Âdiyât Suresi’nde geçen at tasvirleri, Câhiliye şairlerinden İmruu’l-Kays’ın muallakasındaki at tasviriyle bazı sahnelerde benzeşmektedir. Bu benzerliğe rağmen muʻciz Kur’ân metni ile içtihâdi edebi metin arasında büyük fark vardır. Başta bağlamları birbirinden farklı olan bu metinler, bazen de terim ve tasvir açısından farklılık göstermektedir. Bu da bizi Kur’ân-ı Ker’îm ile Câhiliye şiirleri arasında oluşan benzerlik ve farklılık noktalarını incelemeye sevk etmektedir. Aslında, aralarındaki bu tasvir benzerliği, dönemin toplumsal gerçekliğini tasvir etmede merkezi noktayı oluşturmaktadır. Nitekim, Kur’ân-ı Kerîm, Peygamberimize vahiy edildiğinde, büyük bir kısmında Câhiliye dönemi şairleri ve fasihleri arasında edebî ve örnek dil olarak kabul edilen Kureyş diliyle inmiştir. Bu dil ayrıca Arap Yarımadasına yayılmış Arap kabilelerini Hicaz çevresinde birleştiren bir unsur olarak kabul edilmiştir. Böylece anlatımda görülen bu benzerlikler, birbirine zamansal yakınlık içinde olan çevrelerin dilinde görülmesi yadırganacak bir konu olmamıştır. Bu çalışma, Âdiyât Suresi ile İmruu’l-Kays’ın muallakasında bulunan at imgesi üzerinde durup, aralarındaki benzerlik ve farklılık noktalarını gözetmektedir. Bu konuları sosyal, kültürel, yaşam tarzı, dinî ve medeni değerlerle ilişkilendirmeye çalışmaktadır. Bunun yanında metinlerde yer alan at suretinin işlevsel rolünü ve taşıdığı sembolik anlam ve çağrışımları sunmaktadır. Çalışmada, karşılaştırmalı göstergebilimsel çözümleme metotlarına başvurulmuştur. Bu yöntem metin içindeki anlamlara ulaşmaya çalışır ve metinler arası yorum ve yaklaşımda farklı anlamsal göstergelere odaklanır.
Arap Edebiyatı Göstergebilimsel Çalışma Âdiyât Suresi İmruu’l-Kays At Tasviri
تتشابه صورة الخيل بين سورة العاديات ومعلقة امرئ القيس من حيث بعض الصفات والمشاهد. رغم ذلك ً بين النص القرآني المعجز والنص األدبي االجتهادي. فالفرق الجوهري بينهما يتجلى في ًكبيرًا إننا نجد فرقًا .ً وهذا التشابه واالختالف يدفعنا إلى الدراسةبين السياقات المتغايرة، ثمالمفردات والصور تبدو متباينةأحيانًا الشعر الجاهلي والقرآن الكريم. التشابهالتصويري بينهما يعكس النقطةالمركزيةفي تمثيل الواقع االجتماعي َر اللغة األدبية والنموذجية بين ُعتَب ُو ِِح ََي إلى النبي فإنه نزل بلغة قريش التي كانت ُت آنذاك. ألن القرآن عندما ُأ الشعراء والفصحاء في تلك الفترة، والمََو ِحدة للقبائل العربية المتفرقة في أنحاء الجزيرة العربية ضمن البيئة ً شكلت لغتها الحجازية. فمن الطبيعي أن يكون هذا التقارب التعبيري لأللفاظ في بيئة مجتمعية متقاربة زمنيًا لغة القراءة والكتابة. وبذلك تهدف هذه الدراسة إلى الوقوف على صورة الخيل في سورة العاديات ومعلقة امرئ القيس، من خالل رصد العالقات بينهما في التشابه واالختالف، وربط هذه النقاط بالحياة االجتماعية والثقافية والنمط المعيشي، والقيم الدينية والحضارية. ثم عرض الدور الوظيفي لصورة الخيل وما تحمل من إيحاءات ودالالت رمزيةفي كل منهما. وتسير الدراسةفي منهجها وفق طرق التحليل السيميائي المقارن، الذي بدوره يحاول الوصول إلى المعنى ويركز على العالمات الدالليةالمختلفةفي التأويل والمقاربةبين النصوص.
راسة سيميائية صورة الخيل امرؤ القيس سورة العاديات األدب العربي
The imagery of horses in Surah Al-’Adiyat shares similarities with the depiction found in the “Mu’allaqa” [Suspended Poem] of the pre-Islamic poet Imru’al-Qais regarding certain characteristics and scenes. However, a notable distinction exists between the Qur’anic text, which is considered miraculous, and al-Qais’ literary text, which is considered a poetic endeavor. The fundamental difference lies in the varied contexts and occasionally in the different vocabulary and imagery that appear. These similarities and differences have prompted this study’s comparison of pre-Islamic poetry with the Qur’an. The visual similarities between the Qur’anic imagery and pre-Islamic poetry reflect the societal realities of their respective times. The Qur’an was revealed in the eloquent language of the Quraysh and served to unify the diverse Arab tribes in the Hijazi region of the Arabian Peninsula. Therefore, for this expressive convergence of words in a socially similar environment to shape its language as the language of reading and writing was a natural consequence. This study aims to analyze the portrayal of horses in Surah Al-’Adiyat and Imru’ al-Qaisis “Mu’allaqa” by exploring their similarities and differences while connecting them to social, cultural, religious, and civilizational values. The study employs a comparative semiotic analysis method with the aim of deriving meaning by examining various semantic signs when interpreting and approaching the texts.
Arabic literature semiotic study Surah Al-’Adiyat Imru’ al-Qais horse depictions
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Konular | Dilbilim (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 18 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 9 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |