Öz
Bu makale, dilbilgisi ve morfolojiye vurgu yapmakla birlikte genel olarak
yirminci yüzyıldaki Farsça dilbilim çalışmalarına odaklanmaktadır.
Bu yazıda İran gramer çalışmaları tarihine genel bir bakıştan sonra, diakronik
ve senkronik dilbilimdeki son yaklaşımları tartışılmıştır.
Genel/diakronik Farsça dilbiliminde daha çok eski metinlerin okunup
çözülmesine odaklanıldığı görülmektedir. Senkronik çalışmalarda ise üç
ana yapı var: 1) geleneksel dilbilim, 2) yapısal dilbilim ve 3) kuralcı veya
üretimci dilbilim. Makalede, bu aşamalardan hangisinin yirminci yüzyıl
Fars dilbilimi üzerinde etkili olduğu gösterilmektedir. Sonuç olarak makalemi
Fars dilbiliminin hali hazırdaki durumunu gözden geçirilerek geleceğe ilişkin öngörüler belirtilecektir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Çeviri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 21 |