Lübnan’ın önde gelen şairlerinden Yûsuf el-Ḫâl, Temmûzî şiir hareketinin beş şairinden biridir. O, Amerikan ve Batılı şairlerin şiirlerinden yaptığı çevirilerle bu hareketin temellerinin atılmasında yol gösterici olmuştur. Arap dünyasının içinde bulunduğu sosyo-politik çöküntü durumunun benzerlerini ve bu durumdan kurtulmanın yollarını özellikle T.S Eliot’ın The Waste Land (Çorak Ülke) şiirinde gören Temmûzî şairler, geleceğe dair umutludur. Böylece şiirlerinde yeniden dirilişe inanma, en belirgin özellik olmuştur. Diğerlerinde olduğu gibi el-Ḫâl’in şiirlerinde de bereket tanrısı Temmûz mitinin işlevi; diriliş ve yeniden doğuşu ifade etmek olarak görülmüştür. Temmûzî şairler, bu miti Eliot, Sir James Frazer gibi Batılı isimlerin öncülüğünde kendi kültürlerinden efsanelerle harmanlayarak eserlerine konu edinmişler ve mitolojik öğelere yeni anlamlar yüklemişlerdir. Asur, Babil ve Yunan medeniyetlerine ait mitlerden beslenen Yûsuf el-Ḫâl’in şiirlerinde Eski ve Yeni Ahit’e göndermeler de sıkça görülmektedir. Özellikle bu çalışmada ele alınacak olan el-Bi’ru’l-Mehcûra (Terk Edilmiş Kuyu) adlı şiir seçkisinde İnsan-Mesih-Temmûz-Tanrı denklemi ile din ve mit ilişkisini ortaya koyar. Bunun yanı sıra şiirlerinde sıklıkla görülen ekmek ve şarap kavramları kimi zaman eleştiri kimi zaman umut vermek amacıyla kullanılır. Çalışmada el-Ḫâl’in hayatı ve içinde yer aldığı şiir hareketinden kısaca söz edilecektir. Ardından 1958 yılında yayımlanmış söz konusu seçkide geçen Mesih, ekmek, şarap, Habil, Kabil, İbrahim gibi dinî semboller ve Temmûz, Adonis, Astarte, Baal gibi mitolojik unsurlar; ölüm, diriliş, yeniden doğuş ve bereket kavramları kapsamında yorumlanacaktır.
Yūsuf al-Kḫāl is one of Lebanon’s leading poets as well as one of the five poets of the Tammūzī Movement. Al-Kḫāl guided the foundations of this movement with his translations of the poetry of American and Western poets. The Tammūzī poets viewed the similarities in the sociopolitical depression situation with that in the Arab world as well as ways to be free from this situation, especially in T.S. Eliot’s poem “The Waste Land,” and they were hopeful for the future. Thus, belief in resurrection was the most prominent feature in al-Kḫāl’s poems, and the function of the myth of the fertility god Tammūz in al-Kḫāl’s poems was, similar to others’ works, seen to express resurrection and rebirth. They blended this myth with legends from their own cultures under the leadership of Western names such as Eliot and Sir James Frazer and gave new meanings to mythological elements. References to the Old and New Testaments are frequently seen in Yūsuf al-Kḫāl’s poems, which are fed by the myths of Assyrian, Babylonian, and Greek civilizations. Especially in his poetry collection Al-Bi’r al-Mahjūra [The Abandoned Well], which this study will discuss, al-Kḫāl reveals the relationship between religion and myth by equating humans with the messiah and Tammūz with God. The concepts of bread and wine are frequently seen in al-Kḫāl’s poems, sometimes to criticize and sometimes to give hope. This study will briefly mention al-Kḫāl’s life and the poetry movement in which he took place before going on to interpret within the scope of the concepts of death, resurrection, rebirth, and fertility such religious symbols such as the Messiah, bread, wine, Abel, Cain, and Abraham and mythological elements such as Tammūz, Adonis, Astarte, and Baal that are found in al-Kḫāl’s collection that was later published in 1958.
Yūsuf al-Kḫāl Old Testament New Testament religion myth modern Arabic poetry
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 42 |