Bu makalede sanayisizleşme, soylulaştırma ve yeni orta sınıf arasındaki ilişkinin ekonomi politik boyutları irdelenmektedir. Sınıf içi artan bölünmelerin kentsel ve siyasal hayattaki karşılıkları sanayisizleşme ve soylulaştırma açısından ele alındı. 1990 sonrası kent merkezlerinde gündeme gelen soylulaştırma, sanayisizleşme sonrası boşalan veya gerileyen kentsel alanlarda yeni bir ekonomik arayış yarattı. Yaşanan ekonomik değer artışı sınıfsal tahliyeye dönüşerek işçi sınıfının kentteki tarihine ve genel olarak yoksulluk hallerine yönelik “dışlayıcı” bir yaklaşım yaratmıştır. Bütün bu gelişmeler işçi sınıfının gözden düşüşü ve “hırçın” bir yeni orta sınıf söyleminin yanı sıra diğer kent elitlerinin kazanımlarını arttırma yönündeki kent tasavvurunu hakim kılmıştır.
This article focuses on the economic and political dimensions of the relations between deindustrialization, gentrification and the new middle class in Turkey. The urban and political
correspondences of the increasing intra class segmentation are discussed through the processes of deindustrialization and gentrification. Gentrification, which became a current issue in urban centers since 1990, created a new economic search in urban spaces that were emptied and regressed after deindustrialization. The current increase in economic value in city centers gave way to a class based evacuation and created an “exclusive” perspective, which is directed against the working class history in the cities and in general to the states of poverty. As a result, the disfavor of the working classes and a “vicious” new middle class discourse made the urban imagination of the urban elites, which only aim to increase their economic wealth, dominant in public.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Kasım 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 44 |