Öz
Bu makale, ABD’nin mevcut genel askerî danışmanlarının gayrinizami danışmanlık görevini ifa ederlerken Özel Kuvvetler danışmanlarına kıyasla nasıl ve niçin dezavantajlı bir pozisyonda çalıştıklarını ele almak- tadır. 11 Eylül sonrası dönemde Irak’a ve Afganistan’a asker konuşlandırılması, ABD Silahlı Kuvvetlerinin, hem Özel Kuvvetler hem de konvansiyonel birimlerce geniş ölçekte icra edilecek gayrinizami danışmanlık görevine dair yeni bir ihtiyacın da dâhil olduğu çok sayıda karmaşıklığa ayak uydurmasını gerektirdi. Özel Kuvvetler, kendilerinden bekleneceği üzere, askerî danışmanlığı başarıyla ifa edecek kurumsal esnekliğe, tarihsel bilgiye ve beceriye sahip olsa da konvansiyonel askerî kuvvetler alışkın olmadıkları bu göreve adap- te olmakta bazı sıkıntılar yaşamıştır. ABD Silahlı Kuvvetlerinin genel danışmanları, alışılmışın dışındaki bu görevi ifa edebilmek için ellerindeki danışmanlık becerilerinden çok amaçlı bir “İsviçre çakısı” modeli geliştirmişlerdir. Bunun kapsamında; savaşçılık, arabuluculuk-diplomatlık, bilgi çağı teknolojisinin gerekle- ri, liderlik ve diğer kültürel araçlar yer alır. Askerler ellerindeki danışmanlık becerilerinden bu tarz İsviçre çakısı modellerini bir araya getirdikçe ABD’de daha derinlikli postmodern bir askerî kültürün belirişine işaret eden kültürel değişim dalgalarına yol açıyorlar.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Kasım 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 31 |