A Reassessment of Turkey’s Import Substitution Strategy: Bureaucracy, Politics, and the International Organizations

Yıl 2020, Cilt: 40 Sayı: 2, 599 - 623, 31.12.2020

Emrah Yıldız

Öz

Following the years of WWII, Turkey and many developing countries performed import substitution industrialization strategy (ISI) on the advice of the International Organizations. These countries expected that the ISI strategy serve their longing desire to build a national industry. In Turkey’s case, the policy implementation was conducted under the guidance of five years development plan was prepared by the State Planning Organization (SPO). Initially, the ISI strategy covered the optimistic expectations and Turkey’s economy showed unprecedented economic performance during the ISI period. However, the economic growth came to an abrupt end in the late 1970s and Turkey became dependent on foreign resources than ever before. This study aims at clarifying the questions of why Turkey shifted its policy paradigm to the ISI strategy and the role of the SPO in the ISI period referring to the literature on the developmentalism and the developmental state. From this perspective, this study illustrates the discrepancies between the SPO and its counterparts in Japan and East Asian countries and the question of why Turkey could not shift its inward-oriented economic growth model to the export-oriented growth model.

Anahtar Kelimeler

Import substitution industrialization, Development, Developmental state, the State Planning Organization

Kaynakça

• Ahmad, F. (2007). Bir kimlik peşinde Türkiye (S. C. Karadeli, trans.). Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Akçay, U. (2007). Kapitalizmi planlamak: Türkiye’de planlama ve DPT’nin dönüşümü. Sosyal Araştırmalar Vakfı.
• Aker, A. (1975). 12 Mart döneminde dışa bağımlı tekelleşme. Sander Yayınlar.
• Amsden, A. H. (1989). Asia’a next giant: South Korea and late industrialization. Oxford University Press.
• Baer, W. (1972). Import substitution and industrialization in Latin America: Experiences and interpretations. The Latin American Studies Association, 7(1), 95–122.
• Baer, W. (1984). Industrialization in Latin America: Successes and failures. Journal of Economic Education, 15(2), 124–135.
• Bağdat Paktı’nın İstikameti. (1958). Forum Dergisi, 93. Barker, J. (1952). The economy of Turkey, an analysis and recommendations for a development program. John Hopkins University Press.
• Barnett, M., & Fiennemore, M. (2004). The rules for the world: International organizations in global politics. Cornell University Press.
• Berkes, N. (1997). Unutulan yıllar. İletişim Yayınları.
• Birtek, F. (1995). Devletçiliğin yükselişi ve düşüşü 1932-1950. In N. Çoşar (Ed.), Türkiye’de devletçilik (pp. 143–171). Bağlam Yayınları.
• Boratav, K. (1993). Türkiye’de sanayileşmenin yeni boyutları ve KİT’ler. Tarih Vakfı Yayınları.
• Boratav, K. (1995). Devletçilik ve Kemalist iktisat politikaları. In N. Çoşar (Ed.), Türkiye’de devletçilik. (pp. 115–142). Bağlam Yayınları.
• Boratav, K. (1998). Türkiye iktisat tarihi 1908-1985. Gerçek Yayınevi.
• Buğra, A. (1991). Political sources of uncertainty in business life. In M. Heper (Ed.), Strong state and economic interest groups: The Post-1980 Turkish experiences (pp. 151–162). Walter de Gruyter.
• Chibber, V. (2005). Reviving the developmental state? The myth of the ‘national bourgeoisie’. Socialist Register, 41, 144–165.
• Çeçen, A., Doğrul, S., & Doğruel, F. (1994). Economic growth and structural change in Turkey 1960-1988. International Journal of Middle Eastern Studies, 26(1), 37–56.
• Erder, N., Çilingiroğlu, A., Karaosmanoğlu A., & Sönmez, A. (2003). Planlı kalkınma serüveni: 1960’larda Türkiye’de planlı kalkınma deneyimi. Bilgi Üniversitesi Yayınları. Ergüder, Ü. (1970). Politics of agricultural taxation in Turkey: 1945-1965 (Doctoral dissertation). Syracuse University.
• Evans, P. (1995). Embedded autonomy: States & industrial transformation. Princeton University Press.
• Gereffi, G., & Fonda, S. (1992). The regional paths of development. Annual Review of Sociology, 18, 419–448.
• Hirschman, A. O. (1967). Development project observed. Brooking Institution. Johnson, C. (1982). MITI and the Japanese miracle: The growth of industrial policy, 1925-1975. Stanford University Press.
• Johnson, C. (1999). The developmental state: Odysse of a concept. In M. Woo-Cumings (Ed.), The Developmental state (pp. 32–60). Cornell University Press.
• Kansu, G. (2004). Planlı yıllar (Anılarla DPT’nin öyküsü). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Karaömerlioğlu, A. (2006). Türkiye’de çok partili demokrasiye dönüşün toplumsal dinamikleri. Toplum ve Bilim, 106, 174–191.
• Kayalı, K. (2015). Ordu ve siyaset, 27 Mayıs-12 Mart. İletişim Yayınları.
• Karaosmanoğlu, Y. (1968). Politikada 45 yıl. Bilgi Yayınları.
• Karpat, K. (1962). Recent developments in Turkey and their social background. International Affairs, 38(3), 304–323.
• Karpat, K. (2007). Türkiye’de siyasal sistemin evrimi: 1876-1980 (E. Soğancılar, trans). İmge Kitabevi Yayınları.
• Kerwin, R. W. (1995). Türkiye’de devletçilik 1933-1950. In N. Çoşar (Ed.), Türkiye’de devletçilik (pp. 97–114). Bağlam Yayınları.
• Keyder, Ç. (2014). Türkiye’de devlet ve sınıflar. İletişim Yayınları.
• Köker, L. (2007). Modernleşme, Kemalizm ve demokrasi. İletişim Yayınları.
• Loriaux, M. (1999). The French developmental state as myth and moral ambition. In M. Woo-Cumings (Ed.), The developmental state (pp. 235–275). Cornell University Press.
• Maxfield, S., & Noldt, J. (1990). Protectionism and the internationalization of capital: U.S. sponsorship of import substitution industrialization in the Philippines, Turkey, and Argentina. International Studies Quarterly, 34(1), 49–81.
• Meyer, J. M., Boli, J., Thomas, G. M., & Ramirez, F. O. (1997). World society and the nation state. American Journal of Sociology, 103, 144–181.
• Mıhçıoğlu, C. (1983). Devlet Planlama Örgütünün kuruluş günleri. In X. XXX (Ed.), Prof. Fadıl H. Sur’un Anısına Armağan (pp. 229–257). AÜSBF Yayınları.
• Milor, V. (1990). The genesis of planning in Turkey. New Perspectives on Turkey, 4, 1–30.
• Oksay, K. (1967). Guide to foreign capital investment in Turkey. Ankara Üniversitesi Basım Evi.
• Okyar, O. (1954). Planlı iktisat rejimi. Forum Dergisi, 16, 6–7. Okyar, O. (1957). Planlama Tarihçesine Müteallik Notlar. Forum Dergisi, No: 89, pp.15–16.
• Okyar, O. (1960). The Turkish stabilization experiment -before and after. Middle Eastern Affairs, 8, 238–246.
• Owen, R., & Pamuk, Ş. (1999). A history of Middle Eastern economies in the 20th century. Tauris.
• Öniş, Z., & Şenses, F. (2016). Küresel dinamikler, ülke içi koalisyonlar ve reaktif devlet: Türkiye’nin savaş sonrasında önemli politika dönüşümleri. In F. Şenses (Ed.), Neoliberal küreselleşme ve kalkınma (pp. 705–744). İletişim Yayınları.
• Pamuk, Ş. (1991). War, state economic policies, and resistance by agricultural producers in Turkey, 1939-1945. In F. Kazemi & J. Waterbury (Eds.), Peasants and politics in the modern Middle East (pp. 125–142). Florida International University Press.
• Pamuk, Ş. (2007). Osmanlıdan Cumhuriyete küreselleşme, iktisat politikaları ve büyüme. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sakıp, Ö. (1957). Demokratik devrim üzerine düşünceler. Forum Dergisi, 83, 7–8.
• Sakıp, Ö. (1958). Program ve plan tartışmaları. Forum Dergisi, 114, 8.
• Saybaşılı, K. (1976). Türkiye’de özel teşebbüs ve ekonomi politikası. ODTÜ Gelişme Dergisi, 13, 83–97.
• Sezen, S. (1999). Devletçilikten özelleştirmeye Türkiye’de planlama. TODAİ.
• Silva, E. (2007). The import substitution model: Chile in comparative perspective. Latin American Perspectives, 34, 67–90.
• Singer, M. (1977). The economic advance of Turkey, 1938-1960. Turkish Economic Society Publication.
• Soral, E. (1971). Özel kesimde Türk müteşebbisleri ve kapitalist kalkınma yolu. AİTİA.
• Sönmez, A. (1967). The re-emergence of the idea of planning and the scope and targets of the 1963-1967 Plan. In S. İlkin & E. İnanç (Eds.), Planning in Turkey (pp. 28–43). METU.
• Şaylan, G. (1981). Planlama ve bürokrasi [Özel Sayı]. ODTÜ Gelişme Dergisi, 183–205.
• Tekeli, İ., & İlkin, S. (1982). Uygulamaya geçerken Türkiye’de devletçiliğin oluşumu. ODTÜ Yayınları.
• Tekinalp, M. (1949). Yabancı sermaye neden Türkiye’ye can atmıyor? Türkiye İktisat Mecmuası, 22, 14–16.
• Thornbug, M. W. (1949). Turkey: An economic appraisal. Twenty First Century Fund.
• Torun, O. N. (1967). The establishment and the structure of the State Planning Organization. In S. İlkin & E. İnanç (Eds.), Planning in Turkey (pp. 44–70). METU.
• Tüzün, G. (1999). 1950-1960 döneminde sanayileşme. In O. Baydar (Ed.), 75 yılda çarklardan çiplere (pp. 147–166). Tarih Vakfı Yayınları.
• Üstünel, B. (1967). Problems of development financing: Turkish case. Journal of Development Studies, 3, 130–154.
• Weiss, J. (1986). Japan’s post-war protection: Some implications for less developed countries. The Journal of Development Studies, 22(2), 385–406.
• Woo-Cumings, M. (1999). Chalmers Johnson and the politics of nationalism and development. In M. Woo-Cumings (Ed.), The developmental state (pp. 1–31). Cornell University Press.
• Yalçın, A. (1956a). İktisadi planlama ve kalkınma. Forum Dergisi, 49, 10–11.
• Yalçın, A. (1956b). John Maynard Keynes. Forum Dergisi, 51, 17–18.
• Zürcher, E. J. (2004). Modernleşen Türkiye’nin tarihi (Y. Saner Gören, trans.). İletişim Yayınları.