Evsizlik Türkiye’de giderek önem kazanan toplumsal bir problemdir. Türkiye’deki evsizlik araştırmaları evsiz kalma sebepleri, evsizlikle başa çıkma stratejileri, evsizliğe yönelik sosyal hizmetler gibi konulara odaklanmaktadır. Türkiye’de evsizliğe yönelik sosyal hizmetler büyük ölçüde sivil toplum kuruluşları tarafından ve basamak modeli çerçevesinde sunulmaktadır. Bu hizmetlerin çoğu barındırma öncesi önleyici hizmetler kapsamında ve baş etme stratejilerini geliştirme üzerine odaklanmaktadır. Bu nedenle evsiz barınma evlerine ilişkin araştırmalar oldukça azdır. Bu araştırma evsizlerin barınma evi deneyimlerini keşfetmek ve bu deneyimlerden elde edilen sonuçlar doğrultusunda barınma evlerine ve evsizlere yönelik sosyal hizmet önerileri sunmayı amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemi ve yorumlayıcı fenomenoloji deseniyle gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubu amaçsal örnekleme yöntemiyle seçilen 30 evsizden oluşmaktadır. Araştırmanın ölçme aracı evsizlerin evsizlik ve barınma evi deneyimlerini keşfetmeye yönelik soruları içeren yarı yapılandırılmış görüşme (mülakat) formudur. Görüşme tekniği kullanılarak yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler sonucunda elde edilen veriler betimsel analiz ve içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen veriler “aracılar”, “zorluklar” ve “beklentiler” olmak üzere üç ana tema altında incelenmiştir. Evsizler barınma evlerine bir başka evsiz, çevresel aktörler, barınma evi çalışanları, güvenlik ekipleri ve kişisel başvuru aracılığıyla yerleşmişlerdir. Evsizlerin barınma evlerinde yaşadıkları zorluklar; kurallar, personel tutum ve davranışları, adaptasyon, malzeme tedariki, standartsızlık, teknik problemler ve erişim/ulaşım zorluklarıdır. Evsizlerin barınma evlerinden beklentileri; psiko-sosyal destek birimleri ve meslek elemanları, barınma evi içerisinde sağlık birimi, barınma evlerinin temizliği, sosyal aktiviteler ve düzenli bir barınma evi hayatı şeklindedir. Araştırma sonuçları doğrultusunda evsiz barınma evlerinde manevi ve değer temelli sosyal hizmet anlayışının benimsenmesi, faaliyet ve hizmetlerin iyileştirilerek evsizlerin ihtiyaçlarına yönelik hale getirilmesi, atölyelerin yanı sıra profesyonel meslek elemanlarının çalıştığı psiko-sosyal destek ve sağlık birimleri kurulması, ayrıca evsizlerin yaşam becerilerinin geliştirilmesine yönelik düzenli sosyal etkinlikler düzenlenmesi önerilmektedir.
Homelessness is an increasingly important social problem in Turkey. Research on homelessness in Turkey focuses on issues such as the causes of homelessness, strategies to cope with homelessness, and social services for homelessness. Non-governmental organisations and the framework of the step model largely provide social work practices for homelessness in Turkey. Most of these services are within the scope of pre-housing preventive services and focus on developing coping strategies. For this reason, research on homeless shelters is quite scarce. This study explores the shelter experiences of the homeless and to provide social work recommendations for shelters and homeless individuals based on the findings. Conducted using a qualitative research method and an interpretative phenomenological design, the study’s sample consisted of 30 homeless individuals selected through purposive sampling. The research tool is a semi-structured interview form with questions designed to explore the experiences of homelessness and shelter use. The data obtained from these semi-structured interviews were analysed using descriptive and content analysis methods. The data were examined under three main themes: “mediators,” “challenges,” and “expectations.” Homeless individuals settled in shelters through various means including referrals from other homeless people, environmental actors, shelter staff, security teams, and personal applications. The challenges faced by the homeless in shelters include rules, staff attitudes and behaviours, adaptation, material procurement, inconsistency, technical problems, and access/transportation issues. Expectations from shelters include the provision of psycho-social support units and professional staff, health units within shelters, cleanliness of the shelters, social activities, and a well-organised shelter life. Based on the research findings, it is recommended to adopt spiritually and value-based services in shelters, to improve the content, scope, and services of shelters to better meet the needs of the homeless, to establish psycho-social support and health units within shelters staffed by professional personnel, to create workshops for the homeless, to enhance life skills, and to organise regular social activities.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 44 Sayı: 2 |