Yerel Sosyal Politika Bağlamında “İş’te Engel Yok Projesi”

Yıl 2014, Sayı: 66-67, 101 - 126, 15.12.2014

Ramazan Tiyek

Öz

Kısaca vücudunda eksik veya kusuru olan olarak tanımlanan engelli kimselerin istihdamına yönelik özellikle son dönemlerde birçok kanuni düzenlemeler yapılmıştır. 16.08.2006 tarihinde 26261 sayılı Büyükşehir Belediyesi Engelli Hizmet Birimleri Yönetmeliği çıkarılmıştır. Yönetmelik, büyükşehir belediyelerine, ‘engellilere mesleki rehabilitasyon hizmetleri verilmesi’ ve ‘engellilerin nitelikli işgücü haline getirilerek çalışma yaşamına katılımlarını sağlamaları’ görevini vermektedir.  

Engellilerin çalışma hayatındaki yerlerini alabilmeleri hem kendilerini gerçekleştirmeleri hem de diğer çalışanların onları kabullenebilmeleri açısından önemlidir. Bu çalışmada engellilerin istihdamı konusunda örnek olmaya aday İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Engelliler Müdürlüğü’nün “İş’te Engel Yok Projesi” detaylı bir şekilde incelenmiştir. Projenin ana temasını engelli gençlerin niteliklerinin mesleki eğitimler yoluyla işyerlerinin isteklerine uygun hale getirilmesi ve istihdamı oluşturmaktadır.  İstanbul Kalkınma Ajansı tarafından da desteklenen proje kapsamında şuana kadar (Kasım 2013) çeşitli branşlarda olmak üzere toplamda 1333 engelli genç özel ve kamu işyerlerinin istedikleri niteliklere haiz bir şekilde istihdam edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Engelli, yerel yönetimler, istihdam, engellilerin istihdamı, “İş’te Engel Yok Projesi”

Kaynakça

• Aydın, Murat (2008), Sosyal Politika ve Yerel Yönetimler, İstanbul: Yedirenk Yayınları. Aysoy, Mehmet (2004), Avrupa Birliği Sürecinde Özürlüler Politikası, İstanbul: Bilge Matbaacılık, 2004. Burcu, Esra (2007), Türkiye'de Özürlü Birey Olma: Temel Sosyolojik Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma, Ankara: Hacettepe Üniversite Yayınları. Craw, Michael (2010), “Deciding to Provide: Local Decisions on Providing Social Welfare”, American Journal of Political Science, Cilt: 54, Sayı: 4, 906-920. Erbaş, Dilek (2012), “Gelişim Geriliği Olan Bireylerin Toplumsal Yaşama ve Mesleğe Geçişte Yaşadıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Din, Felsefe ve Bilim Işığında Engelli Olmak ve Sorunları Sempozyumu Bildirileri, İstanbul: Sultanbeyli Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Müdürlüğü Yayın No: 11, 194-196. Erbil Erdugan, Fatma (2010), Türkiye'de Özürlü Yoksulluğu ve Mücadele Politikalarının Değerlendirilmesi: Ankara-Keçiören Örneği, Ankara: T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayın No: 50. Ersöz, Halis Yunus (2010), Sosyal Politikada Yerelleşme, İstanbul: İTO Yayınları. Eryılmaz, Bilal (2008), Kamu Yönetimi, Ankara: Okutman Yayıncılık. Gül, Hüseyin (2008), “Yerinden Yönetim Kavramının Gelişimi, Tanımı, Türleri ve Özellikleri”, Türkiye'de Yerel Yönetimler (Ed: Recep Bozlağan ve Yüksel Demirkaya), Ankara: Nobel Yayınları, 85-118. Hasırcıoğlu, A. (2006), İşverenlerin Özürlü İstihdamına Yaklaşımı (Adapazarı Örneği), Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. İçağasıoğlu, Arzu Çoban ve Cengiz Özbesler (2009), “Türkiye'de Aileye Yönelik Sosyal Politika ve Hizmetler”, Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 31-41. Kolat, Serkan (2010), Avrupa Birliği Sosyal Politikası Çerçevesinde Özürlülere Yönelik Ayrımcılıkla Mücadele ve Türkiye'deki Yansımaları, Ankara : T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları. Köksal, Ayşe (2010), Türkiye'de Engelli İstihdamı ve Bir Araştırma, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İnsan Kaynakları Yönetimi Bölümü Yüksek Lisans Tezi. Midgley, James ve Kwong-leung Tang (2001), “Social Policy, Economic Growth and Developmental Welfare”, International Journal of Social Welfare, 244-252. Öz, Şaban (2013), “’Engelli’ Din Eğitiminden ‘Özürsüz’ Din Eğitimi Modelliğine: ‘Ötekileştirilen’ Özürlülerin Din Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, Cilt: 6, No: 11, 75-89. Seyyar, Ali (2001), Sosyal Siyaset Açısından Özürlüler Politikası, İstanbul: TÜRDAV. Soykut Sarıca, Y. Pınar ve Elçin Yüksel (2012), “Yerel Yönetimlerde Sosyal Sorumluluk Projesi Uygulaması Olarak Sosyal Hayata Katılım:Engelsiz Yaşam”, Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, 48-66. Stevens, John M., ve Robert P. McGowan (1983), “Financial Indicators and Trends for Local Governments: A State-Based Policy Perspective”, Policy Studies Review,Cilt: 7, Sayı: 3, 407-416. Taş, H. Yunus (2011), “İŞKUR'un Mesleki Eğitim Faaliyetlerinin İstihdam Üzerine Etkileri: Yalova İŞKUR Örneği”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı: 61, 153-176. T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı (2008), Özürlüler Kanunu ile ilgili Mevzuat, (3. Baskı), Ankara: OZİDA Yayınları. Tokoğlu, M. Ersan, Belgin Aydıntan, Mustafa Polat, ve Serhat Burmaoğlu (2011), “Bedensel Engelliler ile Bedensel Engelli Olmayanlarda Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmini: Kamuda Bir Araştırma”, Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 23, 1-14. Tortop, Nuri, Burhan Aykaç, Hüseyin Yayman ve M. Akif Özer (2006), Mahalli İdareler, Ankara: Nobel Yayınları. Tuna, Orhan ve Nevzat Yalçıntaş (1999), Sosyal Siyaset, İstanbul: Filiz Kitabevi. Türkoğlu, İrfan (2007), Yerel Yönetimlerde Mali Reform Arayışları: Türkiye'de Belediyelerde Mali Özerklik ve Belediye Başkanlarının Mali Özerklik Algılaması, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. Vargas-Hernandez, Jose G., Muhammed Reza Noruzi, ve FarhadNezhad Haj Ali Irani (2011), “What is Policy, Social Policy and Social Policy Changing”, International Journal of Social Science, Cilt: 2, Sayı: 10, 287-291. Yalçındağ, Selçuk (1995), Yerel Yönetimler:Sorunlar, Çözümler, İstanbul: Türk Sanayici ve İş Adamları Derneği (TÜSİAD). www.osym.gov.tr. (Tarih: 02.02.2013). www.ozida.gov.tr. (Tarih: 04.02.2013). www.tdk.gov.tr. (Tarih: 01.02.2013).