Öz
Türk sosyal sigorta sistemi; kişi olarak
kapsamı ve mali açıdan sürdürülebilirliği bakımından iddialı hedeflerle 2008
yılında 5510 sayılı Kanunla yeniden yapılandırılmıştır. Geçen 8 yıllık süre,
reformdan beklenen bütün sonuçların gerçekleşmesi için kısa olmakla birlikte,
temel göstergelerin seyri konusunda bazı değerlendirmeler yapılmasına imkan
verecek yeterlilikte bir süredir. Bu çalışma sosyal güvenlik reformunun kişi
olarak kapsamla ilgili hedeflerini değerlendirmeye yönelik olarak
hazırlanmıştır. Gelinen nokta itibarıyla, özellikle genel sağlık sigortası
bakımından nüfusun tamamını kapsama alma bakımından önemli gelişme sağlanmış
olmasına rağmen bu gelişmeler sağlıklı göstergeler ile gerçekleşmemiştir. Sosyal
sigorta kolları ile ilgili olarak efektif kapsam bakımından gerçekçi olmayan,
sanal bir iyilik hali ortaya çıkmış görünmektedir. Kapsamla ilgili sorunlar reformun
sürdürülebilir bir mali yapı oluşturmaya yönelik finansal hedeflerini de aksatma potansiyeli
taşımaktadır. Kademeli emeklilik yaşı uygulamasının üzerinden 15 yıl geçtikten
sonra aktif/pasif sigortalı oranının hala 1,87 olması sürdürülebilir bir durum
değildir.
Anahtar Kelimeler
sosyal güvenlik reformu aktif/pasif sigortalı oranı bağımlı nüfus yasal kapsam efektif kapsam genel sağlık sigortası
Kaynakça
- Alper, Y., Özgökçeler, S.(2016), “Pozitive Discrimination Practices Towards Women In Turkish Social Insurance Law: Women-Friendly Social Security System”, X. European Conferance on Social and Behavioral Sciences, Sarejova, Bosnia and Herzegovina, May 19-22. 2016. Alper, Y., Özgökçeler, S., Sümer, G., (2015), “Ölüm Sigortasından Bağlanan Aylıkların Kız Çocuklarının İşgücü Katılımına ve İstihdama Etkileri”, Siyaset Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi Özel Sayısı (335-350). http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/aylik_istatistik_bilgileri(17/01/2017) ILO (2014), World Social Protection Report: building economic recovery, inclusive development and social justice-2014/15, International Labour Office, Geneva. SGK (2013), Sosyal Güvenlik Reformunun 4. Yılında 400 Yenilik, SGK, Yayın No:80, Ankara. SGK (2016), Sosyal Güvenlik Kurumu Temel Göstergeler, SGK Sigorta Primleri Daire Başkanlığı, Aralık 2016. SGK (2017), Sosyal Güvenlik Kurumu Aylık İstatistikler: Sigortalı ve Mali İstatistikler, www.sgk.gov.tr/istatistikler (17.01.2017). T.C. Başbakanlık (2005). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma-9: Sosyal Güvenlik Reformu: Sorunlar ve Çözüm Önerileri, T.C. Başbakanlık, Ankara. T.C. Hükümeti (1996), Sosyal Güvenlik Reformu: Hizmete Özel Rapor, T.C. Başbakanlık, Ankara. T.C. Kalkınma Bakanlığı (2016), “Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018” 2107 yılı Programı, http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/YillikProgramlar.aspx (11.01.2017). Teksöz, Tuncay (2006), “Sosyal Güvenlik Sisteminde Reform”, Ege Sanayicileri ve İşadamları Derneği, 13 Mayıs 2006, İzmir. İŞKUR (2016), İşsizlik Sigortası Bülteni, Aralık-2016, http://www.iskur.gov.tr (17.01.2017). https://www.ssa.gov/policy/docs/chartbooks/fast_facts/(17.01.2017). http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24623(17.01.2017) http://www.hurriyet.com.tr/yas-bekleyen-7-2-milyon-kisiye-kotu-haber-40252910-17.01.2017). (http://www.hurriyet.com.tr/yas-bekleyen-7-2-milyon-kisiye-kotu-haber-40252910).
Ayrıntılar
| Konular | Siyaset Bilimi |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Şubat 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 68 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları