Brezilya'da sendikacılık, XX. yüzyılın başlarında yasallık kazanmış; ilk sendikal örgütlenmeler İtalya, İspanya ve Portekiz'den bu ülkeye gelen göçmen işçiler tarafından başlatılmıştır. Ne var ki, 1930'da askeri bir darbeyle iktidar değiştirilmiş, demokrasi 1985'e kadar yeni askeri darbelerle kesintiye uğramıştır. Askeri darbeler döneminde, sendikacılık darbe hükümetlerinin kontrolünde kalmaya, Devlet'le işbirliği yapmaya zorlanmıştır.
1985 sonrası, özellikle 1988 Anayasası'nın yürürlüğe girmesiyle, sendikacılık Devlet kontrolünden çıkarak otonom yapılara dönüşmüştür. Ancak, neoliberal politikaların uygulamaya konulduğu 1985 sonrasında sendikacılığın büyük kanadı bu defa kendi inisiyatifleri ve sorumlu sendikacılık anlayışıyla hükümetlerin politikalarına engel çıkarmamaya, yardımcı olmaya çalışmıştır.
Makalede, Brezilya'da 1930 sonrası askeri darbe dönemlerinde ve sivil demokrasiye geçildiği 1985 sonrası dönemde sendika merkezleri, faaliyetleri, iktidar ve siyasi partilerle ilişkileri irdelenmiştir.
Brezilya sendikacılık yeni kalkınmacılık / gelişmecilik neoliberalizm
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 31 Mayıs 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 70 |