Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma

Yıl 2021, Sayı: 81, 367 - 392, 31.12.2021
https://doi.org/10.26650/jspc.2021.81.885236

Öz

Değişen ve gelişen işgücü piyasalarında geçtiğimiz 20 yıl içerisinde esneklik politikalarıyla çeşitli istihdam biçimlerinde çalışanların ve işsiz bireylerin karşı karşıya oldukları riskleri yine çeşitli güvence türleriyle telafi edebilmek için başarılı çalışmalar yürütülmektedir. Her ülkenin kendine özgü güvenceli esneklik politikaları üretmek durumunda olması, ülkelerin işgücü piyasasında oluşan sorunlara yaklaşımını ve üretilen çözümlerin farklılığını ve esneklik ve güvence uygulamaları bağlamında farklı uygulamaları beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada güvenceli esneklik politikalarının izlenmesinde kullanılan göstergeler ile OECD ülkelerinde farklı “güvenceli esneklik modelleri” bulunup bulunmadığı sorusuna faktör analizi ve kümeleme analizi ile cevap aranmıştır. 35 OECD ülkesinin 2017 yılına ait güvenceli esneklik verileri kullanılarak gerçekleştirilen analiz sonuçları altı adet farklı güvenceli esneklik yapısının bulunduğunu göstermektedir. Ülkelerin hem güvence hem de esnekliğin yüksek ya da her ikisinin düşük veya güvencenin yüksek (düşük) ve esnekliğin düşük (yüksek) olduğu ülkeler şeklinde gruplanabildiği tespit edilmiştir. Elde edilen bu ülke grupları güvenceli esneklik göstergeleri bakımından ayrıca değerlendirilmiştir. Yüksek refah seviyesine ulaşan ülkelerde hayat boyu öğrenme ve aktif işgücü piyasası politikalarına yönelik harcamamaların daha yüksek olduğu ve güçlü sosyal güvenlik yapılanmasıyla bireyleri koruma altına aldığı görülmektedir. Ayrıca bu durumun daha nispeten daha esnek işgücü koruyucu mevzuat uygulamaları ile desteklenmesiyle güvenceli esneklik bakımından başarılı sonuçlar elde edilmiştir.

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Teşekkür

yok

Kaynakça

  • Auer, P., ve Cazes, S., (2002). Employment Stability in an Age of Flexibility: Evidence from Industrialized Countries, Geneva, International Labour Office.
  • Başdoğan, Pınar, (2015). Esnek Çalışanlarda Esnek Çalışmaya Yönelik Tutumun İş Tatmini Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.32.
  • Blanpain, R. , Pennings, F. , Süral, N. (2006). Flexibilisation and Modernisation of the Turkish Labour Market, Kluwer Law International, The Netherlands.
  • Cazes, S., ve Nesperova, A., (2007). Flexicurity: A relevant approach in Central and Eastern Europe, Geneva: ILO Publications.
  • Eamets, R., Paas, T., (2006). Labour market flexibility and flexicurity. 41-59. In book: Labor Market Flexibility, Flexicurity and Employment: Lessons of the Baltic States, Chapter: 3, Publisher: Nova Science, Editors: Paas, Eamets, pp.41-59.
  • Eryiğit, S. (2011). “Esnek Üretim, Esnek Organizasyon, Esnek Çalışma”, Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 5 (4), İnternet Adresi; http://www.kamu-is.org.tr/pdf/5411.pdf , Erişim Tarihi: 05.04.2018.
  • European Commission, (2007). Towards Common Principles of Flexicurity: More and Better Jobs Through Flexibility and Security, Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
  • Ferrera, M., Hemerijck, A. ve Rhodes, M., (2001). “The Future of the European “Social Model” in the Global Economy” Journal of Comparative Policy Analysis, August 2001, Volume 3, Issue 2, pp 163–190.
  • ILR (1992). Working Time and Employment: New Arrangements, International Labour Review.
  • Jain, H., ve Hassard, J., (2014). Precarious Work: Definitions, Workers Affected And OSH Consequences, Bilbao, Spain: EU-OSHA. https://oshwiki.eu/wiki/Precarious_work:_definitions,_workers_affected_and_OSH_consequences (Erişim Tarihi: 15.06.2018).
  • Kalleberg, A., L., (2000). “Nonstandard Employment Relations: Part-Time, Temporary and Contract”, Annual Review of Sociology, Vol. 26. pp. 341-365.
  • Keune, M. and Jepsen, M. (2006) ‘The Rise of Flexicurity in Europe.Why the Commission Adopted Flexicurity and How It Understands the Concept’, Paper presented at the CARMA conference Flexicurity and Beyond, Aalborg, October 11–14, 2006.
  • Klammer, U. and K. Tillman (eds.). (2001). Flexicurity – Soziale Sicherung und Flexibilisierung der Arbeits- und Lebensverhältnisse. Düsseldorf: WSI-Hans Böcklerstiftung.
  • Köleoğlu Demirsat, D,. (2012). “Sosyal Güvenlik Sistemi Açısından Güvenceli Esneklik”- Dokuz Eylul University, Journal of Institute of Social Sciences. 14(1):73-110.
  • Kuzgun, İ. A., (2012). “Güvenceli Esneklik Kavramı ve Türkiye’de Güvenceli Esnekliğin Belirleyici Değişkenleri”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 2(2):35-48.
  • Limoncuoğlu, A.,(2010). Türk İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Güvenceli Esneklik, İzmir: Limoncuoğlu Ltd.
  • Madsen, K., (2006). Flexicurity - A New Perspective on Labour Markets and Welfare States in Europe, Centre for Labour Market Reseeaech (CARMA), Research Paper 2006:1.
  • Mandl, I. ve Celikel-Esser, F., (2012). The Second Phase of Flexicurity: An Analysis of Practices and Policies in the Member States, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Publications Office of the European Union, Luxembourg, s:7.
  • Selby C., F.Wilson, W.Korte, J.Millard, W.Carter, (2004). Flexible Working Handbook, Draft 1.0, 2001, s. 3. 4 BT, “Flexible Working”, British Telecommunicators (BT), London.
  • Tangian, A.. (2005). Monitoring Flexicurity Policies in the EU With Dedicated Composite Indicators. WSI Working Papers 137, The Institute of Economic and Social Research (WSI), Hans-Böckler-Foundation.
  • TİSK (1994). Çalışma Hayatında Esneklik, TİSK İnceleme Yayınları No: 10, Ankara.
  • TİSK (1999). Çalışma Hayatında Esneklik, TİSK Yayınları No: 190, Ankara.
  • Treu, T., (1992). “Labour Flexibilty In Europe”, International Labour Review, ILO, Vol. 131,Issue: 3, s. 497–511.
  • Tuncay, C. (1995). “Esnekleşmenin Değişik Boyutları”, Çalışma Hayatında 21. Yüzyılın Yeni Ufukları (s.207-227)Yayın No: 227, İstanbul: MESS.
  • Viebrock, E., Clasen, J., (2009). “Flexicurity and Welfare Reform: A Review”, Socio-Economic Review, 7(2): 305–331, https://doi.org/10.1093/ser/mwp001.
  • Wilthagen, T. & R. Rogowski (2002). ‘Legal Regulation of Transitional Labour Markets’, in: Schmid & B. Gazier, eds. , The Dynamics of Full Employment: Social Integration through Transitional Labour Markets. Cheltenham: Edward Elgar, 233-273.
  • Wilthagen, T.,Tros, F., (2003). Dealing With The "Flexibility-Security-Nexus": Institutions, Strategies, Opportunities And Barriers, Working Paper, No:9, Amsterdam: Amsterdam Institute for Advanced labour Studies, University of Amsterdam
  • Wilthagen, T. ve F. Tros (2004). ‘The Concept Of ‘Flexicurity’: A New Approach To Regulating Employment İn The Labour Market.’ TRANSFER - European Review of Labour and Research, 10(2): 166–86.

Flexicurity in Organization for Economic Cooperation and Development Countries: Mapping and Clusterin

Yıl 2021, Sayı: 81, 367 - 392, 31.12.2021
https://doi.org/10.26650/jspc.2021.81.885236

Öz

With the concept of flexicurity that has come to the fore in the changing and developing labor markets in the last 20 years, successful studies are being carried out to understand the risks faced by employed and unemployed individuals with various types of job security. Each country has to produce its flexible policies, which has brought along different applications in the context of the countries’ approach to problems in the labor market and differences between their solutions and flexicurity practices. This study aimed to determine the different “assured flexibility models” in Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) countries with indicators used in the monitoring of assured flexibility policies using factor analysis and cluster analysis. The analysis using the flexicurity indicators data of 35 OECD countries for 2017 revealed six different flexicurity structures. Countries were grouped as those with high security and flexibility, low security and flexibility, high security and low flexibility, or low security and high flexibility. These groups were separately evaluated using flexicurity indicators. Countries with high welfare levels were found to have higher spending on lifelong learning and active labor market policies as well as a strong social security system to protect individuals. Additionally, by supporting this situation with more flexible labor protective legislation practices, successful results were found to be obtained in terms of flexicurity.

Proje Numarası

yok

Kaynakça

  • Auer, P., ve Cazes, S., (2002). Employment Stability in an Age of Flexibility: Evidence from Industrialized Countries, Geneva, International Labour Office.
  • Başdoğan, Pınar, (2015). Esnek Çalışanlarda Esnek Çalışmaya Yönelik Tutumun İş Tatmini Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.32.
  • Blanpain, R. , Pennings, F. , Süral, N. (2006). Flexibilisation and Modernisation of the Turkish Labour Market, Kluwer Law International, The Netherlands.
  • Cazes, S., ve Nesperova, A., (2007). Flexicurity: A relevant approach in Central and Eastern Europe, Geneva: ILO Publications.
  • Eamets, R., Paas, T., (2006). Labour market flexibility and flexicurity. 41-59. In book: Labor Market Flexibility, Flexicurity and Employment: Lessons of the Baltic States, Chapter: 3, Publisher: Nova Science, Editors: Paas, Eamets, pp.41-59.
  • Eryiğit, S. (2011). “Esnek Üretim, Esnek Organizasyon, Esnek Çalışma”, Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 5 (4), İnternet Adresi; http://www.kamu-is.org.tr/pdf/5411.pdf , Erişim Tarihi: 05.04.2018.
  • European Commission, (2007). Towards Common Principles of Flexicurity: More and Better Jobs Through Flexibility and Security, Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
  • Ferrera, M., Hemerijck, A. ve Rhodes, M., (2001). “The Future of the European “Social Model” in the Global Economy” Journal of Comparative Policy Analysis, August 2001, Volume 3, Issue 2, pp 163–190.
  • ILR (1992). Working Time and Employment: New Arrangements, International Labour Review.
  • Jain, H., ve Hassard, J., (2014). Precarious Work: Definitions, Workers Affected And OSH Consequences, Bilbao, Spain: EU-OSHA. https://oshwiki.eu/wiki/Precarious_work:_definitions,_workers_affected_and_OSH_consequences (Erişim Tarihi: 15.06.2018).
  • Kalleberg, A., L., (2000). “Nonstandard Employment Relations: Part-Time, Temporary and Contract”, Annual Review of Sociology, Vol. 26. pp. 341-365.
  • Keune, M. and Jepsen, M. (2006) ‘The Rise of Flexicurity in Europe.Why the Commission Adopted Flexicurity and How It Understands the Concept’, Paper presented at the CARMA conference Flexicurity and Beyond, Aalborg, October 11–14, 2006.
  • Klammer, U. and K. Tillman (eds.). (2001). Flexicurity – Soziale Sicherung und Flexibilisierung der Arbeits- und Lebensverhältnisse. Düsseldorf: WSI-Hans Böcklerstiftung.
  • Köleoğlu Demirsat, D,. (2012). “Sosyal Güvenlik Sistemi Açısından Güvenceli Esneklik”- Dokuz Eylul University, Journal of Institute of Social Sciences. 14(1):73-110.
  • Kuzgun, İ. A., (2012). “Güvenceli Esneklik Kavramı ve Türkiye’de Güvenceli Esnekliğin Belirleyici Değişkenleri”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 2(2):35-48.
  • Limoncuoğlu, A.,(2010). Türk İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Güvenceli Esneklik, İzmir: Limoncuoğlu Ltd.
  • Madsen, K., (2006). Flexicurity - A New Perspective on Labour Markets and Welfare States in Europe, Centre for Labour Market Reseeaech (CARMA), Research Paper 2006:1.
  • Mandl, I. ve Celikel-Esser, F., (2012). The Second Phase of Flexicurity: An Analysis of Practices and Policies in the Member States, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Publications Office of the European Union, Luxembourg, s:7.
  • Selby C., F.Wilson, W.Korte, J.Millard, W.Carter, (2004). Flexible Working Handbook, Draft 1.0, 2001, s. 3. 4 BT, “Flexible Working”, British Telecommunicators (BT), London.
  • Tangian, A.. (2005). Monitoring Flexicurity Policies in the EU With Dedicated Composite Indicators. WSI Working Papers 137, The Institute of Economic and Social Research (WSI), Hans-Böckler-Foundation.
  • TİSK (1994). Çalışma Hayatında Esneklik, TİSK İnceleme Yayınları No: 10, Ankara.
  • TİSK (1999). Çalışma Hayatında Esneklik, TİSK Yayınları No: 190, Ankara.
  • Treu, T., (1992). “Labour Flexibilty In Europe”, International Labour Review, ILO, Vol. 131,Issue: 3, s. 497–511.
  • Tuncay, C. (1995). “Esnekleşmenin Değişik Boyutları”, Çalışma Hayatında 21. Yüzyılın Yeni Ufukları (s.207-227)Yayın No: 227, İstanbul: MESS.
  • Viebrock, E., Clasen, J., (2009). “Flexicurity and Welfare Reform: A Review”, Socio-Economic Review, 7(2): 305–331, https://doi.org/10.1093/ser/mwp001.
  • Wilthagen, T. & R. Rogowski (2002). ‘Legal Regulation of Transitional Labour Markets’, in: Schmid & B. Gazier, eds. , The Dynamics of Full Employment: Social Integration through Transitional Labour Markets. Cheltenham: Edward Elgar, 233-273.
  • Wilthagen, T.,Tros, F., (2003). Dealing With The "Flexibility-Security-Nexus": Institutions, Strategies, Opportunities And Barriers, Working Paper, No:9, Amsterdam: Amsterdam Institute for Advanced labour Studies, University of Amsterdam
  • Wilthagen, T. ve F. Tros (2004). ‘The Concept Of ‘Flexicurity’: A New Approach To Regulating Employment İn The Labour Market.’ TRANSFER - European Review of Labour and Research, 10(2): 166–86.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Berna Yazar Aslan 0000-0001-7040-0104

Proje Numarası yok
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 23 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 81

Kaynak Göster

APA Yazar Aslan, B. (2021). OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi(81), 367-392. https://doi.org/10.26650/jspc.2021.81.885236
AMA Yazar Aslan B. OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. Aralık 2021;(81):367-392. doi:10.26650/jspc.2021.81.885236
Chicago Yazar Aslan, Berna. “OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma Ve Sınıflandırma”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sy. 81 (Aralık 2021): 367-92. https://doi.org/10.26650/jspc.2021.81.885236.
EndNote Yazar Aslan B (01 Aralık 2021) OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi 81 367–392.
IEEE B. Yazar Aslan, “OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sy. 81, ss. 367–392, Aralık 2021, doi: 10.26650/jspc.2021.81.885236.
ISNAD Yazar Aslan, Berna. “OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma Ve Sınıflandırma”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi 81 (Aralık 2021), 367-392. https://doi.org/10.26650/jspc.2021.81.885236.
JAMA Yazar Aslan B. OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. 2021;:367–392.
MLA Yazar Aslan, Berna. “OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma Ve Sınıflandırma”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sy. 81, 2021, ss. 367-92, doi:10.26650/jspc.2021.81.885236.
Vancouver Yazar Aslan B. OECD Ülkelerinde Güvenceli Esneklik: Konumlanma ve Sınıflandırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. 2021(81):367-92.