Üniversitelerin Sürekli Eğitim Merkezi Faaliyetlerinin Kadın Katılımcılar Açısından Değerlendirilmesi: İstanbul Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi’nde Nitel Bir Araştırma

Yıl 2022, Sayı: 83, 365 - 391, 30.12.2022

Hanife Candır Şimşek

https://doi.org/10.26650/jspc.2022.83.1114398

Öz

Çalışmanın amacı, sürekli eğitim merkezinden eğitim alan kadınların sürekli eğitim merkezilerine yönelik görüşlerinin hangi kavramlar ile açıklandığını keşfetmek ve konuya anlam kazandırmaktır. Bu doğrultuda çalışma kapsamında İstanbul Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi bulunmaktadır. Katılımcıların konuyla ilgili görüşlerinin derinlemesine irdelenmesi hedefinden hareketle çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden Gömülü Teori desen olarak kullanılmıştır. Çalışma grubu kurumdan 2017 ve 2018 yıllarında açılan sertifika programlarında eğitim alan 26 kadın katılımcıdan oluşmaktadır. Yarı yapılandırılmış mülakat yöntemiyle yapılan görüşmeler analiz sürecinde ilk olarak “Nvivo 10 Programı” ile kodlanmış ve ardından birbiriyle ilişkisi olan kodlar kategoriler altında toplanarak anlamlı hale getirilmiştir. Betimsel analiz kapsamında, kategoriler altında katılımcıların ifade örneklerine yer verilmiştir. Araştırma bulgularına göre katılımcıların sürekli eğitim merkezlerinin toplumdaki rolüne dair algılarında mesleki eğitim vurgusu ön plandadır. Benzer şekilde eğitimlere katılımda mesleki eğitim amacının belirleyici olduğu fakat bunun yeni bir meslek edinmekten ziyade hali hazırda çalıştıkları meslekte daha iyi olmak, eksikliklerini tamamlamak, mesleklerinde ortaya çıkan gelişmeleri takip edebilmek ve meslekte yükselmek gibi nedenlerden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Kurum özelinde İstanbul Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi’nin tercih edilmesinde katılımcılar için İstanbul Üniversitesi’nin güvenilirliğine, eğitimlerin ve eğitimcilerin iyi olduğuna dair inanç önde gelmektedir. Öte yandan katılımcıların aldıkları eğitimlerden ve eğitimlerin çalışma hayatlarına katkısı anlamında genel olarak olumlu geri dönüşleri söz konusudur. 

Anahtar Kelimeler

Hayat boyu öğrenme, Sürekli eğitim, Sürekli eğitim merkezi, Mesleki eğitim, İstanbul Üniversitesi

Evaluation of Continuing Education Center Activities in Terms of Female Participants: A Qualitative Research at Istanbul University Continuing Education Center

Öz

The aim of the study is to discover which concepts explain the views of women who receive education from a continuing education center and to give meaning to the subject. In line with this, Istanbul University Continuing Education Center has taken place within the scope of the study. The study uses embedded theory design with the aim of examining the participants’ opinions in depth. The study group consists of 26 female participants. The interviews were coded using the program NVivo 10, after which the codes were gathered under categories and made meaningful. The study includes examples the participants’ expressions under the categories within the scope of the descriptive analysis. According to the research findings, the emphasis on vocational education is at the forefront in terms of the participants’ perceptions regarding the role that continuing education centers have in society. Similarly, the purpose of vocational education is understood to have been determinant regarding participating in trainings; however, this was due not to having acquired a new profession but to reasons such as being better in the current profession, relieving deficiencies, following the developments in their profession, and rising in the profession.

Anahtar Kelimeler

Lifelong learning, Continuing education, Continuing education center, Vocational education, Istanbul University, Hayat boyu öğrenme, Sürekli eğitim, Sürekli eğitim merkezi, Mesleki eğitim, İstanbul Üniversitesi

Kaynakça

• Adama O. (2011). Evoluation of and perspectives on lifelong learning. J. Yang, R. Valdes- Cotera (Eds). Conceptual Evolution and Policy Developments in Lifelong Learning (24-39). Hamburg: Unesco Institute for Lifelong Learning Publication.
• Aksoy, M. (2008). Hayat boyu öğrenme ve kariyer rehberliği ilkelerinin istihdam edilebilirliğe etkileri: otel işletmeleri üzerine bir uygulama, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Eğitimi ABD, Ankara.
• Bağcı E. (2011). Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde Türkiye’de yaşam boyu eğitim politikaları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 2, s.39-173.
• Beycioğlu, K., Konan, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa eğitim politikaları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, (24), 7, s. 369-382.
• Biçer, Ö, Kurtulmuş Kıroğlu, M. M. (2011). Türkiye’de eğitim ve istihdam politikaları bağlamında yaşam boyu eğitim ve sürekli eğitim merkezleri, F. Ercan, S. Korkusuz Kurt, (Eds.), Metalaşma ve iktidarın baskısındaki üniversite, (475-498) İstanbul: Kayhan Matbaacılık.
• Biçerli, M. K. (2016). Sosyal dışlanma ile mücadelede hayat boyu öğrenme. İstanbul: Beta Basım.
• Bilsay Kul, Ö. (2012). Milli Eğitim Bakanlığı hizmet içi eğitim programlarında üniversitelerin sürekli eğitim merkezlerinin üstlenebileceği roller üzerine bir değerlendirme. 1. Ulusal Sürekli Eğitim Kongresi. Kuşadası.
• Bowl, M. (2010). University continuing education in a neoliberal landscape: developments in England and aotearoa New Zealand. International Journal Of Lifelong Education. (6), 29. s. 723-738.
• Büyüktanır, D., Duke C., Karasar, N., Tileylioğlu, A., Toth, J.S. (2006). Türkiye’nin başarısı için itici güç hayat boyu öğrenme politika belgesi. Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi”. Ankara.
• Candır Şimşek, H., İslamoğlu, E., Yıldırımalp, S. (2017). Türkiye’de hayat boyu öğrenmede sürekli eğitim merkezlerinin rolü ve önemi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (6) 5, s. 1-10.
• Çetin, M., Orman, K. (2010). Sürekli eğitim merkezlerinin illerimizdeki hizmet sektörü ve yerel ekonomilerin gelişimine etkileri. Ulusal Sürekli Eğitim Merkezleri Toplantısı, İzmir.
• Çelik, G. (2007). Yerel kalkınma için üniversite sürekli eğitim birimleri: ODTÜ sem örneği”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Elfert, M. (2015). UNESCO, The Faure report, the Delors report, and the political utopia of lifelong learning”, European Journal of Education. (1), 50, p. 88-100.
• Göksan, T. S., Uzundurukan, S., Keskin, S. N. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa Birliği’nin yaşam boyu öğrenme programları.1. İnşaat Mühendisliği Eğitimi Sempozyumu. Antalya.
• Gülşen, C. (2012). Avrupa Birliği sürecinde yaşam boyu eğitim: standardizasyon ve işbirliği. 1. Ulusal Sürekli Eğitim Kongresi, Kuşadası. Hayat Boyu Öğrenme Kültürü ve Mesleki Eğitim Sempozyumu, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Sanat ve Meslek Eğitimi Kursları, İsmek Yayınları, 2012. İstanbul Üniversitesi Sürekli Eğitim Uygulama ve Araştırma Merkezi, 2015 Faaliyet Raporu, https://sem.istanbul.edu.tr/tr/content/hakkimizda/prosedurler---dokumanlar, 22.01.2020.
• İstanbul Üniversitesi Sürekli Eğitim Uygulama ve Araştırma Merkezi Eğitim Programları Yönergesi, http://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=egitim-prog.yonergesi[1].pdf, 22.01.2020.
• Kaya, H. E. (2014). Lifelong learning and Turkey. Ankara University Journal Of Faculty Of Educational Sciences, (47), 1, s. 81-102.
• Kaya, H. E. (2016). Yaşam boyu yetişkin eğitimi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kılıklı, M. (2008). Türkiye üniversitelerindeki sürekli eğitim merkezlerinin yapısı ve işleyişi. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla. Moosung L, Friedrich T. (2008). The history of unesco’s lifelong learning policy discourses: a enduring social democratic liberalist project of global educational development, Adult Education Research Conference.
• Şahin, S. M., Köğce, D., Özpınar, İ., Yenmez, A. A. (2014). Öğretim elemanlarının 21. yüzyıl öğrenen standartları ve yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), s. 185-213.
• Temel Şen, A. (2021). İş dünyası bakış açısıyla yaşam boyu öğrenmeden beklentiler. 1. Ulusal Sürekli Eğitim Kongresi, Kuşadası.
• Turan, S. (2005). Öğrenen toplumlara doğru Avrupa Birliği eğitim politikalarında yaşam boyu öğrenme. Avrupa Çalışmaları Dergisi, (1), 5, s. 87-98.
• Türkiye Üniversite Sürekli Eğitim Merkezleri Terimler Sözlüğü, http://tusemkonseyi.org.tr/wpcontent/themes/twentyten/dosyalar/TUSEM%20_terimler_sozlugu.pdf, 21.11.2021. Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi, 2014-2018. http://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2015_04/20025555_hbostratejibelgesi_2014_2018.pdf, 20.11.2021. Valk, A. (2006). The Role Of University Lifelong Learning. European University Lifelong Learning Network, www.eullearn.net.
• Ültanır, E., Ültanır, G.(2005). Estonya, İngiltere ve Türkiye’de yetişkinler eğitiminde profesyonel standartlar, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 1, s. 1-23.
• Van Der Veen, R. (2006). Communication and creativity: methodological shifts ın adult education. International Journal of Lifelong Education. (25), 3, p. 231-240. Wapula N. R., Chawaw, M. (2015). Lifelong learning for poverty eradication, New York: Springer.
• Yıldız, A. (2012). Transformation of adult education in turkey: from public education to life-long learning. (245-257). K. İnal, G. Akkaymak, (Ed). Neoliberal Transformation of Education in Turkey, Political and Ideological Analysis of Educational Reforms in the Age of the AKP, Newyork: Palgrave Macmillan.