With the incentives for volunteering in civil society in Türkiye since the 2000s, the number of active civil society organizations (CSOs) and the rate of formal volunteering, which refers to volunteering under the umbrella of a CSO, have increased. Thus, CSOvolunteer relations and the management of these relations have become important. In regard to this importance, the study explores the problem areas in CSO-volunteer relations through the concept of the psychological contract and investigates the connection between volunteer expectations and volunteering experiences in Türkiye. The study aims to understand and describe the factors and processes that create obstacles to volunteer work or that make its sustainability difficult in Türkiye. The qualitative findings are based on 22 focus group discussions with 10 groups (i.e., CSO managers, CSO professionals, CSO volunteer coordinators, academicians, public bureaucracy, local governments, international organizations, volunteer initiatives, those with formal volunteer experience, and those without formal volunteer experience), have a high potential to provide information about volunteering, and indicate that problems exist related to developing a sense of belonging to CSOs in the relational dimension of a volunteer’s psychological contract in Türkiye and problems to exist related to the volunteer management processes of CSOs in the transactional dimension. The facts that volunteers are not recognized as stakeholders at either the managerial or organizational level in CSOs and that their contributions are not sufficiently valued result in a violation of the psychological contract in the relational dimension. The lack of a professional approach starting from the first contact with a volunteer and the lack of a framework regarding volunteers’ rights and responsibilities result in a violation in the transactional dimension.
volunteering CSO psychological contract transactional problem relational problem
2000’lerden itibaren Türkiye’de sivil toplumda gönüllülüğün teşvikiyle faal dernek sayıları ve bir sivil toplum kuruluşu (STK) çatısı altında gönüllü olmayı ifade eden formel gönüllülük oranları artmış, dolayısıyla STK-gönüllü ilişkileri ve bu ilişkilerin yönetimi önem kazanmıştır. Bu çalışma söz konusu öneme binaen STK-gönüllü ilişkilerindeki sorun alanlarını psikolojik sözleşme kavramı üzerinden incelemekte, Türkiye’de gönüllü beklentileri ile gönüllülük deneyimi arasındaki bağlantıyı araştırmaktadır. Türkiye’de gönüllü çalışmaya engel oluşturan ve/veya onun devamlılığını zora sokan faktör ve süreçleri anlamayı ve betimlemeyi amaçlamaktadır. Gönüllülükle ilgili bilgi verme potansiyeli yüksek 10 grupla (STK yöneticileri, STK profesyonelleri, STK gönüllü koordinatörleri, akademisyenler, kamu bürokrasisi, yerel yönetimler, uluslararası kuruluşlar, gönüllülük inisiyatifleri, formel gönüllü deneyimi olanlar, formel gönüllü deneyimi olmayanlar) gerçekleştirilen 22 odak grup tartışmasına dayanan ve nitel bir desene sahip çalışmanın bulguları, Türkiye’de gönüllünün psikolojik sözleşmesinin ilişkisel boyutunda STK’lara aidiyet geliştirme, işlemsel boyutunda ise STK’ların gönüllü yönetim süreçleri ile ilgili sorunlar bulunduğuna işaret etmektedir. STK’ların organizasyonel yapısı içinde gönüllünün bir paydaş olarak tanınmaması ve sunduğu katkıya yeterli değerin verilmemesi psikolojik sözleşmesinin ilişkisel boyutta ihlaline; gönüllü ile ilk irtibatın kurulmasından itibaren profesyonel bir yaklaşımın geliştirilmemesi ve gönüllünün hak ve sorumluluklarının çerçevesinin belirlenmemiş olması ise işlemsel boyutta ihlaline neden oluyor gözükmektedir.
Gönüllülük STK psikolojik sözleşme işlemsel sorun ilişkisel sorun
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 15 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 86 |