Sadrazam Halil Hamid Paşa 18. yüzyılda yaşamış, ıslahat hareketlerine verdiği desteklerle anılan önemli bir siyasi figürdür. İki seneyi biraz aşkın, kısa sadrazamlık yaşamı trajik bir şekilde sonlanmış, Padişah I. Abdülhamid tarafından III. Selim’i desteklediği gerekçesiyle Bozcaada’da başı kesilerek katledilmiştir. Vücudu Bozcaada’da İskele karşısındaki camide, başı ise İstanbul’da Karacaahmed Mezarlığı’nda gömülüdür. Bu çalışma Sadrazam Halil Hamid Paşa’nın memleketi Isparta’da 1783’te onarım ve genişletme suretiyle yaptırdığı külliye yapılarını konu almaktadır. Günümüze ulaşamayan külliyenin zamanla yeni ek yapılar inşa edilerek büyütüldüğü anlaşılmaktadır. 1887, 1891 ve 1893 yıllarında caminin onarım geçirdiği bilinse de külliye yapılarının 19. yüzyıl boyunca bakımsız olduğu anlaşılmaktadır. Bu durum söz konusu onarımların sınırlı olduğunu göstermektedir. 1914’teki büyük depremde bakımsızlığın da etkisiyle büyük hasar alarak kullanılamaz duruma gelmiştir. 1951’de ise bu yapılar tamamen yıkılmıştır. Çalışmanın dikkate değer noktası çeşitli kaynaklarda bahsi geçen yapıların görsellerine çizim ve eski fotoğraflar aracılığıyla yer verilecek olmasıdır. Bununla birlikte eserlerin 19. yüzyıl boyunca, yaklaşık 100 yıllık bir süreçteki kimi serüvenleri de kaynaklar aracılığıyla öğrenilebilmektedir.
Halil Hamid Pasha was an important political figure who lived in the 18th century and is remembered for his support for reform movements. Halil Hamid Pasha’s term as Grand Vizier, which lasted just over two years, came to a tragic end in Bozcaada, where he was beheaded by Sultan Abdülhamid I on the grounds that he supported Selim III. His body is buried in the mosque opposite the pier in Bozcaada, and his head is buried in Karacaahmed Cemetery in Istanbul. This study is about the complex that Grand Vizier Halil Hamid Pasha built in his hometown Isparta in 1783. He built this complex through a process of repair and expansion. The complex, which has not survived to the present day, was enlarged by building new additional structures over time. Despite the fact that the mosque underwent repairs in 1887, 1891, and 1893, it is understood that the complex’s structures remained neglected for much of the 19th century. This circumstance shows that repairs were limited. They became unusable after the Great Earthquake in 1914 as they suffered significant damage due to years of neglect and in 1951, these were demolished. In this study, the remarkable visuals of the buildings mentioned in various sources will be included through drawings and old photographs. In addition, some of the adventures of the artifacts during the 19th century, a period of approximately 100 years, can also be learnt through the sources.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İslam Sanatları, Kültürel ve Doğal Miras, Mimarlık Tarihi, Mimarlıkta Estetik |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 32 |