Osmanlı’nın 1590-1591 yıllarında Akdeniz politikasını canlandırmaya teşebbüs etmesi ve 1592 yılından itibaren papalığın öncülüğünde başlayan yeni bir Kutsal İttifak kurulması çabaları, İnebahtı sürecinde yaşanan tecrübelerin 16. yüzyıl sonu ve 17. yüzyıl başında tekrar gündeme gelmesine sebep olmuştur. 1590’lardan itibaren İspanyol, İtalyan ve Osmanlı devlet adamlarının yazışmalarında ve diplomatik görüşmelerinde İnebahtı döneminin çeşitli gelişmelerine göndermeler yaptıkları görülmektedir. Bu makale, 1570 ve 1573 yılları arasındaki Kıbrıs Savaşı, Kutsal İttifak, İnebahtı Savaşı ve hemen sonrasındaki gelişmelerin 16. yüzyıl sonu ve 17. yüzyıl başında siyasi, diplomatik ve askeri meselelerin algılanış biçimlerine nasıl etki ettiğini ele almaktadır. Bu amaçla, başta İspanyol donanmasının amirali Gian Andrea Doria, Venedik’in Roma elçisi Paolo Paruta, İspanya’nın Roma elçisi Duque de Sessa ve III. Murad ve III. Mehmed döneminin önemli şahsiyetlerinden Hoca Sadeddin Efendi olmak üzere aynı dönemde yaşamış devlet adamlarının diplomatik ve siyasi pratikleri incelenmiştir. Bu devlet adamlarının 16. yüzyılın sonları ve 17. yüzyılın başlarında uluslararası siyasette karşılaştıkları bazı meseleleri açıklamak için İnebahtı öncesi ve sonrasındaki gelişmelere sık sık atıfta bulundukları, tarihsel benzerlikler kurdukları ve karşılaştırmalar yaptıkları tespit edilmiştir.
The Ottoman attempt to reactivate its Mediterranean policy in 1590–1591 and the papal efforts to establish a new Holy League starting in 1592 revived the international memory of the Battle of Lepanto at the end of the 16th century and the beginning of the 17th century. Beginning in the 1590s, Spanish, Italian, and Ottoman statesmen made references to the Battle of Lepanto in their correspondence and diplomatic negotiations. This article discusses how the historical memory of the War of Cyprus, the Holy League, the Battle of Lepanto, and the ensuing developments affected the perceptions of political, diplomatic, and military events in the late 16th and early 17th centuries. For this purpose, I examine the diplomatic and political practices of contemporaneous statesmen, such as Admiral Gian Andrea Doria of the Spanish navy, Venetian ambassador Paolo Paruta, Spanish ambassador Antonio Fernández de Córdoba y Cardona, and the influential Ottoman official Hoca Sadeddin Efendi. I demonstrate that these statesmen referred frequently to the developments of the Lepanto period and established historical similarities and historical comparisons with the events of 1570–1573 to explain the issues they dealt with in international politics during the late 16th and early 17th centuries.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |