Şiir metinlerini düzyazıdan ayıran özelliklerinden birisi olan âhenk, kelimelerin akıcılığı, kulakta hoş tesir bırakacak şekilde bir araya getirilmesi, sözün ses yapısının çeşitli yollarla etkileyici şekilde düzenlenmesidir. Ahenk sağlamak için vezin, aynı sesleri tekrarlayan veya ses bakımından benzeşen kelimelerin kullanılması, mısra sonlarının ses bakımından uyuşması (kafiye), kelime ve cümle tekrarları, bazı söz sanatları, nazım biçimlerinin özellikleri gibi ögelerden yararlanılır. Ayrıca “şiir okuma dili” denilen özellikli okumada da bu ögeler ön plâna çıkarılmaya çalışılır. Bu yazıda Divan şiirindeki âhenk ögeleri klâsik edebiyat bilgisi çerçevesinde ele alınmıştır
Divan Şiiri Klâsik Edebiyat Bilgisi âhenk Eski Türk Edebiyatı şiir okuma dili
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Ağustos 2012 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ağustos 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 37 Sayı: 37 |