Considered to be one of the most powerful representatives of all Turkish literature, Sheikh Gâlib already authored the Hüsn ü Aşk mesnevi in six months when he was barely twenty six years old. Widely regarded as the ‘standard of excellence’ and ‘turning point’ of our classical poetry, Hüsn ü Aşk is hailed as being one of the finest and the most original mesnevi of classical Turkish literature. Indeed, many scientific publications and academic studies have been published on this important work. While some of these studies focus on the publication and interlanguage translation / explanation of the Hüsn ü Aşk text with the Latin alphabet, others examine the content, linguistic features and formal characteristics of the work as well as its artistic aspects. However, when all of these studies are examined, it is clear that it was the copy of the author’s manuscript found at Süleymaniye Library, Halet Efendi Department, No: 171, which was used for the transcription of the text into the Latin alphabet. But, this copy is a draft of Hüsn ü Aşk and it is very important for showing to what extent Sheikh Gâlib worked on the mesnevi while writing his work. The aim of this study, is to show how Sheikh
Gâlib wrote Hüsn ü Aşk, what phases he used while writing the work, and what changes he made when he was nearing
completion of the work with reference to the draft of Hüsn ü Aşk found at the Süleymaniye Library.
Yalnız devrinin değil, tüm Türk edebiyatının en kuvvetli temsilcilerinden sayılan Şeyh Gâlib, henüz yirmi altı yaşında iken Hüsn ü Aşk mesnevisini altı ay gibi kısa bir sürede telif etmiştir. Klasik şiirimizin ‘mükemmellik standardı’ ve ‘dönüm noktası’ olarak değerlendirilen Hüsn ü Aşk, klasik Türk edebiyatının en güzel ve orijinal mesnevilerinden kabul edilmektedir. Nitekim bu mühim eser üzerine bugüne değin pek çok ilmî yayın ve akademik çalışma neşredilmiştir. Bu çalışmaların bir kısmı Hüsn ü Aşk’ın Latin harfli metninin neşri ve dil içi çevirisi / açıklaması üzerine yoğunlaşırken bir diğer kısmı ise eserin muhtevasını, dil hususiyetlerini ve şekilsel özelliklerini incelemekte ve Hüsn ü Aşk’ın sanatsal yönü üzerinde durmaktadır. Fakat yapılan tüm bu çalışmalar incelendiğinde Hüsn ü Aşk’ın Süleymaniye Kütüphanesi Halet Efendi Bölümü 171 numarada bulunan müellif hattı müsvedde nüshasının, sadece metnin neşrinde kullanıldığı; eserin dil, üslup ve sanat değerinin belirlenmesinde bu nüshadan yararlanılmadığı görülmektedir. Oysaki bu nüsha, Hüsn ü Aşk’ın müsveddesidir -yani ham halidir- ve Şeyh Gâlib’in eserini yazarken metin üzerinde ne gibi tasarruflarda bulunduğunu göstermesi açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada, Hüsn ü Aşk’ın Süleymaniye Kütüphanesi’nde bulunan müsvedde nüshasının diğer en eski tarihli yazma nüshalarla mukabelesi yapılarak Şeyh Gâlib’in Hüsn ü Aşk’ı nasıl yazdığı, eseri yazarken hangi safhalardan geçirdiği ve eserine son şeklini verirken ne gibi tasarruflarda bulunduğu irdelenecek, bu tasarruflardan hareketle Şeyh Gâlib’in ve divan şairlerinin poetikalarına dair bazı tespitlerde bulunulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 2 |