A Criticism of Democracy and Media Relationship “The Illusion of Freedom in The Digital Age”

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 110 - 120, 31.12.2020

Ezgi Gül Ceyhan

Öz

The aim of this study is to focus on the positive outcomes in democracy and media relations, as well as the presence of psychological situations. Forms of power are full of socio-political life and areas of reflection. In addition to the debates of affirmative–action and emphasis on democracy, this work was created to emphasize the limitations of action. It is used to reflect political desires and democratic action rhetoric, reflecting political desires and democratic action rhetoric, and the idea that participants-user individuals cannot participate independently of their subjective values and judgments in political participation in the political existence line and social media communication, and that the majority, political culture, and relational identities are not referenced. This study, which has qualitative research and related literature research on democracy and media, emphasizes the functionalization of subjective values and desires for citizen-user individuals in terms of media-democracy. Therefore, in addition to the media's strengthening aspects of democracy, the function of feeding and producing beliefs of power and power and maintaining the status quo has been processed as the main theme. In this study, which is discussed from the perspective of Political Psychology, the perception of desire and freedom should be considered important in the relationship between media and democracy.

Anahtar Kelimeler

Political Psychology, Psycho-social Subject, Political Existence, Desire, Communicate

Demokrasi ve Medya İlişkisinin Bir Eleştirisi “Dijital Çağda Özgürlük Yanılgısı”

Öz

Alışılmış demokrasi kavramları ile medya paralelliği sıkça yazın dünyasında görülmektedir. Bu ilişki genellikle olumlu – eylemsellik ve demokrasi vurgusu- üzerinden açıklanmasına rağmen, bu çalışma tamamen eylemselliğin ve kullanımın sınırlılığına vurgu yapmak için ortaya çıkarılmıştır. Medya ve demokrasi kesişim noktasında bulunan katılımcı-kullanıcı bireylerin, siyasi katılıma düşün kalıplarından ve kendi öznel- nesnel yargılarından fazlaca bir katkıda bulunamayacakları eleştirisi üzerinden, kendilerini tuşlar ardında korunaklı hissetmelerine kadar eleştirel bakış açısıyla ele alınmıştır. Katılımcı-kullanıcıların, medya kullanımlarının demokrasi açısından kendine olumlayıcı özellikleri, siyasi iktidar güç odak sınırlılığı sebebiyle politik arzuların ve demokratik eylemsel söylemlerin yansıtılması, çoğunluk, siyasi kültür ve ilişkisel kimliklerden referanssız ortaya çık(arıl)madığı düşüncesinden dolayı kendinde eleştirel olarak ele alınmıştır. Eleştirel bir bakış açısına hâkim olan bu çalışma, demokrasi ve medya ilişkisinin hükümetler ve karar alma mekanizmalarında manipüle edici ve hakları sınırlayıcı özelliğine vurgusunun yanında, toplumsal hareketlerin bir alanı olarak sosyal medya konusunu içermektedir. Nitel araştırma ve ilgili literatür taramasına sahip olan bu çalışma, demokrasi ve medya ilişkisinde vatandaş- kullanıcı bireyler için olumlu özellikler yanında, olumsuz özelikleri de barındırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Siyaset Psikolojisi, Sosyo-Politik Birey, Politik Varoluş, Arzu, İletişim

Kaynakça

• Adorno, T. W. (2016). Kültür Endüstrisi: Kültür Yönetimi, Çev. N. Ülner & M. Tüzel & E. Gen, İstanbul: İletişim.
• Babe, R. E. (2015) Wilbur Schramm and Noam Chomcly Meet Harold İnnis: Media, Power, And Democracy, London, Uk: Lexington Books.
• Beattre P. (2019) Social Evolution, Political Psychology, and Media İn Democracy: London, Uk: Palgrave Macmillan.
• Bessant J. (2014) Democracy Bytes: New Media, New Politics, And Generational Change, London, Uk: Palgrave Macmillan.
• Beyme, K. V (2018). From Post- Democracy to Neo-Democracy, New York, USA: Springer International.
• Budarick, J. (2019) Ethnic Media And Democracy From Liberalism To Agonism. London, Uk: Palgrave Macmillan.
• Connerton, P. (2014). Toplumlar Nasıl Anımsar?, Çev., A. Şenel, İstanbul: Ayrıntı.
• Curran, J. (2011). Media and Democracy, London&New York, England&Usa: Routledge.
• Dahlgren, P. (2000) Television And The Public Sphere: Citizenship, Democracy And The Media. London, Uk: Sage Publications.
• Dennis J. (2019) Beyond Slactivism: Political Participation on Social Media. London, Uk: Palgrave Macmillan.
• Dobson, A. (2014). Listening For Democracy: Recognition, Representation, Reconciliation, Oxford, England: Oxford University Press.
• Elster, J. (2010). Sosyal Davranışı Açıklamak, Çev. O. Sevimli & M. Ö. Karaduman, Ankara: Phoenix.
• Elster, J. (2018). Ekşi Üzümler: Rasyonalitenin Alt Üst Edilmesi Üzerine Çalışmalar, Çev.B. Cezar, İstanbul: Metis
• Entman R. M. (1989) Democracy Without Citizen: Media and The Decay of American Politics. New York, USA: Oxford University Press.
• Güden, O. (2019). ‘’Küresel Kuruluşların Kriz Yönetimi ve İletişimi Süreçlerine Yönelik Bir Değerlendirme: Facebook & Cambridge Analytica Veri Skandalının Retoriksel Arena Kuramı Bağlamında İncelenmesi’’, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(31), 209-231.
• Han, B. C (2018). Şeffaflık Toplumu, Çev., H. Barışcan, İstanbul: Metis.
• Hanggli, R. (2019) The Origin Of Dialogue in The News Media, London, Uk: Palgrave Macmillan
• Jenkins, H., Thorburn D. (2003) Democracy And New Media, Massachusetts, USA: The MIT Press.
• Jha, K., C. Tedika K. O. (2018). ‘’Does Social Media Promate Democracy? Some Empirical Evidence’’. Journal of Policy Modeling V42(2), 271-290.
• Loader, D., B. Marcea D. (2011). ‘’Social Media and Democracy: Innovations In Prticipatory Politics’’, Information, Communication& Society V14 (6), 757-769.
• Lutz B., Du Toit, P. (2014) Defining Democracy in A Digital Age: Political Support on Social Media, London, Uk: Palgrave Macmillan.
• Mackinnon R. (2012) China’s Networked Authoritarianism, Diamond L., Plattner M. F. (Ed.) Liberation Technology: Social Media and The Struggle For Democracy (78-95).
• Baltimore, Usa: The Johns Hopkins University Press.
• Malinowski, B. (2016). Bilimsel Bir Kültür Teorisi, Çev. D. Uludağ, Ankara: Doğu-Batı.
• Morozov E. (2012) Whither Internet Control?, Diamond L., Plattner M. F. (Ed.) Liberation Technology: Social Media and The Struggle For Democracy (47-63). Baltimore, Usa: The Johns Hopkins University Press.
• Müller, L. (2014) Comparing Mass Media In Established Democracies: Patters of Media Performance, London, UK: Palgrave Macmillan.
• Reane, J. (2013) Democracy and Media Decadance. Cambridge, Uk: Cambridge University Press.
• Smith T. G. (2017) Politicizing Digital Space: Theory The Internet and Renewing Democracy. Westminster, Uk: Westminster University Press.
• Ma L. (2018) The Post-Adaptiın Behaviors Of Government Social Media In China, Sobacı M. Z., Hatipoğlu İ. (Ed.) Sub-National Democracy and Politics Through Social Media (29- 47), Switzerland: Springer.
• Splichal, S. (1999). Public Opinion: Developments and Controversies In the Twentieth Century, Maryland, USA: Rowman&Littefield Publishers Inc.
• Street, J. (2001). Mass Media, Politics and Democracy, New York, USA: Palgrave.
• Sunstein C. R. (2017) Republic Divided Democracy in The Age Of Social Media. Princeton, USA: Princeton University Press.
• Tilly, C. (2011). Demokrasi, Çev., E. Arıcan., Ankara: Phoenix.
• Trepte, S. (2020). ‘’The Social Media Privacy Model: Privacy and Communication in the Light of Social Media Affordances’’, Communication Theory, 2-45.
• Willis J. (2007) The Media Effect: How The News Influence Politics and Government. Connecticut, USA: Praeger Publishing.