Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Geleneksel Oyunlara Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2024, , 31 - 52, 29.06.2024
https://doi.org/10.46423/izujed.1385901

Öz

Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmen adaylarının geleneksel oyunlara yönelik görüşlerinin niteliksel olarak incelenmesidir. Çalışma grubu, Necmettin Erbakan Üniversitesi’nde eğitimine devam eden, araştırmaya gönüllü katılan 20 okul öncesi öğretmen adayından oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen ve açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış bir görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde, “betimsel analiz” yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, okul öncesi öğretmen adaylarının geleneksel oyunlar ile ilgili bilgi sahibi oldukları, geleneksel oyunlara yönelik görüşlerinin olumlu olduğu, geleneksel oyunlar konusunda kendilerini yeterli buldukları, ilgili ve istekli oldukları ve bu durum üzerinde üniversite eğitimlerinde almış oldukları geleneksel çocuk oyunları dersinin etkili olduğu söylenebilir. Araştırma, okul öncesi öğretmen adaylarının geleneksel oyunlara yönelik görüşlerinin detaylı bir şekilde incelenmesi açısından literatüre katkı sağlamıştır. Öğretmen adaylarının en çok tercih ettiği geleneksel oyun, “yakartop” oyunudur ve psikomotor gelişimi desteklemektedir. Öğretmen adayları en fazla psikomotor gelişimi destekleyen geleneksel oyunları, en az sosyal-duygusal gelişimi destekleyen oyunları tercih etmişlerdir. Öğretmen adayları, geleneksel oyunlardan “yağ satarım” oyununun çocukların tüm gelişim alanlarını desteklediğini belirtmişlerdir. Öğretmen adaylarına göre, geleneksel oyunlarla çocuklara kazandırılması amaçlanan hedeflerin başında gelişim alanlarının desteklenmesi gelmektedir ve geleneksel oyunların daha etkili kullanabilmesi için açık alanların aktif kullanılması gerekmektedir.

Etik Beyan

Araştırma, Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Bilimsel Araştırmalar Etik Kurulu Başkanlığı’nın 09/06/2023 tarih 2023/261 sayılı kararı ile bilimsel araştırma etiği açısından uygun bulunmuştur.

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

  • Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. Morpa Yayınları.
  • Aytaş, G. ve Uysal, B. (2017). Oyun kavramı ve sınıflandırılmasına yönelik bir değerlendirme. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 675-690.
  • Bağcı, S. ve Kaya, İ. (2022). Okul öncesi dönemde çocukların fiziksel aktivitelerinin artırılmasında geleneksel oyunların rolü. Journal of Sustainable Educational Studies, 3(2), 141-149.
  • Bardak, M., Topaç, N. ve Çelik, S. (2022). Geleneksel çocuk oyunları ve erken çocuklukta eğitici oyun üzerine bir bibliyografya denemesi. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 17(17), 44-77.
  • Başal, H. (2010). Geçmişten günümüze Türkiye’de geleneksel çocuk oyunları (1. Baskı). Morpa Kültür Yayınları.
  • Bozan, N. (2014). Okul öncesi eğitimde oyunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi.
  • Böke, H., Doğan, A. ve Tüfekçi, Ş. (2021). Geleneksel oyun kültüründe yer alan topaç oyunu ve çeşitleri. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 1-12.
  • Budak, M. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının oryantasyon ve ritim yeteneği üzerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi.
  • Celayir, İ. (2015). İlkokul programı oyun ve fiziki etkinlikler dersinin işlevselliğinin ve geleneksel çocuk oyunlarının uygulanabilirliğine göre incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi.
  • Cengiz, S. A. (1997). Karadeniz Ereğli örneğinde çocuk oyunlarının halk bilim açısından değerlendirilmesi. Çocuk Kültürü, I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Crowe, S., Cresswell, K., Robertson, A., Huby, G., Avery, A., ve Sheikh, A. (2011). The case study approach. BMC Medical Research Methodology, 11(100), 1-10.
  • Erbil Kaya, Ö. M., Yalçın, V., Kimzan, İ, ve Avar, G. (2017). Okul öncesi öğretmeni adaylarının oyun temelli öğrenmeye bakış açıları ve uygulamaya yansımaları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 800-834.
  • Erol, M., Akbakla, M. U. ve Karabıçak, N. (2022). Sınıf öğretmeni adaylarına göre geleneksel çocuk oyunları. Değerler Eğitimi Dergisi, 20(44), 491-517. https://doi.org/10.34234/ded.1166387
  • Gelişli, Y. ve Yazıcı, E. (2015). A study into traditional child games played ın konya region ın terms of development fields of children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 197, 1859-1865.
  • Gümüştaş, N. (2010). Geleneksel çocuk oyunlarından çağdaş eğitimde yararlanılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi.
  • Handayani, P. (2017). Upaya peningkatan keterampilan sosial siswa melalui permainan tradisional congklak pada mata pelajaran IPS. Premiere Educandum Jurnal Pendidikan Dasar dan Pembelajaran, 7(1), 39-46. http://e-journal. unipma.ac.id/index.php/PE/article/view/1245/1130
  • Hedges, H., Cullen, J. ve Jordan, B. (2011). Early years curriculum: Funds of knowledge as a conceptual framework forchildren’s interests. Journal of Curriculum Studies, 43(2), 185- 205. https://doi.org/10.1080/00220272.2010.511275
  • Kaçar, D. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarının internet bağımlılığı, sosyal beceri ve stres düzeyine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi.
  • Kılıç, Z. ve Bayındır, D. (2021). Geçmişte dış mekânlarda oynanan anadolu çocuk oyunları. International Primary Education Reseach Journal, 5(2), 140-151.
  • Koyuncu, F. ve Bulut, G. G. (2022). Geleneksel çocuk oyunlarının kültürlerarası etkileşimi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 499-519.
  • Kurniati, E. (2006). Program bimbingan untuk mengembangkan keterampilan sosial anak melalui permainan tradisional (Unpublished Thesis). Universitas Pendidikan Indonesia.
  • Lestari, P. I. ve Prima, E. (2017). The ımplementation of traditional games to ımprove the social emotional early childhood. Journal of Educational Science and Technology, 3(3), 178-184. https://doi.org/10.26858/est.v3i3.4212
  • Lusiana, E. (2012). Membangun pemahaman karakter kejujuran melalui permainan tradisional pada anak usia dini di kota pati. Journal of Early Chilhood Education Papers UNNES, 1(1), 1-6. https://doi.org/10.15294/belia.v1i1.1601
  • Madondo, F. ve Tsikira, J. (2021). Traditional children’s games: Their relevance on skills development among rural Zimbabwean children age 3-8 years, Journal of Research in Childhood Education, 36(3), 406-420.
  • Mawere, M. (2012). The struggle of African indigenous knowledge systems in an age of globalisation: A case of children’sgames in Southern & Eastern Zimbabwe. Langaa Article Publishing Common Initiative Group
  • Özden Gürbüz, D. (2016). Geleneksel çocuk oyunları ve eğitimsel işlevleri: Emirdağ örneği. Turkish Studies, 11(14), 529-564. http://dx.doi.org/10.7827/ TurkishStudies.9931
  • Öztürk, İ. Y., & Say, S. (2023). Geleneksel çocuk oyunları açısından ortaokul Türkçe ders kitaplarının incelenmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(3), 999-1016. https://doi.org/10.38151/akef.2023.96
  • Özyürek, A., Yuvacı, M., Sulamacı, F. ve Karabudak, M. F. (2018). Geçmişten günümüze varlığını sürdüren çocuk oyunlarının çocukların gelişimi ve değer kazanımına katkıları. I. Uluslararası İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Kongresi, Antalya, Türkiye.
  • Parlebas, P. (2010). Articulations of motor praxiologywith the citical-emancipatory approach. MovimientoPorto Alegre, 16(1), 131-148.
  • Perdani, P. (2014). Peningkatan keterampilan sosial anak melalui permainan tradisional. Jurnal Pendidikan Usia Dini, 8(1), 129-136. http://pps.unj.ac.id/ journal/jpud/article/vie w/64
  • Ramayenda, N. (2020). Social emotional development of early childhood through traditional games in PAUD TerpaduHauriyah Halum City of Padang. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, Proceedings of theInternational Conference of Early Childhood Education (ICECE 2019), 449, 13–16.
  • Sapsağlam, Ö. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının değişen oyun tercihleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1122-1135.
  • Smith, S. (2017). Traditional African children’s games. Leaf Group Ltd. https://ourpastimes.com/european-games-for-kids-13583180.html
  • Suherman, W., Dapan, D., Guntur, G. ve Muktiani, N. R. (2019). Development of a traditional children game based instructional model to optimize kindergarteners’ fundamental motor skill. Jurnal Cakrawala Pendidikan, 38(2), 356-365. https://doi.org/10.21831/cp.v38i2.2528914
  • Sümbüllü, Y. Z. ve Altınışık, M. E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 73- 85.
  • Şimşek, A. (2021). Geleneksel çocuk oyunlarının kültürel mirasa katkısı ve eğitsel yönünün öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi-Mersin ili örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi.
  • Traijkovik, V., Malinovski, T., Vasileva-Stojanovska, T. ve Vasileva, M. (2018). Traditional games in elementary school: Relationships of student’s personality traits, motivation and experience with learning outcomes. PLoS One, 13(8), e0202172. https://doi.org/10.1371/journal.pone.020217
  • Turan, B. N., Gözler, A., Turan, M. B., İncetürkmen, M. ve Meydani, A. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarına yönelik öğretmen görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 231-241.
  • Tutar, H. ve Erdem, A. T. (2020). Örnekleriyle bilimsel araştırma yöntemleri ve spss uygulamaları. Seçkin Yayıncılık.
  • Uskan Burgaz, S. ve Bozkuş, T. (2019). Eğitimde oyunun yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131.
  • Vlachopoulos, D. ve Makri, A. (2017). The effect of games and simulations on higher education: A systematic literature review. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 14(22), 1-33.
  • Yang, W. ve Li, H. (2020). The role of culture in early childhood curriculum development: A case study of curriculum innovations in Hong Kong kindergartens. Contemporary Issues in Early Childhood, 1(20), 1-20. https://doi.org/10.1177/1463949119900359
  • Yatmaz, A. K., Gökçe, N., Çok, Y., Erdoğan, B. M. ve Avaroğlu, N. (2021). Geleneksel oyunların 3-6 yaş çocukların sosyal-duygusal gelişimleri üzerindeki etkisi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 4(1), 28-39.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Yurdaöz, E. & İletir, H. (2023). Use of digital games in education: A systematic compilation study. Journal of Necmettin Erbakan University Ereğli Faculty of Education, 5(2). 286-316. https://doi.org/10.51119/ereegf.2023.58

Analyzing the Opinions of Pre-Service Preschool Teachers about Traditional Games

Yıl 2024, , 31 - 52, 29.06.2024
https://doi.org/10.46423/izujed.1385901

Öz

This study aims to qualitatively examine the opinions of pre-service preschool teachers about traditional games. The study group consisted of 20 pre-service preschool teachers who continued their education at Necmettin Erbakan University and participated in the study voluntarily. A semi-structured interview form developed by the researcher and comprising open-ended questions was used as a data collection tool. In the data analysis, the “descriptive analysis” method was employed. As a result of the study, it can be concluded that pre-service preschool teachers are knowledgeable about traditional games, their opinions about traditional games are positive, they find themselves competent in traditional games, they are interested and willing, and the traditional children's games course they took during their university education is effective on this situation. The traditional game most preferred by pre-service teachers is “dodgeball,” and it supports psychomotor development. Pre-service teachers preferred traditional games that support psychomotor development the most and games that support social-emotional development the least. Pre-service teachers stated that the traditional game “duck, duck, goose” supports all developmental domains of children. According to pre-service teachers’ opinions, the primary goal of traditional games is to support children's developmental domains, and open spaces should be used actively in order to use traditional games more effectively.

Proje Numarası

-

Kaynakça

  • Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. Morpa Yayınları.
  • Aytaş, G. ve Uysal, B. (2017). Oyun kavramı ve sınıflandırılmasına yönelik bir değerlendirme. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 675-690.
  • Bağcı, S. ve Kaya, İ. (2022). Okul öncesi dönemde çocukların fiziksel aktivitelerinin artırılmasında geleneksel oyunların rolü. Journal of Sustainable Educational Studies, 3(2), 141-149.
  • Bardak, M., Topaç, N. ve Çelik, S. (2022). Geleneksel çocuk oyunları ve erken çocuklukta eğitici oyun üzerine bir bibliyografya denemesi. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 17(17), 44-77.
  • Başal, H. (2010). Geçmişten günümüze Türkiye’de geleneksel çocuk oyunları (1. Baskı). Morpa Kültür Yayınları.
  • Bozan, N. (2014). Okul öncesi eğitimde oyunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi.
  • Böke, H., Doğan, A. ve Tüfekçi, Ş. (2021). Geleneksel oyun kültüründe yer alan topaç oyunu ve çeşitleri. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 1-12.
  • Budak, M. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının oryantasyon ve ritim yeteneği üzerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi.
  • Celayir, İ. (2015). İlkokul programı oyun ve fiziki etkinlikler dersinin işlevselliğinin ve geleneksel çocuk oyunlarının uygulanabilirliğine göre incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi.
  • Cengiz, S. A. (1997). Karadeniz Ereğli örneğinde çocuk oyunlarının halk bilim açısından değerlendirilmesi. Çocuk Kültürü, I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Crowe, S., Cresswell, K., Robertson, A., Huby, G., Avery, A., ve Sheikh, A. (2011). The case study approach. BMC Medical Research Methodology, 11(100), 1-10.
  • Erbil Kaya, Ö. M., Yalçın, V., Kimzan, İ, ve Avar, G. (2017). Okul öncesi öğretmeni adaylarının oyun temelli öğrenmeye bakış açıları ve uygulamaya yansımaları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 800-834.
  • Erol, M., Akbakla, M. U. ve Karabıçak, N. (2022). Sınıf öğretmeni adaylarına göre geleneksel çocuk oyunları. Değerler Eğitimi Dergisi, 20(44), 491-517. https://doi.org/10.34234/ded.1166387
  • Gelişli, Y. ve Yazıcı, E. (2015). A study into traditional child games played ın konya region ın terms of development fields of children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 197, 1859-1865.
  • Gümüştaş, N. (2010). Geleneksel çocuk oyunlarından çağdaş eğitimde yararlanılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi.
  • Handayani, P. (2017). Upaya peningkatan keterampilan sosial siswa melalui permainan tradisional congklak pada mata pelajaran IPS. Premiere Educandum Jurnal Pendidikan Dasar dan Pembelajaran, 7(1), 39-46. http://e-journal. unipma.ac.id/index.php/PE/article/view/1245/1130
  • Hedges, H., Cullen, J. ve Jordan, B. (2011). Early years curriculum: Funds of knowledge as a conceptual framework forchildren’s interests. Journal of Curriculum Studies, 43(2), 185- 205. https://doi.org/10.1080/00220272.2010.511275
  • Kaçar, D. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarının internet bağımlılığı, sosyal beceri ve stres düzeyine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi.
  • Kılıç, Z. ve Bayındır, D. (2021). Geçmişte dış mekânlarda oynanan anadolu çocuk oyunları. International Primary Education Reseach Journal, 5(2), 140-151.
  • Koyuncu, F. ve Bulut, G. G. (2022). Geleneksel çocuk oyunlarının kültürlerarası etkileşimi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 499-519.
  • Kurniati, E. (2006). Program bimbingan untuk mengembangkan keterampilan sosial anak melalui permainan tradisional (Unpublished Thesis). Universitas Pendidikan Indonesia.
  • Lestari, P. I. ve Prima, E. (2017). The ımplementation of traditional games to ımprove the social emotional early childhood. Journal of Educational Science and Technology, 3(3), 178-184. https://doi.org/10.26858/est.v3i3.4212
  • Lusiana, E. (2012). Membangun pemahaman karakter kejujuran melalui permainan tradisional pada anak usia dini di kota pati. Journal of Early Chilhood Education Papers UNNES, 1(1), 1-6. https://doi.org/10.15294/belia.v1i1.1601
  • Madondo, F. ve Tsikira, J. (2021). Traditional children’s games: Their relevance on skills development among rural Zimbabwean children age 3-8 years, Journal of Research in Childhood Education, 36(3), 406-420.
  • Mawere, M. (2012). The struggle of African indigenous knowledge systems in an age of globalisation: A case of children’sgames in Southern & Eastern Zimbabwe. Langaa Article Publishing Common Initiative Group
  • Özden Gürbüz, D. (2016). Geleneksel çocuk oyunları ve eğitimsel işlevleri: Emirdağ örneği. Turkish Studies, 11(14), 529-564. http://dx.doi.org/10.7827/ TurkishStudies.9931
  • Öztürk, İ. Y., & Say, S. (2023). Geleneksel çocuk oyunları açısından ortaokul Türkçe ders kitaplarının incelenmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(3), 999-1016. https://doi.org/10.38151/akef.2023.96
  • Özyürek, A., Yuvacı, M., Sulamacı, F. ve Karabudak, M. F. (2018). Geçmişten günümüze varlığını sürdüren çocuk oyunlarının çocukların gelişimi ve değer kazanımına katkıları. I. Uluslararası İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Kongresi, Antalya, Türkiye.
  • Parlebas, P. (2010). Articulations of motor praxiologywith the citical-emancipatory approach. MovimientoPorto Alegre, 16(1), 131-148.
  • Perdani, P. (2014). Peningkatan keterampilan sosial anak melalui permainan tradisional. Jurnal Pendidikan Usia Dini, 8(1), 129-136. http://pps.unj.ac.id/ journal/jpud/article/vie w/64
  • Ramayenda, N. (2020). Social emotional development of early childhood through traditional games in PAUD TerpaduHauriyah Halum City of Padang. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, Proceedings of theInternational Conference of Early Childhood Education (ICECE 2019), 449, 13–16.
  • Sapsağlam, Ö. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının değişen oyun tercihleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1122-1135.
  • Smith, S. (2017). Traditional African children’s games. Leaf Group Ltd. https://ourpastimes.com/european-games-for-kids-13583180.html
  • Suherman, W., Dapan, D., Guntur, G. ve Muktiani, N. R. (2019). Development of a traditional children game based instructional model to optimize kindergarteners’ fundamental motor skill. Jurnal Cakrawala Pendidikan, 38(2), 356-365. https://doi.org/10.21831/cp.v38i2.2528914
  • Sümbüllü, Y. Z. ve Altınışık, M. E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 73- 85.
  • Şimşek, A. (2021). Geleneksel çocuk oyunlarının kültürel mirasa katkısı ve eğitsel yönünün öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi-Mersin ili örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi.
  • Traijkovik, V., Malinovski, T., Vasileva-Stojanovska, T. ve Vasileva, M. (2018). Traditional games in elementary school: Relationships of student’s personality traits, motivation and experience with learning outcomes. PLoS One, 13(8), e0202172. https://doi.org/10.1371/journal.pone.020217
  • Turan, B. N., Gözler, A., Turan, M. B., İncetürkmen, M. ve Meydani, A. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarına yönelik öğretmen görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 231-241.
  • Tutar, H. ve Erdem, A. T. (2020). Örnekleriyle bilimsel araştırma yöntemleri ve spss uygulamaları. Seçkin Yayıncılık.
  • Uskan Burgaz, S. ve Bozkuş, T. (2019). Eğitimde oyunun yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131.
  • Vlachopoulos, D. ve Makri, A. (2017). The effect of games and simulations on higher education: A systematic literature review. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 14(22), 1-33.
  • Yang, W. ve Li, H. (2020). The role of culture in early childhood curriculum development: A case study of curriculum innovations in Hong Kong kindergartens. Contemporary Issues in Early Childhood, 1(20), 1-20. https://doi.org/10.1177/1463949119900359
  • Yatmaz, A. K., Gökçe, N., Çok, Y., Erdoğan, B. M. ve Avaroğlu, N. (2021). Geleneksel oyunların 3-6 yaş çocukların sosyal-duygusal gelişimleri üzerindeki etkisi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 4(1), 28-39.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Yurdaöz, E. & İletir, H. (2023). Use of digital games in education: A systematic compilation study. Journal of Necmettin Erbakan University Ereğli Faculty of Education, 5(2). 286-316. https://doi.org/10.51119/ereegf.2023.58
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Okul Öncesi Eğitim
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Miyase Karakaya Bu kişi benim 0009-0005-7218-3867

Bengü Türkoğlu 0000-0001-6347-691X

Proje Numarası -
Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 3 Kasım 2023
Kabul Tarihi 13 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Karakaya, M., & Türkoğlu, B. (2024). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Geleneksel Oyunlara Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. IZU Journal of Education, 6(1), 31-52. https://doi.org/10.46423/izujed.1385901