Effects of Religious Education on Culture of Living Together in Pluralist Society Schools

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 40 - 53, 15.12.2020

Muhammed Ali Yazıbaşı

https://doi.org/10.46595/jad.828675

Öz

War, education, economic problems and racist attacks caused of migration waves which caused changes in structures and emergence of new social structures. One of the social structures is the pluralist society. This society share different beliefs, cultures, individuals ideas and ideologies with same environment. In such environment, culture of coexistence must be create for ensure peace and tranquility of social life. Everyone should be accepted with their differences for create culture of coexistence. School and religious education is important in consist of this situation. This study shows, religious education approaches is developed to apply in religious education schools like Religious Education According to Sects, Supra-sectarian Religious Education, Interfaith Religious Education and Phenomenological. Through these approaches, person learns both own religion and other religions from sources. Thus, individuals avoid their feeling of prejudices and marginalization. Aim of study, determine effect of religious education at school on culture of coexistence in pluralist societies. Document scanning method and qualitative research design used. In research, religious education at school which determined the need. First result, religious education given at school allows individual to socialize and realize skills. Another result, religious education contributes to culture coexistence, especially in pluralist societies, as individual has opportunity to get to know individuals with different beliefs, languages and cultures in education process.

Anahtar Kelimeler

School, Pluralist Society, Religious Education, Culture of Living Together

Çoğulcu Toplum Okullarında Din Eğitiminin Birlikte Yaşama Kültürüne Etkisi

Öz

Savaş, eğitim, ekonomik problem ve ırkçı saldırıların neden olduğu göç dalgaları, toplumsal yapıların değişmesine ve yeni toplumsal yapıların ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Ortaya çıkan toplumsal yapılardan birisi de çoğulcu toplumdur. Bu toplumda farklı inanç, kültür, düşünce ve ideolojiye sahip bireyler aynı ortamı paylaşmaktadır. Böyle bir ortamda sosyal hayatın barış ve huzurunun sağlanabilmesi için birlikte yaşama kültürünün oluşturulması gerekmektedir. Birlikte yaşama kültürünün oluşa bilmesi için de herkes farklılıklarıyla kabul edilmelidir. Bu durumun oluşmasında okul ve din eğitiminin önemli rolü vardır. Bu bağlamda okullardaki din eğitiminde uygulanmak üzere Mezheplere Göre Din Öğretimi, Mezheplerüstü Din Öğretimi, Dinlerarası Din Öğretimi ve Fenomenolojik gibi din öğretimi yaklaşımları geliştirilmiştir. Bu yaklaşımlar sayesinde birey hem inandığı dinini hem de diğer dinleri kaynaklarından öğrenmektedir. Böylelikle bireyler önyargılarından ve ötekileştirme duygusundan kurtulabilmektedir. Araştırmanın amacı okulda din eğitiminin çoğulcu toplumlarda birlikte yaşama kültürüne etkisini tespit etmektir. Çalışmada nitel araştırma deseninden belge tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada okulda din eğitiminin insan için bir ihtiyaç olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca birey söz konusu eğitim sürecinde farklı inanç, dil ve kültür sahibi bireyleri tanıma fırsatı yakaladığı için din eğitiminin özellikle çoğulcu toplumlarda birlikte yaşama kültürüne katkıda bulunduğu da tespit edilen önemli sonuçlardan bir diğeridir.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, Okul, Çoğulcu toplum, Birlikte yaşama kültürü

Kaynakça

• Atay, Hüseyin. Osmanlılarda Yüksek Din Eğitimi, Medrese Programları, İcazetnamaler, Islahat Hareketleri. Ankara: Atayy Yayınları, 2018.
• Aydın, Mahmut. “II. Oturum; Din Öğretiminde Dinlerarası Yöntem Tartışma Metni”. Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyum Bildiri ve Tartışmalar 28-30 Mart 2001. 269-275. Ankara: MEB Din Öğretimi Genel Müdürlüğü, 2004.
• Aydın, Muhammed Şevki. Din Dersi Öğretmenlerinin Pedagojik Formasyonları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları, 1996.
• Aydın, Muhammed Şevki. Din Eğitimi Bilimi. Kayseri: Kimlik Yayınları, 2018.
• Başaran, İbrahim Ethem “Temel Eğitim Politikalarımız Ne Olmalıdır?”, Temel Eğitim ve Sorunları, Türk Eğitim Derneği IV. Eğitim Toplantısı 6-7 Kasım 1980. 5-47. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları, 1981.
• Bilgin, Beyza. Türkiye’de Din Eğitimi ve Liselerde Din Dersleri. Ankara: Emel Matbaacılık, 1980.
• Bilgin, Beyza. “İrşadda Evrensel Sorumluluk”. I. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri (1-5 Kasım 1993), 1/171-178. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1995.
• Bilgin, Beyza. “Mezhepler ve Dinlerarası Eğitim ve İş Birliği”, Kültürel Çeşitlilik ve Din. ed. Remziye Yılmaz. 130-158. Ankara: Sinemis Yayınları, 2005.
• Bilgin, Beyza. “Din Eğitiminin Genel Eğitimdeki Yeri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24 (1981), 469-483.
• Bilgin, Beyza. Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 1988.
• Doğan, Recai–Tosun, Cemal. İlköğretim 4.ve 5. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık, 2002.
• Doğan, Recai. “Avrupa Birliği Sürecinde Dinî Kurumlar ve Din Eğitimi: Almanya Modeli.”, Avrupa Birliği Sürecinde Dinî kurumlar ve Din Eğitimi 17-19 Kasım 2006, İstanbul: Ensar Neşriyat, 2007.
• Doğan, Recai. “Prof. Dr. Beyza Bilginin Okulda Din Öğretimine/Din Derslerine Yaklaşımı” . Prof. Dr. Beyza Bilgine Armağan, ed. Mualla Selçuk vd. 129-148, Ankara: Grafiker Yayınları, 2019.
• Jackson, Robert. Din Eğitimi: Yorumlayıcı Bir Yaklaşım. çev. Üzeyir Ok vd. İstanbul: Dem Yayınları, 2005.
• Keyifli, Şükrü. Toplumsal Süreçler ve Yaygın Din Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: İlahiyat Yayıncılık, 2013.
• Kuşat, Ali. “Bilişsel Gelişim Açısından Din-Fıtrat İlişkisi”, Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 4/12 (2012), 35-53.
• Küçükahmet, Leyla. “Öğretmen Eğitimi ve Eğitim Sisteminde Öğretmenin Rolü”, Eğitim Bilimine Giriş. ed. Leyla Küçükahmet, 163-174. Ankara: Nobel Yayınları, 2016.
• Selçuk, Mualla. “Karşılaşma Ahlakı: Kavşaklar, İlişkiler, Ortaklıklar”, çev. Vahdettin Şimşek vd. Kalemname 4/8 (Aralık 2019), 406–421.
• Okumuşlar, Muhittin. “Çok Kültürlü Toplumlarda ‘Din Hakkında Öğrenme’ ve ‘Dinden Öğrenme’ Modeli”, Marife 7/2 ( 2007), 251-264.
• Onat, Hasan. Türkiye’de Din Anlayışında Değişim Süreci. İstanbul: Endülüs Yayınlar, 2016.
• Öcal, Mustafa. “Okul öncesi ve İlköğretim Çağı Çocuklarının Allah Tasavvurları Üzerine Bir Araştırma”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 13/2 (2004), 59-80.
• Öksüzoğlu, Ayşe Füsun. “Din Eğitimi Biliminin Tarihsel Gelişimi”, Eğitim Bilimine Giriş, ed. Leyla Küçükahmetoğlu, 3-13. Ankara: Nobel Yayınları, 2016.
• Önder, Mustafa. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretiminin Temelleri Üzerine”. Düşünen Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi İlkokul 4. Sınıf. ed. Cemal Tosun-Mizrap Polat.15-29. Ankara: Pegem Akademi, 2015.
• Paul E. Johnson. “Dini Tecrübe” çev. Recep Yaparel, Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3 (1985), 59-80.
• Selçuk, Mualla-Tosun, Cemal. “Türkiye’de ve Almanya’da (İslam) Din Dersleri”, Kültürel Çeşitlilik ve Din. ed. Remziye Yılmaz. 367-383. Ankara: Sinemi Yayınları, 2005.
• Selçuk, Mualla. “Din Öğretimi Özgürleştiren Bir Süreç Olabilir Mi?”, Din Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, 2000, 207-225.
• Shepherd, John. “Fenomenolojik Bakış Açısı: Eleştirel Anlamda Sorgulayıcı Din Eğitimi”, çev. Didem Nasıman, Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyum Bildiri ve Tartışmalar. 223-335. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 2003.
• Cemal Tosun, “Tarihten Günümüze Eğitim ve Din İlişkisi ve Okulda Din Öğretimi Üzerine”, Türk Yurdu Dergisi, 293/101 (Ocak 2012), 19-24.
• Tosun, Cemal. “Din Öğretiminde Değer Öğrenme”, Ortaokul 5-8 Düşünen Sınıflarda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi. ed. Cemal Tosun. 157-201. Ankara: Pegem Akademi, 2016.
• Tosun, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Akademi, 2011.
• Yemenici, Ahmet. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Diğer Dinlere ve Din Mensuplarına İlişkin Yaklaşımları. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2012.
• Yılmaz, Hüseyin. “Prof. Dr. Beyza Bilgin ve Birlikte Yaşama Kültürü”. Prof. Dr. Beyza Bilgine Armağan. ed. Mualla Selçuk vd. 325-350., Ankara: Grafiker Yayınları, 2019.
• Yılmaz, Hüseyin. Din Eğitimi ve Sosyal Barış. İstanbul: Dem Yayınları, 2019.