Socio-Economic Analysis of Fisheries Enterprises Workers in Keçiören (Ankara) District

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 3, 325 - 329, 30.09.2020

Merve Onay , Naciye Erdoğan Sağlam

https://doi.org/10.35229/jaes.751673

Öz

This study was carried out, in order to determine the socio-economic structure of the employees who works for fish trade agencies which are operated in Keçiören (Ankara) district. The research data were derived from all of owner and employees of companies with full count methodology in 2018. In this study, 80% of the employees were male, 20% were female and all of them are married. According to their educational status, 44%, 37% and 19% of them were graduated from primary school, middle school and high school, respectively. The age of the business owners varied between 30 and 69 and most of them were under 50 (%82). All of the employees had social security. 93% of employees had driver licenses and 91% of them had hygiene certificates. The 48% of the employees had own homes and 7% were business owners, tough, 22% of them did not have any vehicles. Therefore, it is important to take steps to increase the social quality and socio-economic structure of employees which are not in desired level.

Anahtar Kelimeler

Fish markets, socio-economic analysis, Keçiören

Keçiören (Ankara) İlçesi Balık Satış İşletmelerinde Çalışanların Sosyo-Ekonomik Analizi

Öz

Bu çalışma, Keçiören (Ankara) ilçesinde faaliyet gösteren balık satış işletmelerinde çalışanların sosyo-ekonomik yapılarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma verileri 2018 yılında 27 adet balık satış işletme sahibi ve çalışanları ile yüz yüze görüşmeler yapılarak tam sayım yöntemiyle elde edilmiştir. Araştırma sonucunda çalışanların %80’i erkek, %20’si kadın olup, tamamı evlidir. Eğitim durumlarına göre %44’ü ilkokul, %37’si ortaokul, %19’u lise mezunudur. İşletme sahiplerinin yaşları 30 ile 69 arasında değişmekte olup %82 ile çoğunluğu 50 yaşın altındadır. İşletme çalışanlarının tamamının sosyal güvencesi bulunmaktadır. Çalışanların %93’ü ehliyete, %91’i de hijyen belgesine sahiptir. Çalışanların %48’i ev sahibi, %7’si işyeri sahibi iken, %22’sinin herhangi bir aracı yoktur. İşletme çalışanlarının sosyo-ekonomik yapılarının daha iyi seviyeye getirilmesi ve sosyal kalitelerinin yükseltilmesi önem arz etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Balık satış işletmeleri, sosyo-ekonomik analiz, Keçiören

Kaynakça

• Aksoy, R. & Koç, G. (2012). Küçük ölçekli balıkçılığın genel profili: Zonguldak ili merkez ilçesinde bir saha çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 8, 88-103.
• Altınbaş, N., & Menekşe, A. (2000). Marine Resources. The Second Marine Shura, The Government Marine, 28-30 Eylül 2000, İstanbul, Türkiye.
• Atay, D., Aydın, F. & Yavuzcan Yıldız, H. (2002). Su ürünleri yetiştirme ilkeleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 270s, Ankara, Türkiye.
• Aydın, A., Dağdemir, V. & Kocaman, E. M. (2013). Antalya ve Isparta illerindeki alabalık işletmelerinin yapısal analizi. Menba Kastamonu Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 2, 15-20.
• Can, M. F., Serpin, D., & Can, M. F. (2012). İskenderun Körfezi’nde küçük çaplı balıkçılığın genel durumu: İskenderun, Arsuz ve Konacık örneği. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 7(3), 167-175.
• Çağlak, E., Karslı, B. & Çağlak, S. (2012). Su ürünleri işleme tesislerinde çalışanların sosyo-ekonomik analizi: Balıkesir ili örneği. İstanbul Üniversitesi, Su Ürünleri Dergisi, 27, 47-67.
• Çağlak, E., Karslı, B., Gürdal, A. A. & Kara B. (2018). Rize ilindeki Su ürünleri perakende satış yerlerinde çalışanların sosyo-ekonomik durumu. Anadolu Çevre Hayvancılık Bilimleri Dergisi, 3(1), 34-41.
• Çakır, F., Arık Çolakoğlu, F. & Berik, N. (2006). Su ürünleri işleyen ve satan yerlerde çalışanların sanitasyon konusunda bilgi düzeyleri. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi, 23, 377-381.
• Çiçek, E., Akgün, H. & İlhan, S. (2014). Elazığ ili balık eti tüketim alışkanlığı ve tercihinin belirlenmesi. Yunus Araştırma Bülteni 1, 3-11.
• Doğan, K. & Gönülal, O. (2011). Gökçeada (Ege Denizi) balıkçılığı ve balıkçıların sosyo-ekonomik yapısı. Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, ISSN: 1309-4726 FABA 2011 Symposıum Special issues, Yıl: 3, 2(5), 57-69.
• FAO. (2019). Fishery Department. Databases and Statistics. (http://www.fao.org/fi/statist/ statist.asp).
• Franquesa, R., Malouli, I.M. & Alarcon, J.A. (2001). Feasibility assessment for a data-base on socio-economic indicators for Mediterranean fisheries. Studies and Reviews. General Fisheries Commission for the Mediterranean. No. 71. Rome, FAO. 55p.
• Sabatella, E. & Franquesa, R. (2004). Manual of fisheries sampling surveys: methodologies for estimations of socio-economic indicators in the Mediterranean sea. studies and reviews. GFCM, No: 73, Rome, FAO. 37 p.
• Samsun, S., Erdoğan Sağlam, N. & Demir, H. (2019). Yozgat-Kırşehir illerinde su ürünleri perakende satış yerlerinde çalışan kişilerin hijyen ve sanitasyona ilişkin bilgi ve uygulama düzeyi. Eskişehir Teknik Üniversitesi. Bilim Teknoloji Dergisi, C- Yaşam Bilimleri ve Biyoteknoloji, 8 (1), 6-11.
• Samsun, S., Erdoğan Sağlam, N. & Sağlam, C. (2017). Ordu-Giresun illeri su ürünleri işleme ve satış yerlerinde çalışan personelin hijyen ve sanitasyon bilgisi. Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, 7(1), 76-84.
• Seyis, T. (2003). Türkiye’de su ürünleri pazarlama sistemi ve balık hallerinin fonksiyonel durumu. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü .
• Temel, T. & Uzundumlu, S. (2014). Rize ilinde hanelerin balık tüketimi üzerine etkili olan faktörlerin belirlenmesi. Menba Kastamonu Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 3, 14-22.
• TÜİK. (2019). Su Ürünleri İstatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), Ankara (02/05/2019). https://www.tarimorman.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/BSGM.pdf
• Yağlıoğlu, D. (2013). Akçakoca (Batı Karadeniz) balıkçılığı ve balıkçıların sosyoekonomik analizi. Ormancılık Dergisi, 9(1), 35-42.
• Yücel, Ş. (2006). Orta Karadeniz Bölgesi balıkçılığı ve balıkçıların sosyo-ekonomik durumu. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi, 23(1-3), 529-532.