Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

CLINICAL DECISION MAKING IN THE LIGHT OF PHILOSOPHY AND SCIENCE

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 3, 116 - 122, 30.11.2019

Öz

In
the clinical decision-making process, health professionals take the role of
advocate of patients and try to make the right decision about them. However, to
manage this process quickly, health professionals benefit from their implicit
knowledge and instincts often.
Unfortunately, decisions taken with
implicit knowledge and instincts in a globalizing world may not always be
considered correct. Knowledge and critical thinking are the most important ways
of making correct, reliable, effective and quality decisions. While it is
possible to reach information through scientific means, critical thinking can
only be provided from a philosophical point of view.



The
aim of this article is to draw attention to the fact that health professionals
should benefit from science and philosophy in the clinical decision-making
process.

Kaynakça

  • Karasar N. Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeleri teknikler. 27. Basım. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara, 2014:3-43.
  • Taşçı S. Hemşirelikte problem çözme süreci. Sağlık Bilimleri Dergisi Hemşirelik Özel Sayısı. 2005;14:73-78.
  • Şendir M. Hemşirelik bilgisinin gelişimi. Karadağ A, Çalışkan N, Göçmen Baykara Z. Hemşirelik teorileri ve modelleri. 1. Baskı. Akademi Basın ve Yayıncılık. İstanbul, 2017:72-95.
  • Thompson CA. Conceptual treadmill: The need for ‘middle ground’ in clinical decision making theory in nursing. Journal of Advanced Nursing. 1999;30(5):1222-1229.
  • Eser P, Hakverdioğlu G. Fiziksel Tespit Uygulamaya Karar Verme. Cumhuriyet Üniversitesi HYO Dergisi. 2006;10(1):37-42.
  • Ekiz D. Bilimsel araştırma yöntemleri. Genişletilmiş 4. Baskı. Anı Yayıncılık. Ankara, 2015:1-11.
  • Şahin TE. Bilim, bilimler ve bilgi alanları. Dikey Yayıncılık. Ankara, 2006:40-61.
  • Alkın Şahin S, Tunca N. Felsefe ve eleştirel düşünme. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2015;5(2):192-206.
  • Melnyk BM, Fineout Overhold E, Still Well SB, Williamson KM. Evidence-based practice: Step by step: The seven steps of evidence-based practice. The American Journal of Nursing. 2010;110(1):51-55.
  • Nutt CP. Models for Decision Making in Organizations and Some Contextual Variables Which Stipulate Optimal Use. Academy of Management Review 1976;l(2):84-98.
  • Chatoupis C. Decision Making in Physical Education: Theoretical Perspectives. Studies in Physical Culture and Tourism. 2007;14(2):195-204.
  • Noone J. Concept Analysis of Decision Making. Nursing Forum. 2002;37(3):21-32.
  • Özer MA. Örgütsel Karar Verme ve Yönetişim. Türk İdare Dergisi. 2012;475:147-170.
  • Eşer İ, Güler KE. Hastanın Bakıma Katılımında Hemşirenin Rolü. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2008;3(9):104-117.
  • Koçel T. Karar ve karar verme süreci. İşletme yöneticiliği. Genişletilmiş 12. Baskı, Beta Basım A.Ş. İstanbul, 2010:109-146.
  • Sucu G, Dicle A, Saka O. Hemşirelikte Klinik Karar Verme, Etkileyen Etmenler Ve Karar Verme Modelleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2012; 9 (1): 52-60.
  • Azak A, Taşçı S. Klinik karar verme ve hemşirelik. Turkiye Klinikleri J Med Ethics. 2009;17(3):176-83.
  • Tekin ÖA, Ehtiyar R. Yönetimde Karar Verme: Batı Antalya Bölgesindeki Beş Yıldızlı Otellerde Çalışan Farklı Departman Yöneticilerinin Karar Verme Stilleri Üzerine Bir Araştırma. Journal of Yasar University. 2010;20(5):3394‐3414.
  • Galotti MK, Ciner E, Altenbaumer EH, Geerts JH, Rupp A, Woulfe J. Decision– Making Styles in a Real–Life Decision: Choosing a College Major. Personality and Individual Differences. 2006;41:629-639.
  • Köz İ. Sezgi’nin bilgideki yeri ve önemi. Kelam Araştırmaları. 2005;3(1):23-40.
  • Özer S, Akyürek B, Başbakkal Z. Hemşirelerin Ağrı ile İlgili Bilgi, Davranış ve Klinik Karar Verme Yeteneklerinin İncelenmesi. Ağrı Dergisi. 2006;18(4):36-43.
  • Yurtsever S, Altıok M. Kanıta Dayalı Uygulamalar ve Hemşirelik. F.Ü. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2006; 20(2):159-166.
  • Yaşar O. Karar verme davranışını etkileyen faktörler. Davranışsal karar verme, düşünme, problem çözme. 1. Baskı, Detay Yayıncılık, Ankara, 2016:21-32.
  • Yıldırım B, Özkahraman Ş. Hemşirelikte karar verme süreci. Electronic Journal of Vocational Colleges. 2011:165-173.
  • Yıldırım A, Taşçı S. Hemşirelikte eleştirel düşünmenin klinik karar vermeye etkisi. Balikesir Saglik Bil Derg. 2013;2(3):187-191.
  • Kelleci M, Gölbaşı Z. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2004;8(2):1-8.
  • Bulut S, Ertem G, Sevil Ü. Hemşirelik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Düzeylerinin İncelenmesi. D.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi. 2009;2(2):27-38.
  • Lauri S, Salanterä S, Chalmers K, et al. An exploratory study of clinical decision-making in five countries. Journal of Nursing Scholarship. 2001;33(1):83-90.

Bilim ve Felsefe Işığında Klinik Karar Verme

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 3, 116 - 122, 30.11.2019

Öz

Klinik
karar verme sürecinde sağlık profesyonelleri bireylerin savunucu rolünü
üstlenerek onlar hakkında en doğru kararı vermeye çalışırlar. Ancak çoğu zaman,
bu süreci hızlı yönetebilmek adına sağlık profesyonelleri örtük bilgilerinden
ve içgüdülerinden yaralanmaktadır. Küreselleşen dünyada örtük bilgiler ve
içgüdüler ile alınan kararlar maalesef her zaman doğru kabul edilmeyebilir.
Doğru, güvenilir, etkin ve kaliteli karar vermenin en önemli yolu bilgi ve eleştirel düşünmedir. Bilgiye
bilimsel yollarla ulaşmak mümkün iken eleştirel düşünme ancak felsefi bir bakış
açısı ile sağlanabilir.



Bu
makalenin amacı, sağlık profesyonellerinin klinik karar verme sürecinde bilim
ve felsefeden yararlanması gerektiğine dikkat çekmektir. 

Kaynakça

  • Karasar N. Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeleri teknikler. 27. Basım. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara, 2014:3-43.
  • Taşçı S. Hemşirelikte problem çözme süreci. Sağlık Bilimleri Dergisi Hemşirelik Özel Sayısı. 2005;14:73-78.
  • Şendir M. Hemşirelik bilgisinin gelişimi. Karadağ A, Çalışkan N, Göçmen Baykara Z. Hemşirelik teorileri ve modelleri. 1. Baskı. Akademi Basın ve Yayıncılık. İstanbul, 2017:72-95.
  • Thompson CA. Conceptual treadmill: The need for ‘middle ground’ in clinical decision making theory in nursing. Journal of Advanced Nursing. 1999;30(5):1222-1229.
  • Eser P, Hakverdioğlu G. Fiziksel Tespit Uygulamaya Karar Verme. Cumhuriyet Üniversitesi HYO Dergisi. 2006;10(1):37-42.
  • Ekiz D. Bilimsel araştırma yöntemleri. Genişletilmiş 4. Baskı. Anı Yayıncılık. Ankara, 2015:1-11.
  • Şahin TE. Bilim, bilimler ve bilgi alanları. Dikey Yayıncılık. Ankara, 2006:40-61.
  • Alkın Şahin S, Tunca N. Felsefe ve eleştirel düşünme. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2015;5(2):192-206.
  • Melnyk BM, Fineout Overhold E, Still Well SB, Williamson KM. Evidence-based practice: Step by step: The seven steps of evidence-based practice. The American Journal of Nursing. 2010;110(1):51-55.
  • Nutt CP. Models for Decision Making in Organizations and Some Contextual Variables Which Stipulate Optimal Use. Academy of Management Review 1976;l(2):84-98.
  • Chatoupis C. Decision Making in Physical Education: Theoretical Perspectives. Studies in Physical Culture and Tourism. 2007;14(2):195-204.
  • Noone J. Concept Analysis of Decision Making. Nursing Forum. 2002;37(3):21-32.
  • Özer MA. Örgütsel Karar Verme ve Yönetişim. Türk İdare Dergisi. 2012;475:147-170.
  • Eşer İ, Güler KE. Hastanın Bakıma Katılımında Hemşirenin Rolü. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2008;3(9):104-117.
  • Koçel T. Karar ve karar verme süreci. İşletme yöneticiliği. Genişletilmiş 12. Baskı, Beta Basım A.Ş. İstanbul, 2010:109-146.
  • Sucu G, Dicle A, Saka O. Hemşirelikte Klinik Karar Verme, Etkileyen Etmenler Ve Karar Verme Modelleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2012; 9 (1): 52-60.
  • Azak A, Taşçı S. Klinik karar verme ve hemşirelik. Turkiye Klinikleri J Med Ethics. 2009;17(3):176-83.
  • Tekin ÖA, Ehtiyar R. Yönetimde Karar Verme: Batı Antalya Bölgesindeki Beş Yıldızlı Otellerde Çalışan Farklı Departman Yöneticilerinin Karar Verme Stilleri Üzerine Bir Araştırma. Journal of Yasar University. 2010;20(5):3394‐3414.
  • Galotti MK, Ciner E, Altenbaumer EH, Geerts JH, Rupp A, Woulfe J. Decision– Making Styles in a Real–Life Decision: Choosing a College Major. Personality and Individual Differences. 2006;41:629-639.
  • Köz İ. Sezgi’nin bilgideki yeri ve önemi. Kelam Araştırmaları. 2005;3(1):23-40.
  • Özer S, Akyürek B, Başbakkal Z. Hemşirelerin Ağrı ile İlgili Bilgi, Davranış ve Klinik Karar Verme Yeteneklerinin İncelenmesi. Ağrı Dergisi. 2006;18(4):36-43.
  • Yurtsever S, Altıok M. Kanıta Dayalı Uygulamalar ve Hemşirelik. F.Ü. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2006; 20(2):159-166.
  • Yaşar O. Karar verme davranışını etkileyen faktörler. Davranışsal karar verme, düşünme, problem çözme. 1. Baskı, Detay Yayıncılık, Ankara, 2016:21-32.
  • Yıldırım B, Özkahraman Ş. Hemşirelikte karar verme süreci. Electronic Journal of Vocational Colleges. 2011:165-173.
  • Yıldırım A, Taşçı S. Hemşirelikte eleştirel düşünmenin klinik karar vermeye etkisi. Balikesir Saglik Bil Derg. 2013;2(3):187-191.
  • Kelleci M, Gölbaşı Z. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2004;8(2):1-8.
  • Bulut S, Ertem G, Sevil Ü. Hemşirelik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Düzeylerinin İncelenmesi. D.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi. 2009;2(2):27-38.
  • Lauri S, Salanterä S, Chalmers K, et al. An exploratory study of clinical decision-making in five countries. Journal of Nursing Scholarship. 2001;33(1):83-90.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Derleme
Yazarlar

Serife Cetin 0000-0002-0900-6025

Tuğba Aydemir Bu kişi benim 0000-0002-2496-5304

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2019
Kabul Tarihi 30 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

Vancouver Cetin S, Aydemir T. Bilim ve Felsefe Işığında Klinik Karar Verme. JAMER. 2019;4(3):116-22.