Amaç: Acil tıp hekimleri veya göğüs cerrahisi hekimleri tarafından tüp torakostomi uygulanan hastaların demografik ve klinik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma retrospektif olarak Ocak 2010 ile Aralık 2014 yılları arasında 5 yıllık süreçte yapıldı. Hastalara hangi tanılarla tüp torakostomi uygulandığı, tanı konulurken yapılan görüntüleme teknikleri ve hastaların sonlanışı araştırıldı. Ayrıca acil tıp hekimleri ile diğer cerrahi branşlar tarafından uygulanan tüp torakostomi işlemleri kıyaslandı.
Bulgular: Çalışmaya 638 hasta dahil edildi. Hastaların %76,60’ı erkek, %23,40’ı kadındı. Hastaların yaş ortalaması 47,1; minimum değer 3, maksimum değer 93’tü. Hastaların radyolojik kayıtları incelendiğinde; %19,50’ sine sadece akciğer grafisi, %44’ üne sadece toraks BT, %36,50’ sine ise hem akciğer grafisi hem de Toraks BT çektirildiği görüldü. Yapılan bu görüntülemelerde %75,50 oranda pnömotoraks, %22,90 oranda plevral mayi, %17,10 oranda da hemotoraks bulundu. Pnömotoraks sebepleri irdelendiğinde %49,20 oranla en sık travmatik pnömotoraks, plevral mayi sebeplerinde %15,40 oranla maligniteye sekonder olduğu ve hemotoraks sebeplerine bakıldığında ise %16,70 oranla yine travmaya sekonder olduğu izlendi. Travmatik hastalara bakıldığında pnömotoraks dışı ek toraks patolojisi en sık %38,10 oranla kot fraktürü olduğu; yine bu hasta grubunda pnömotoraks dışı ek sistemik patolojinin %32,60 oranla kas-iskelet patolojisi olduğu görüldü. Hastaların acil serviste sonlanışlarına bakıldığında en sık %54,20 oranla yoğun bakım ünitelerine yatırıldığı ve %3,80 inin ise acil serviste eksitus olduğu görülmüştür. Acil tıp hekimleri ile diğer cerrahi branş hekimleri tarafından uygulanmış olan tüp torakostomi işlemlerinde de istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmişti.
Sonuç: Toraks travmaları eşlik eden ekstratorasik yaralanmalar ve hayati organları ilgilendiren yaralanmalara neden olduğu için hızlı ve sistematik olarak değerlendirilmeli ve gerekli tedavi vakit kaybetmeden uygulanmalıdır. Mortalite ve morbidite oranlarının zamana karşı savaşla düşürülebileceği unutulmamalıdır.
Aim: It was aimed to examine the demographic and clinical characteristics of patients who underwent tube thoracostomy by emergency medicine physicians or thoracic surgeons.
Material and Methods: This study was conducted retrospectively over a 5-year period between January 2010 and December 2014. The diagnoses for which tube thoracostomy was applied to the patients, the imaging techniques used during diagnosis, and the outcome of the patients were investigated. In addition, tube thoracostomy procedures performed by emergency medicine physicians and other surgical branches were compared.
Results: 638 patients were included in the study. 76.60% of the patients were male and 23.40% were female. The mean age of the patients was 47.1; the minimum value was 3, the maximum value was 93. When the radiological records of the patients were examined; It was observed that only chest X-ray was taken in 19.50%, only thorax CT in 44%, and both chest X-ray and thorax CT in 36.50%. In these imagings, 75.50% of pneumothorax, 22.90% of pleural fluid and 17.10% of hemothorax were found. When the causes of pneumothorax were examined, it was observed that traumatic pneumothorax was the most common with a rate of 49.20%, it was secondary to malignancy with a rate of 15.40% in the causes of pleural fluid, and when the causes of hemothorax were examined, it was secondary to trauma with a rate of 16.70%. Considering the traumatic patients, it was found that the most common additional thoracic pathology other than pneumothorax was rib fracture with a rate of 38.10%; Again in this patient group, the additional systemic pathology other than pneumothorax was found to be musculoskeletal pathology with a rate of 32.60%. Considering the outcomes of the patients in the emergency department, it was seen that 54.20% of the patients were admitted to the intensive care units most frequently and 3.80% of them died in the emergency department. Statistically significant differences were also found in tube thoracostomy procedures performed by emergency medicine physicians and other surgeons.
Conclusion: Since thoracic traumas cause accompanying extrathoracic injuries and injuries involving vital organs, they should be evaluated quickly and systematically and the necessary treatment should be applied without delay. It should not be forgotten that mortality and morbidity rates can be reduced by a battle against time.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2022 |
Kabul Tarihi | 21 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 1 |