Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Scale of Happiness Strategies for Childrens Used by Preschool Teachers

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 13, 171 - 182, 30.04.2019

Özkan Sapsağlam Ayça Bahar Bakkaloğlu Ali Eryılmaz

https://doi.org/10.18009/jcer.535593
Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to develop a scale of subjective well-being strategies used by preschool teachers for pre-school education childrens. This study covers the 2018-2019 academic years. The research was conducted with the participation of pre-school teachers in Istanbul. 230 pre-school teachers participated in the study. In this study, the stages of scale development were followed. Firstly interviews were made with teachers. During the interviews, an information gathering tool was developed, including demographic information. The following steps were followed in the study: Creation of item pool, creation of the scale trial form, implementation of scales, item analysis, explanatory factor analysis, reliability. According to the results of the study, a three-dimensional scale was reached. Dimensions of the scale; positive relationships with childrens, to satisfy the wishes of the childrens and play the game with the childrens are called. In this process, studies can be carried out with this scale.

Anahtar Kelimeler

Subjective well-being strategies happiness childrens pre-school teacher

Kaynakça

  • Ahmetoğlu, E., Shpendi, T. & Acar, İ. H. (2018). Çocukların özel gereksinimli akranlarına karşı tutumları: Okul öncesi kabul ölçeği-yenilenmiş formu (OÖKÖ) uyarlama çalışması [Attitudes of young children towards their peers with disabilities: The adaptation study of the acceptance scale for kindergarten- revised]. Turkish Studies, 12 (18), 1-20.
  • Akgün, E., Yarar, M. & Dinçer. Ç. (2011). Okul öncesi öğretmenlerin sınıf içi etkinliklerde kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerinin incelenmesi [The evaluation of classroom management strategies of preschool teachers in classroom activities]. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1 (3), 2-9.
  • Amca, D. & Kıvanç-Öztuğ, E. (2016). Examination of the social behavior of 4 age old preschool children according to teacher views. Journal of Computer and Education Research, 4 (7), 82-102. DOI: 10.18009/jcer.04260
  • Barnet, W. S. (2003). Better teachers, better preschols: Student achievement linked to teacher qualifications. NIER Preschol Policy Maters, 2, 1-11.
  • Bilgin-Aydın H. (2003) Çocuk ruh sağlığı [Child mental health]. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları. Bird, J. M. & Markle, R. S. (2012). Subjective well-being in school environments: promoting positive youth development through evidence-based assessment and intervention. American Journal of Orthopsychiatry, 82, 61-66.
  • Buss, D. M. (2000). The evolution of happiness. American Psychologist, 55 (1), 15-23.
  • Demiriz, S. & Ulutaş, İ. (2016). Çocuklar ne kadar mutlu? Bazı değişkenlere göre çocuklarda mutluluğun belirlenmesi [How happy are children? Determining happiness according to some variables]. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (1), 16-24.
  • Dirican, R. & Deniz, Ü. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların felsefi tutum ve Davranışlarını belirleme kontrol listesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması [Checklist for determining philosophical attitudes and behaviors of preschool children: Validity and reliability study]. Turkish Studies, 12 (14), 137-150.
  • Ergin, H. (2004). Okul öncesi dönem çocukları için iletişim becerileri ölçeklerinin geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması [The validity, reliability and norms of communication skills scales for pre-school children]. Hasan Âli Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 181-199.
  • Eryılmaz, A. (2010). Developing a scale about subjective well being increases strategies for adolescents. Journal of Turkish Psychological Counseling, 33, 81-88.
  • Eryılmaz, A. (2012a). A model of subjective well-being for adolescents in high school. Journal of Happiness Studies, 13 (2), 275-289.
  • Eryılmaz, A. (2012b). Mental control: how do adolescents protect their subjective well-being. The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 25 (1), 27-34.
  • Eryılmaz, A. (2014a). Üniversite öğrencileri için geliştirilen öznel iyi oluşu artırma Programının etkililiğinin incelenmesi [Investigating the effectiveness of subjective well-being increasing program for university students]. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 111-128.
  • Eryılmaz, A. (2014b). Strategies adopted by Turkish adults for increasing happiness in daily life. Mental Health, Religion & Culture, 17(7), 680-689.
  • Eryılmaz, A. (2015). Investigation of the relations between religious activities and subjective well-being of high school students. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(2), 433-444.
  • Eryılmaz, A. (2016). Herkes için mutluluğun başucu kitabı: Teoriden uygulamaya pozitif psikoloji [Bedside book of happiness for everyone: Positive psychology from theory to practice]. Ankara: Pegem Akademi.
  • Eryılmaz, A. (2017). Yetişkinler için mutluluğu artırma stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi [Development of happiness increasing strategies scale for adults]. Journal of Mood Disorders, 7 (2), 116-123.
  • Eryılmaz, A. & Bek, H. (2018). Pozitif öğretmen ölçeği öğretmen formunun geliştirilmesi [Development of the positive teacher scale from the perspective of teachers]. Kastamonu Education Journal, 26 (4), 1297-1306.
  • Eryılmaz, A. & Sapsağlam, Ö. (2018). Development of subjective well-being increasing strategies scale for children (1-5 ages) their mothers use. Journal of Education and Training Studies, 6 (6), 77-83.
  • Frost, J. L., Wortham, S. C., & Reifel, R. S. (2001). Play and child development. Merrill, Prentice Hall.
  • File, N. (1994). Children's play, teacher-child interactions, and teacher beliefs in integrated early childhood programs. Early Childhood Research Quarterly, 9 (2), 223-240. Fordyce, M. W. (1983). A program to increase happiness: Further studies. Journal of Counseling Psychology, 30 (4), 483-498.
  • Güngör, H. & Buluş, M. (2016). Ebeveyn mükemmeliyetçiliğinin 5-6 yaş okul öncesi dönem çocuklarının algılanan kaygı düzeyini öngörmedeki rolü [The role of parent perfectionism on predicting anxiety level of 5 and 6 years old preschool children]. PAU Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 147-159.
  • Kılıç, Ş. & Kumandaş, H. (2017). Anne-babaların çocukların duyguları hakkındaki inanışları ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. [Turkish validation of the parents’ beliefs about children’s emotions questionnaire]. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18 (2), 169-178.
  • Lee, Y. & Hayden, M. (2009). Early childhood care and education: Worldwide challenges and progresses. Current Issues in Comparative Education, 11, 3-5.
  • Ministry of Education (2013). Nuri curriculum for 3, 4 year olds. Seoul: Ministry of Education.
  • Ömeroğlu E, Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Aydoğan, Y., Özyürek, A., Akduman, G. G. ve diğ. (2014). Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği Anne-Baba Formuna Ait Norm Değerlerinin Belirlenmesi ve Yorumlanması [Identification and interpretation of the norm values regarding the parent form of pre-school social skills rating scale]. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4 (2), 102-115.
  • Özbey, S. & Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi [A study on problem behavior of 60-72 months children who attending public early childhood education institution). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 493-516.
  • Özyürek, A. (2017). Okul öncesi çocuğa sahip anne-babalara yönelik “çocuk yetiştirmeye ilişkin anne-baba görüşleri ölçeği” ve “anne-baba tutum ölçeği” geliştirme çalışması [A study on developing “parent views on raising children scale” and “parent attitudes scale” for parents with preschool children]. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2 (1), 26-38.
  • Palut, B. (2001). Çocuk ruh sağlığı ve rehberlik [Child mental health and counseling]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 57-79.
  • Papalia, D. E., Olds, S.W., & Feldman, R. D. (2007). Human development. Boston: McGraw Hill.
  • Prager, K. J. (1997). The psychology of intimacy. New York: Guilford Press.
  • Sapsağlam, Ö. (2016a). Okul Öncesi eğitim programlarında yer alan hedeflerin değerler açısından incelenmesi [Examination of targets in preschool education programs in terms of values]. Turkish Studies, 11 (9), 683-700.
  • Sapsağlam, Ö. (2016b). Okul öncesi dönemde karakter ve değerler eğitimi: Teoriden uygulamaya [Character and values education at preschool: From theory to practise] (Edit. Prof. Dr. Esra Ömeroğlu). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Seven, S. (2018). Çocuk ruh sağlığı [Child mental health]. Ankara: Pegem Akademi.
  • Yucel, D. & Vogt Yuan, A. S. (2016). Parents, siblings, or friends? exploring life satisfaction among early adolescents. Applied Research Quality Life, 11, 399-423.
  • Yumuş, M. (2013). Okul öncesi eğitimcilerinin 36-72 ay aralığındaki çocukların davranış problemleri ile ilgili görüşlerinin incelenmesi ve başa çıkma stratejilerinin belirlenmesi [Research on opinions of preschool teachers about behavioral problems of 36-72 month-old children and determining coping strategies. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara [Master Thesis Hacettepe University, Institute of Health Sciences, Ankara].

The Scale of Happiness Strategies for Childrens Used by Preschool Teachers

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 13, 171 - 182, 30.04.2019

Özkan Sapsağlam Ayça Bahar Bakkaloğlu Ali Eryılmaz

https://doi.org/10.18009/jcer.535593
Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to develop a scale of subjective well-being strategies used by preschool teachers for pre-school education childrens. This study covers the 2018-2019 academic years. The research was conducted with the participation of pre-school teachers in Istanbul. 230 pre-school teachers participated in the study. In this study, the stages of scale development were followed. Firstly interviews were made with teachers. During the interviews, an information gathering tool was developed, including demographic information. The following steps were followed in the study: Creation of item pool, creation of the scale trial form, implementation of scales, item analysis, explanatory factor analysis, reliability. According to the results of the study, a three-dimensional scale was reached. Dimensions of the scale; positive relationships with childrens, to satisfy the wishes of the childrens and play the game with the childrens are called. In this process, studies can be carried out with this scale.

Anahtar Kelimeler

Subjective well-being strategies happiness children pre-school teachers

Kaynakça

  • Ahmetoğlu, E., Shpendi, T. & Acar, İ. H. (2018). Çocukların özel gereksinimli akranlarına karşı tutumları: Okul öncesi kabul ölçeği-yenilenmiş formu (OÖKÖ) uyarlama çalışması [Attitudes of young children towards their peers with disabilities: The adaptation study of the acceptance scale for kindergarten- revised]. Turkish Studies, 12 (18), 1-20.
  • Akgün, E., Yarar, M. & Dinçer. Ç. (2011). Okul öncesi öğretmenlerin sınıf içi etkinliklerde kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerinin incelenmesi [The evaluation of classroom management strategies of preschool teachers in classroom activities]. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1 (3), 2-9.
  • Amca, D. & Kıvanç-Öztuğ, E. (2016). Examination of the social behavior of 4 age old preschool children according to teacher views. Journal of Computer and Education Research, 4 (7), 82-102. DOI: 10.18009/jcer.04260
  • Barnet, W. S. (2003). Better teachers, better preschols: Student achievement linked to teacher qualifications. NIER Preschol Policy Maters, 2, 1-11.
  • Bilgin-Aydın H. (2003) Çocuk ruh sağlığı [Child mental health]. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları. Bird, J. M. & Markle, R. S. (2012). Subjective well-being in school environments: promoting positive youth development through evidence-based assessment and intervention. American Journal of Orthopsychiatry, 82, 61-66.
  • Buss, D. M. (2000). The evolution of happiness. American Psychologist, 55 (1), 15-23.
  • Demiriz, S. & Ulutaş, İ. (2016). Çocuklar ne kadar mutlu? Bazı değişkenlere göre çocuklarda mutluluğun belirlenmesi [How happy are children? Determining happiness according to some variables]. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (1), 16-24.
  • Dirican, R. & Deniz, Ü. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların felsefi tutum ve Davranışlarını belirleme kontrol listesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması [Checklist for determining philosophical attitudes and behaviors of preschool children: Validity and reliability study]. Turkish Studies, 12 (14), 137-150.
  • Ergin, H. (2004). Okul öncesi dönem çocukları için iletişim becerileri ölçeklerinin geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması [The validity, reliability and norms of communication skills scales for pre-school children]. Hasan Âli Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 181-199.
  • Eryılmaz, A. (2010). Developing a scale about subjective well being increases strategies for adolescents. Journal of Turkish Psychological Counseling, 33, 81-88.
  • Eryılmaz, A. (2012a). A model of subjective well-being for adolescents in high school. Journal of Happiness Studies, 13 (2), 275-289.
  • Eryılmaz, A. (2012b). Mental control: how do adolescents protect their subjective well-being. The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 25 (1), 27-34.
  • Eryılmaz, A. (2014a). Üniversite öğrencileri için geliştirilen öznel iyi oluşu artırma Programının etkililiğinin incelenmesi [Investigating the effectiveness of subjective well-being increasing program for university students]. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 111-128.
  • Eryılmaz, A. (2014b). Strategies adopted by Turkish adults for increasing happiness in daily life. Mental Health, Religion & Culture, 17(7), 680-689.
  • Eryılmaz, A. (2015). Investigation of the relations between religious activities and subjective well-being of high school students. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(2), 433-444.
  • Eryılmaz, A. (2016). Herkes için mutluluğun başucu kitabı: Teoriden uygulamaya pozitif psikoloji [Bedside book of happiness for everyone: Positive psychology from theory to practice]. Ankara: Pegem Akademi.
  • Eryılmaz, A. (2017). Yetişkinler için mutluluğu artırma stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi [Development of happiness increasing strategies scale for adults]. Journal of Mood Disorders, 7 (2), 116-123.
  • Eryılmaz, A. & Bek, H. (2018). Pozitif öğretmen ölçeği öğretmen formunun geliştirilmesi [Development of the positive teacher scale from the perspective of teachers]. Kastamonu Education Journal, 26 (4), 1297-1306.
  • Eryılmaz, A. & Sapsağlam, Ö. (2018). Development of subjective well-being increasing strategies scale for children (1-5 ages) their mothers use. Journal of Education and Training Studies, 6 (6), 77-83.
  • Frost, J. L., Wortham, S. C., & Reifel, R. S. (2001). Play and child development. Merrill, Prentice Hall.
  • File, N. (1994). Children's play, teacher-child interactions, and teacher beliefs in integrated early childhood programs. Early Childhood Research Quarterly, 9 (2), 223-240. Fordyce, M. W. (1983). A program to increase happiness: Further studies. Journal of Counseling Psychology, 30 (4), 483-498.
  • Güngör, H. & Buluş, M. (2016). Ebeveyn mükemmeliyetçiliğinin 5-6 yaş okul öncesi dönem çocuklarının algılanan kaygı düzeyini öngörmedeki rolü [The role of parent perfectionism on predicting anxiety level of 5 and 6 years old preschool children]. PAU Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 147-159.
  • Kılıç, Ş. & Kumandaş, H. (2017). Anne-babaların çocukların duyguları hakkındaki inanışları ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. [Turkish validation of the parents’ beliefs about children’s emotions questionnaire]. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18 (2), 169-178.
  • Lee, Y. & Hayden, M. (2009). Early childhood care and education: Worldwide challenges and progresses. Current Issues in Comparative Education, 11, 3-5.
  • Ministry of Education (2013). Nuri curriculum for 3, 4 year olds. Seoul: Ministry of Education.
  • Ömeroğlu E, Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Aydoğan, Y., Özyürek, A., Akduman, G. G. ve diğ. (2014). Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği Anne-Baba Formuna Ait Norm Değerlerinin Belirlenmesi ve Yorumlanması [Identification and interpretation of the norm values regarding the parent form of pre-school social skills rating scale]. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4 (2), 102-115.
  • Özbey, S. & Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi [A study on problem behavior of 60-72 months children who attending public early childhood education institution). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 493-516.
  • Özyürek, A. (2017). Okul öncesi çocuğa sahip anne-babalara yönelik “çocuk yetiştirmeye ilişkin anne-baba görüşleri ölçeği” ve “anne-baba tutum ölçeği” geliştirme çalışması [A study on developing “parent views on raising children scale” and “parent attitudes scale” for parents with preschool children]. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2 (1), 26-38.
  • Palut, B. (2001). Çocuk ruh sağlığı ve rehberlik [Child mental health and counseling]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 57-79.
  • Papalia, D. E., Olds, S.W., & Feldman, R. D. (2007). Human development. Boston: McGraw Hill.
  • Prager, K. J. (1997). The psychology of intimacy. New York: Guilford Press.
  • Sapsağlam, Ö. (2016a). Okul Öncesi eğitim programlarında yer alan hedeflerin değerler açısından incelenmesi [Examination of targets in preschool education programs in terms of values]. Turkish Studies, 11 (9), 683-700.
  • Sapsağlam, Ö. (2016b). Okul öncesi dönemde karakter ve değerler eğitimi: Teoriden uygulamaya [Character and values education at preschool: From theory to practise] (Edit. Prof. Dr. Esra Ömeroğlu). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Seven, S. (2018). Çocuk ruh sağlığı [Child mental health]. Ankara: Pegem Akademi.
  • Yucel, D. & Vogt Yuan, A. S. (2016). Parents, siblings, or friends? exploring life satisfaction among early adolescents. Applied Research Quality Life, 11, 399-423.
  • Yumuş, M. (2013). Okul öncesi eğitimcilerinin 36-72 ay aralığındaki çocukların davranış problemleri ile ilgili görüşlerinin incelenmesi ve başa çıkma stratejilerinin belirlenmesi [Research on opinions of preschool teachers about behavioral problems of 36-72 month-old children and determining coping strategies. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara [Master Thesis Hacettepe University, Institute of Health Sciences, Ankara].
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özkan Sapsağlam 0000-0002-9965-5191

Ayça Bahar Bakkaloğlu Bu kişi benim 0000-0001-9124-8746

Ali Eryılmaz 0000-0001-9301-5946

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2019
Gönderilme Tarihi 4 Mart 2019
Kabul Tarihi 8 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Sapsağlam, Ö., Bakkaloğlu, A. B., & Eryılmaz, A. (2019). The Scale of Happiness Strategies for Childrens Used by Preschool Teachers. Journal of Computer and Education Research, 7(13), 171-182. https://doi.org/10.18009/jcer.535593

Cited By

Peer Bullying Experiences and Management Strategies of Preschool Teachers
International e-Journal of Educational Studies
https://doi.org/10.31458/iejes.1336321
Examination of the Social Competence and Types of Competition of Preschool Children in terms of Different Early Childhood Education Programs
International e-Journal of Educational Studies
https://doi.org/10.31458/iejes.1189921
 Kapak Resmi İndir

Creative Commons Lisansı


Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.


Değerli Yazarlar,

JCER dergisi 2018 yılından itibaren yayımlanacak sayılarda yazarlarından ORCID bilgilerini isteyecektir. Bu konuda hassasiyet göstermeniz önemle rica olunur.

Önemli: "Yazar adından yapılan yayın/atıf taramalarında isim benzerlikleri, soyadı değişikliği, Türkçe harf içeren isimler, farklı yazımlar, kurum değişiklikleri gibi durumlar sorun oluşturabilmektedir. Bu nedenle araştırmacıların tanımlayıcı kimlik/numara (ID) edinmeleri önem taşımaktadır. ULAKBİM TR Dizin sistemlerinde tanımlayıcı ID bilgilerine yer verilecektir.

Standardizasyonun sağlanabilmesi ve YÖK ile birlikte yürütülecek ortak çalışmalarda ORCID kullanılacağı için, TR Dizin’de yer alan veya yer almak üzere başvuran dergilerin, yazarlardan ORCID bilgilerini talep etmeleri ve dergide/makalelerde bu bilgiye yer vermeleri tavsiye edilmektedir. ORCID, Open Researcher ve Contributor ID'nin kısaltmasıdır.  ORCID, Uluslararası Standart Ad Tanımlayıcı (ISNI) olarak da bilinen ISO Standardı (ISO 27729) ile uyumlu 16 haneli bir numaralı bir URI'dir. http://orcid.org adresinden bireysel ORCID için ücretsiz kayıt oluşturabilirsiniz. "