Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Geriye Dönük Değerlendirilmesi ve Maliyet Analizi

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 3, 138 - 147, 01.10.2019

Kadir Ulu Canan Hasbal Akkuş Şerife Ece Ulu İlyas Tolga Erkum Sinem Oral Cebeci

https://doi.org/10.5222/j.child.2019.94809

Öz

Amaç: Zehirlenmeler acil servislerde sık karşılaşılan, ölüme yol açabilen, önlenebilir bir sağlık sorunudur. Zehirlenme etkenleri yaşa, cinsiyete, ülkelere, bölgelere ve mevsimlere göre değişkenlik gösterebilmektedir. Bu çalışmada, çocuk acil polikliniğine başvuran zehirlenme vakalarının epidemiyolojik ve demografik özelliklerinin belirlenmesi ve koruyucu önlemlerin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamızda 01.06.2017 ve 01.06.2018 tarihleri arasında Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Polikliniğine başvuran 0-17 yaş arası zehirlenme vakaları geriye dönük incelendi. Bulgular: Çalışmamıza 196 vaka dâhil edilmiştir. Bu vakaların %54.1’i kız, %45.9’u erkekti. Vakaların %81.6’sı kaza ile %13,3’ü özkıyım amaçlı %5,1’i ise terapötik hata nedeniyle meydana gelmişti. Zehirlenme etkenlerinin %61.2’si ilaçlar, %38.8’i ilaç dışı toksinlerden oluşmaktaydı. En çok alınan etkenler sırasıyla %21.9’unda analjezik-antipiretik, %18.9’unda koroziv madde, %11.7’sinde koroziv olmayan irritan madde, %7.7’sinde antidepresan, %6.6’sında vitamin-mineral şeklindedir. Alım yolu incelendiğinde; %96.9’unun oral, %0.5’inin cilt, %2.6’sının inhalasyon yolla alındığı görülmektedir. Çocukların %81.6’sı çocuk acil ünitesinde, %5.1’i ayaktan, %7.1’i çocuk servisinde ve %6.1’i çocuk yoğun bakım servisinde takip edilmiştir. Vakaların ortalama gözlem süresi 20.55±19.98 saat iken, ortalama maliyeti 274.19±445.69 TL olarak hesaplanmıştır. Sonuç: Sağlık personelinin ve ailelerin bilinçlendirilmesi, koruyucu önlemler alınmasında, hastanelerin iş yükünün azaltılmasında ve ülke ekonomisine olumlu katkı sağlamada, birincil adım olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çocukluk çağı, maliyet, zehirlenmeler

Retrospective Evaluation of Childhood Poisoning and Cost Analysis

Öz

Objective: Poisoning is a preventable, potentially lethal health problem, common in emergency services. Poisoning agents may vary depending on age gender, countries, regions and seasons. In this study, we aimed to determine the epidemiological and demographic characteristics of cases of poisoning admitted to the pediatric emergency department and to define protective measures. Method: Cases of poisoning aged between 0-17 years that were admitted to Bakırköy Pediatric Emergency Department of Dr. Sadi Konuk Education and Research Hospital, between 01.06.2017 and 01.06.2018 were retrospectively analyzed. Results: A total of 196 cases female, 54.1%, and male 45.9% were included in our study. Etiologies of poisoning were as follows: accidents 81.6% , suicidal atetmpts 13.3% , erroneous treatment 5.1% . Drugs 61.2% , and non-drug toxins 38.8% were used. Analgesicantipyretics 21.9% were the most commonly used agents, followed by corrosive agents in 18.9%, non-corrosive irritants in 11.7%, antidepressants in 7.7% and vitamin-minerals in 6.6% of the patients. Poisoning agents were taken by oral route in 96.9%, through skin in 0.5% and via inhalation in 2.6% of the cases. Most 81.6% of the cases were treated in the emergency department, 5.1% in the outpatient setting, 7.1% in the pediatric ward and 6.1% in the pediatric intensive care unit. The mean observation period was 20.55±19.98 hours and the mean cost was 274.19±445.69 TL. Conclusion: The awareness of health personnel and families will be the primary step in taking preventive measures, reducing the workload of hospitals and making a positive contribution to the country’s economy.

Anahtar Kelimeler

Childhood, cost, poisonings

Kaynakça

• 1. Arısoy N, Aji OY. Zehirlenmeler. İçinde: Onat T (ed). Çocuk sağlığı ve hastalıkları Cilt 2. İstanbul: Eksen Yayınları, 1996. p. 1037-55.
• 2. Binay Ç ve ark. Çocuk Acil Ünitesi 2006 Yılı Zehirlenme Vakalarının Değerlendirilmesi, Akademik Acil Tıp Dergisi 2006:31-32.
• 3. Erkal S, Şafak Ş. An evaluation of the poisoning accidents encountered in children aged 0-6 years in Kırıkkale. Turk J Pediatr 2006;48:294-300.
• 4. Sarıkayalar F. Çocukluk çağında zehirlenme. Katkı Pediatri Dergisi 1990;2:3-11.
• 5. Aji DY, İlter O. Türkiye’de çocuk zehirlenmeleri. Türk Pediatri Arşivi 1998;33:154-8.
• 6. Öner N, İnan M, Vatansever Ü, et al. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Pediatri Arşivi 2004;39:25-30.
• 7. Aji DY, Keskin S, İlter Ö. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Acil Biriminde İzlenen Zehirlenmelerin Değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi 1998;148-153.
• 8. Lamıreau T, Illanas B, Kennedy A, et al. Epidemiology of poisoning in children: a 7-year survey in a paediatric emergency care unit. European Journal of Emergency Medicine 2002;9:9-14. https://doi.org/10.1097/00063110-200203000-00004
• 9. Manzar N, Saad SMA, Manzar B, Fatima SS. Thestudy of etiological and demographic characteristics of acute house hold accidental poisoning in children - a consecutive case series study from Pakistan. BMC Pediatrics 2010;10:28. https://doi.org/10.1186/1471-2431-10-28
• 10. Biçer S, Sezer S, Çetindağ F et al. Çocuk acil kliniği 2005 yılı akut zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi. Marmara Medical Journal 2007;20:12-20.
• 11. Andıran N, Sarıkayalar F. Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesinde son 6 yılda izlenen akut zehirlenme vakaları. Katkı Pediatri Dergisi 2001;22:396-408.
• 12. Tunç B, Örmeci AR, Dvakan A, Karaca H. Isparta bölgesinde çocukluk çağında zehirlenme nedenleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 1995;38:211-8.
• 13. Patel AM, et al. Prevalence and characteristics of pediatric opioid exposures and poisonings in the United States. The Journal of Pediatrics 2018:1-7.
• 14. Demirgan ve ark. Çocuk acil polikliniğine başvuran ilaç ile zehirlenme vakalarının retrospektif değerlendirilmesi. Okmeydanı Tıp Dergisi 30(3):128-34. https://doi.org/10.5222/otd.2014.128
• 15. Şenel Güzel ve ark. Zehirlenmelerin demografik özellikleri, Genel Tıp Derg 2011;21(3):s101-7.
• 16. Çam H, Kıray E, Taştan Y, Çerçi Özkan H. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Acil servisinde izlenen zehirlenme vakaları. Türk Pediatri Arşivi 2003;38:233-9.
• 17. Yılmaz LH, Derme T, Yıldızdaş D, Alhan E. Çukurova Bölgesi’ndeki çocukluk çağı zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi. Nobel Medicus 2009;5:35-44.
• 18. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal Zehir Danışma Merkezi 2008 yılı çalışma raporu özeti. Türk Hij Den Biyol Derg. 2009;66:29-58.
• 19. Akbay-Öntürk Y, Uçar B. Eskisehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2003;46:103-13.
• 20. Bilge Y, Serdaroğlu A. Son sekiz yılda Ankara Hastanesi Çocuk Kliniğine gelen zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi. Sağlık Dergisi 1984;8(7-9):55-63.
• 21. Sarıkayalar F. Çocuklarda zehirlenmeler. Katkı Pediatri Dergisi 2001;22(4):3773-95.
• 22. Litovitz TL, Klein-Schwartz W, Caravanti EM, Youniss J, Crouch B, Lee S. 1998 annual report of the American Association of poison control centres toxic exposure surveillance system. Am J Emerg Med. 1999; 17:435487. https://doi.org/10.1016/S0735-6757(99)90254-1
• 23. Department of Trade and Industry Home and Leisure Accident Surveillance System. 1978-1997. Personal communication 1999 in. Riordan in Children 1: General management. Arch Dis Child 2002;87:392-6. https://doi.org/10.1136/adc.87.5.392
• 24. Akçay A, Gürses D, Özdemir A ve ark. Denizli ilindeki çocukluk çağı zehirlenmeleri. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2005;6:15-9.
• 25. Karcıoğlu Ö, Demirel Y, Eser Z, Özer I, Salama M. Acil Serviste İlaç İle Zehirlenmeler: Bir Yıllık Vaka Serisi. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2002;2:26-33. 38.
• 26. Kondolot, Meda, et al. “Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi.” Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 52.2 (2009): 68-74.
• 27. Bostancı İ, Küpelioğlu M, Bedir E, Cinbiş M, Akşit MA. Çocuk zehirlenme vakalarının retrospektif değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 1999;8: 143-6.
• 28. Alven C, Bronsteın MD, Daniel D, et al. 2006 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers” National Poison Data System. Clinical Toxicology 2007;45:815-917. https://doi.org/10.1080/15563650701754763
• 29. Melisa WL, Wandy Klein-Schwartz, Pharm D, et al. 2005 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers “National Poisoning and Databasa. Clinical Toxicology 2006;44:803-932. https://doi.org/10.1080/15563650600907165
• 30. Biçer S, Yılmaz A, ve ark. Çocukluk çağı zehirlenmelerinde etyolojik faktörlerin değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Pediatri 2007;16:217-27.
• 31. Ozdemir R, Bayrakcı B. Zehirlenmeler ve Hacettepe Deneyimi. KatkıPedDerg 2009; 31: 47-87.
• 32. Uziel Y, Adler A, et al. Unintentional childhood poisoning in the sharon area in Israel. Pediatric Emergency Care 2005;21(4):248-51. https://doi.org/10.1097/01.pec.0000161470.19841.50
• 33. Akar ve ark. İlaç zehirlenmeleri ve hastane maliyetleri Türk Ped Arşivi 2007;42:103-6.