Amaç: Çocuklarda yineleyen tonsillofarenjitin etiyolojisi tam olarak belli değildir. Çocukluk çağı çoğu hastalıkta olduğu gibi etiyolojisi multifaktöriyeldir. Bu çalışmada amacımız yineleyen tonsillifarenjitte D vitaminin rolünü saptamaktır. Yineleyen tonsillifarenjitli çocuklarda serum 25-OH D vitamini düzeyi ve vitamin D reseptör polimorfizmi çalışıldı. Gereç ve Yöntemler: Yaşları 2-10 arasında değişen yineleyen tonsillofarenjitli 84 vaka çalışma grubunu, sağlıklı 71 vaka kontrol grubunu oluşturdu. Serum 25-OH D vitamin düzeyleri ELİZA yöntemi, vitamin D reseptör polimorfizmleri Apa I, Taq I, Fok I PCR yöntemi ile belirlendi. Serum 25-OH D vitamin düzeyi 50 nmol/L altındaki düzeyler düşük olarak kabul edildi. Her iki grupta vitamin D reseptör polimorfizmleri karşılaştırılı.Bulgular: Çalışma grubunun ortalama yaşı 5.6±2.4 yaş, kontrol grubunun ortalama yaşı 6.1±2.7 yaş saptandı. Çalışma grubunda ortalama serum 25-OH D vitamin düzeyi 142.7±68.1 nmol/L, kontrol grubununda 192.3±56.1 nmol/L saptandı. Bu fark istatistiksel açıdan anlamlıydı p
Aim: The exact etiology of recurrent tonsillopharyngitis in children is not clear. Recurrent tonsillitis in children has multifactorial etiology like most of the diseases in childhood. In this study, our aim was to determine the potential role of vitamin D in recurrent tonsillitis by measuring serum 25-OH vitamin D levels and determining the vitamin D receptor polymorphism among children with recurrent tonsillitis.Material and Methods: Eighty-four children with recurrent tonsillitis and seventy-one healthy children aging between 2 and 10 years were enrolled in this study. Serum 25-OH vitamin D level was measured with ELISA and vitamin D receptor gene polymorphism Apa 1, Taq 1, Fok 1 was determined by PCR. Serum 25-OH vitamin D level below 50 nmol/L was accepted as vitamin D deficiency. The vitamin D receptor gene polymorphism in each group was compared.Results: The mean age was 5.6±2.4 and 6.1±2.7 years in the study and control groups, respectively. The average serum 25-OH vitamin D level was 142.7±68.1 nmol/L in the study group and 192.3±56.1 nmol/L in the control group. There was a significant difference between the groups p
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 12 Sayı: 3 |