Olgu Sunumu
BibTex RIS Kaynak Göster

Plesiomonas Shigelloides Gastroenteritis in Child with Liver and Kidney Transplantation

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 2, 80 - 82, 31.08.2020

Öz

Much of our limited knowledge in this area comes from multiple case reports describing a common underlying risk factor that appeared associated with Plesiomonas illness. Immunocompromised patients and foreign travel is a major major risk factors associated with plesiomonas gastroenteritis. Plesiomonas shigelloides is a rare etiologic agent of gastroenteritis in our country that can lead to different severity of diarrhea. Watery diarrhea is the most common clinical presentation of Plesiomonas gastroenteritis, with between 50% and 88% of all patients presenting with this type of diarrhea.
In this report, we want to present the difficulties such as acute kidney injury, metabolic acidosis, electrolyte imbalances, immusupressive dose adjustments of severe cholera-like diarrhea due to Plesiomonas shigelloides in an 11-year-old girl who had liver transplantation in 2012, renal transplantation in 2015.

Kaynakça

  • 1. J. Michael Janda, Sharon LA, Christopher J. McIverc. Plesiomonas shigelloides Revisited. Clin Microbiol Rev 2016;29:349-74.
  • 2. Audrey N. Schuetz. Emerging agents of gastroenteritis: Aeromonas, Plesiomonas, and the diarrheagenic pathotypes of Escherichia coli. Seminars in Diagnostic Pathology 2019;36:187-92.
  • 3. Brenden RA, Miller MA, Janda JM. Clinical disease spectrum and pathogenic factors associated with Plesiomonas shigelloides infections in humans. Rev Infect Dis 1988;10:303-16.
  • 4. Janda JM, Abbott SL, McIver CJ. Plesiomonas shigelloides Revisited. Clin Microbiol Rev 2016;29:349-74.
  • 5. Stock I. Plesiomonas shigelloides: an emerging pathogen with unusual properties. Rev Med Microbiol 2004;15:129-39.
  • 6. Nwokocha ARC, Onyemelukwe NF. Plesiomonas shigelloides diarrhea in Enugu area of the southeastern Nigeria: incidence, clinical and epidemiological features. J Dent Med Sci 2014;13:68-73.
  • 7. Tseng HK, Liu CP, Li WC, Su SC, Lee CM. Characteristics of Plesiomonas shigelloides infection in Taiwan. J Microbiol Immunol Infect. 2002;35:47-52.

Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 2, 80 - 82, 31.08.2020

Öz

Plesiomonas hastalığında altta yatan risk faktörünü tanımlayan bilgiler çoklu vaka raporlarından elde edilmiştir. İmmün sistemi baskılanmış hastalar ve yabancı ülkelere seyahat öyküsü Plesiomonas gastroenteritiyle ilişkili önemli risk faktörleridir. Plesiomonas shigelloides, farklı derecelerde ishal kliniğine yol açabilen ülkemizde nadir görülen bir gastroenterit etkenidir. Sulu ishal, Plesiomonas gastroenteritinin en yaygın klinik sunumudur, tüm hastaların %50 ila %88’i bu tip diyare ile başvurmaktadır. Bu yazıda 2012 yılında karaciğer nakli, 2015 yılında böbrek nakli olmuş 11 yaşında kız hastada Plesiomonas shigelloides’e bağlı ortaya çıkan ağır kolera benzeri ishal sırasında yaşanan aşırı sıvı kaybı, akut böbrek hasarı, metabolik asidoz, elektrolit dengesizlikleri, immunsüpresif doz ayarlamaları gibi önemli sorunlar ve çözümleri paylaşılmak istenmiştir.

Kaynakça

  • 1. J. Michael Janda, Sharon LA, Christopher J. McIverc. Plesiomonas shigelloides Revisited. Clin Microbiol Rev 2016;29:349-74.
  • 2. Audrey N. Schuetz. Emerging agents of gastroenteritis: Aeromonas, Plesiomonas, and the diarrheagenic pathotypes of Escherichia coli. Seminars in Diagnostic Pathology 2019;36:187-92.
  • 3. Brenden RA, Miller MA, Janda JM. Clinical disease spectrum and pathogenic factors associated with Plesiomonas shigelloides infections in humans. Rev Infect Dis 1988;10:303-16.
  • 4. Janda JM, Abbott SL, McIver CJ. Plesiomonas shigelloides Revisited. Clin Microbiol Rev 2016;29:349-74.
  • 5. Stock I. Plesiomonas shigelloides: an emerging pathogen with unusual properties. Rev Med Microbiol 2004;15:129-39.
  • 6. Nwokocha ARC, Onyemelukwe NF. Plesiomonas shigelloides diarrhea in Enugu area of the southeastern Nigeria: incidence, clinical and epidemiological features. J Dent Med Sci 2014;13:68-73.
  • 7. Tseng HK, Liu CP, Li WC, Su SC, Lee CM. Characteristics of Plesiomonas shigelloides infection in Taiwan. J Microbiol Immunol Infect. 2002;35:47-52.
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
Bölüm Olgu Sunumu
Yazarlar

Nadire Beyza Can 0000-0002-0141-7065

Hatice Kübra Dursun Bu kişi benim 0000-0002-0560-1580

Önder Yavaşcan Bu kişi benim 0000-0002-3582-5075

Yayımlanma Tarihi 31 Ağustos 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Can, N. B., Dursun, H. K., & Yavaşcan, Ö. (2020). Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti. Çocuk Dergisi, 20(2), 80-82.
AMA Can NB, Dursun HK, Yavaşcan Ö. Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti. Çocuk Dergisi. Ağustos 2020;20(2):80-82.
Chicago Can, Nadire Beyza, Hatice Kübra Dursun, ve Önder Yavaşcan. “Karaciğer Ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti”. Çocuk Dergisi 20, sy. 2 (Ağustos 2020): 80-82.
EndNote Can NB, Dursun HK, Yavaşcan Ö (01 Ağustos 2020) Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti. Çocuk Dergisi 20 2 80–82.
IEEE N. B. Can, H. K. Dursun, ve Ö. Yavaşcan, “Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti”, Çocuk Dergisi, c. 20, sy. 2, ss. 80–82, 2020.
ISNAD Can, Nadire Beyza vd. “Karaciğer Ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti”. Çocuk Dergisi 20/2 (Ağustos 2020), 80-82.
JAMA Can NB, Dursun HK, Yavaşcan Ö. Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti. Çocuk Dergisi. 2020;20:80–82.
MLA Can, Nadire Beyza vd. “Karaciğer Ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti”. Çocuk Dergisi, c. 20, sy. 2, 2020, ss. 80-82.
Vancouver Can NB, Dursun HK, Yavaşcan Ö. Karaciğer ve Böbrek Nakli Olan Çocuk Hastada Plesiomonas Shigelloides Gastroenteriti. Çocuk Dergisi. 2020;20(2):80-2.