Investigation of pediatric poisoning in Aksaray

Yıl 2021, , 778 - 782, 20.11.2021

Emine Özdemir Kaçer , İlker Kaçer , Hanife Tuğçe Çağlar

https://doi.org/10.16899/jcm.904622

Cited By: 1

Öz

Introduction: Pediatric poisoning is a common cause of emergency department admissions. The epidemiology of pediatric poisonings can vary in different countries, even different regions of the same country. It is important to determine the regional factors to decrease morbidity and mortality. This study was aimed to evaluate the epidemiological features, clinical signs, and risk factors of pediatric poisonings.
Methods: This retrospective descriptive study was carried out in the pediatric emergency department of a tertiary hospital and medical records between January 2016 and December 2020 were retrospectively reviewed. Demographic characteristics, laboratory results and treatments were recorded.
Results: 835 patients aged 4 months-18 years including 450 females (53.9%) were included in the study. Poisonings were most common in summer (n = 280, 33.5%) and in the daytime (n = 490, 58.7%). The mean age of suicidal poisoning was significantly higher then accidental poisonings (p < 0.001). Pharmaceutical agents were statistically significantly higher in patients poisoned due to suicidal attempts (p < 0.001). On the other hand, there was not a statistically significant difference between accidental and suicidal poisoning in terms of clinical presentation, length of stay in hospital, and, ICU requirement (p > 0.05).
Conclusions: Childhood poisoning is one of the important emergencies that need attention. Pediatric emergency physicians should always keep in mind the possibility of poisoning, even with the lack of medical history. It could be estimated the possible ingested agents according to the age group, and this allows physicians to avoid delay in treatment of these patients.

Anahtar Kelimeler

pediatric poisoning, , suicide, pediatric emergency medicine, accident

Aksaray'da çocuk zehirlenmesinin araştırılması

Öz

Giriş: Pediatrik zehirlenme, acil servise başvuruların yaygın bir nedenidir. Pediatrik zehirlenmelerin epidemiyolojisi farklı ülkelerde, hatta aynı ülkenin farklı bölgelerinde bile değişebilir. Morbidite ve mortaliteyi azaltmak için bölgesel faktörlerin belirlenmesi önemlidir. Bu çalışmada çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik özellikleri, klinik bulguları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: Bu retrospektif tanımlayıcı çalışma, üçüncü basamak bir hastanenin pediatrik acil servisinde gerçekleştirildi ve Ocak 2016 ile Aralık 2020 arasındaki tıbbi kayıtlar geriye dönük olarak incelendi. Demografik özellikler, laboratuvar sonuçları ve tedaviler kaydedildi.
Bulgular: Çalışmaya 450 kadın (% 53.9) olmak üzere 4 ay-18 yaş arası 835 hasta dahil edildi. Zehirlenmeler en sık yazın (n = 280,% 33,5) ve gündüz (n = 490,% 58,7) mevsiminde görüldü. Ortalama intihar zehirlenmesi yaşı, kaza sonucu zehirlenmelere göre anlamlı derecede yüksekti (p <0.001). İntihar girişimi nedeniyle zehirlenen hastalarda ilaç ajanları istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p <0,001). Öte yandan kaza ve intihar zehirlenmeleri arasında klinik prezentasyon, hastanede kalış süresi ve YBÜ gereksinimi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p> 0,05).
Sonuçlar: Çocukluk çağı zehirlenmesi, dikkat edilmesi gereken önemli acil durumlardan biridir. Pediatrik acil hekimleri, tıbbi öykü olmasa bile zehirlenme olasılığını her zaman akılda tutmalıdır. Yaş grubuna göre alınabilecek olası etkenler tahmin edilebilir ve bu, hekimlerin bu hastaların tedavisinde gecikmelerden kaçınmasını sağlar.

Anahtar Kelimeler

pediatrik zehirlenme, pediatrik acil tıp, intihar, kaza

Kaynakça

• Lamireau T, Llanas B, Kennedy A, et al. Epidemiology of poisoning in children: a 7-year survey in a paediatric emergency care unit. European journal of emergency medicine. 2002;9(1):9-14.
• Gummin DD, Mowry JB, Beuhler MC, et al. 2019 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers’ National Poison Data System (NPDS): 37th Annual Report. Clinical Toxicology. 2020;58(12):1360-541.
• Budnitz DS, Lovegrove MC. The last mile: taking the final steps in preventing pediatric pharmaceutical poisonings. The Journal of pediatrics. 2012;160(2):190-2.
• Lin Y-R, Wu T-K, Liu T-A, et al. Poison exposure and outcome of children admitted to a pediatric emergency department. World Journal of Pediatrics. 2011;7(2):143-9.
• Gokalp G. Evaluation of poisoning cases admitted to pediatric emergency department. International Journal of Pediatrics and Adolescent Medicine. 2019;6(3):109-14.
• Lam LT. Childhood and adolescence poisoning in NSW, Australia: an analysis of age, sex, geographic, and poison types. Injury Prevention. 2003;9(4):338-42.
• Lin Y-R, Liu T-H, Liu T-A, et al. Pharmaceutical poisoning exposure and outcome analysis in children admitted to the pediatric emergency department. Pediatrics & Neonatology. 2011;52(1):11-7.
• Özdemir D, Yiş U, Kalkan Ş, et al. AKUT ÇOCUKLUK ÇAĞI ZEHİRLENMELERİ. 2003.
• Özdemir R, Bayrakci B, Teksam Ö, et al Thirty-three-year experience on childhood poisoning. The Turkish journal of pediatrics. 2012;54(3):251.
• Yang CC, Wu J-F, Ong H-C, et al. Children poisoning in Taiwan. The Indian Journal of Pediatrics. 1997;64(4):469-83.
• Lin L-J, Lin T-J, Shih Y-L,et al. The patients presented in emergency department with poisoning exposure, 1995-2002. Journal of Emergency Medicine, Taiwan. 2003;5(4):181-9.
• Ağın H, Çalkavur Ş, Olukman Ö, et al. Çocukluk çağında zehirlenmeler: son 2 yıldaki olguların değerlendirilmesi. T Klin Pediatri. 2002;11:186-93.
• Öner N, İnan M, Vatansever Ü, et al. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Pediatri Arşivi. 2004;39(1):25-30.
• Akbay-Öntürk Y, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2003;46:103-13.
• Arapoğlu M, Keskin C, Telhan L, et al. Şişli Etfal Hastanesi 1. Çocuk Kliniği’ne başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Şişli Etfal Tıp Bülteni. 2005;39(4):41-5.
• Aji DY. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı'nda 2000-2006 yıllarında ölen olguların değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi. 2007;42(4):148-52.
• Ayoğlu FN, Ayoğlu H, Kaptan YM, et al. A Retrospective Analysis of Cases with Acute Poisoning in Zonguldak, Turkey. Journal of the Turkish Anaesthesiology & Intensive Care Society-JTAICS/Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi. 2009;37(4).
• Akbaba M, Nazlican E, Demirhindi H, et al. Etiological and demographical characteristics of acute adult poisoning in Adana, Turkey. Human & experimental toxicology. 2007;26(5):401-6.
• Seydaoglu G, Satar S, Alparslan N. Frequency and mortality risk factors of acute adult poisoning in Adana, Turkey, 1997-2002. Mount Sinai Journal of Medicine. 2005;72(6):393.
• Andýran N, Sarýkayalar F. Pattern of acute poisonings in childhood in Ankara: what has changed in twenty years. The Turkish journal of pediatrics. 2004;46:147-52.
• Yorulmaz A, Akbulut H, Yahya İ, et al. Retrospective Evaluation of Patients Admitted to the Pediatric Emergency Department with Intoxication. Cocuk Acil ve Yogun Bakım. 2017;4(3):96.
• Özcan T, Tosun A, İnan G, et al. Hastanemize başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. 2002.
• Kahveci M, Çeltik C, Karasalihoğlu S,et al. Bir üniversite hastanesi acil servisine başvuran çocukluk çağı zehirlenmelerinin değerlendirilmesi. Sted. 2004;13(1):19-21.