Aim: Many
epidemiological studies have found a high
incidence of depression and anxiety in people with epilepsy. Duloxetine is a selective
inhibitor of serotonin and norepinephrine reuptake (SNRI) and commonly prescribed in a patient with major depressive
disorder. The aim of this study was to investigate
the effect of duloxetine on the WAG/Rij rat in an experimental rat model
of absence-epilepsy.
Methods: WAG/Rij
rats were randomly assigned into 5 groups with 7 animals in each group. Tripolar
electrodes were placed on the skull to
perform electrocorticography (ECoG) evaluation. Then, following the recovery
period, ECoGs were recorded at 09:00 am for 3 hours every day. Subsequently, duloxetine (1, 5, 10
and 30 mg/kg) was injected
intraperitoneally (i.p). After
the treatment program, ECoG recordings were taken for 3 hours. And then all
animal anxiety-like behavior by using the
behavioral test, open field test (OFT) was performed after duloxetine (1,5,10
and 30 mg/kg) treatment. The total number and
the total duration of the spike-wave
discharges (SWDs) were
calculated offline. The
number of squares crossed (locomotor activity) and the duration of grooming
episodes were analyzed in OFT.
Results: The doses of duloxetine (1 mg/kg) did not alter ECoG and OFT parameters. The 5, 10 and 30 mg/kg doses of duloxetine decreased the total number and the total duration of
SWDs, (p<0.05) and increased the number of squares crossed when
compared to with control group (p <0.05) without changing duration of
grooming episodes (p> 0.05). Intraperitoneal administering of 1 mg/kg
duloxetine did not show any statistically
significant change in regard to the number and duration of SWDs.
Conclusions: In the present study, duloxetine reduce
dose-dependent absences-like seizures and
anxiety-like behavior.
Duloxetine Absence Epilepsy Waj/Rij Rat ECoG Open Field Test
Öz
Amaç: Birçok
epidemiyolojik çalışma epilepsili hastalarda yüksek depresyon ve anksiyete
insidansı olduğunu bulmuştur. Duloxetin, serotonin ve norepinefrin geri
alımının seçici bir inhibitörüdür (SNRI) ve genellikle majör depresif bozukluğu
olan hastalara reçete edilir. Bu çalışmanın amacı, absans-epilepsinin deneysel bir
hayvan modeli olan WAG/Rij sıçanlarda epileptiform aktive üzerine duloksetinin
etkisini araştırmaktır.
Yöntem: WAG/Rij sıçanlar her grupta 7 hayvan
bulunan 5 gruba rasgele ayrıldı. Elektrokortikografi (ECoG) değerlendirmesi yapabilmek
için kafataslarına tripolar elektrotlar yerleştirildi. Daha sonra, iyileşme periyodunu
takiben, her sabah saat 09:00'da üç saat bazal ECoG kayıtları alındı. Sonrasında,
duloksetin (1, 5, 10 ve 30 mg/kg) intraperitoneal (i.p) enjekte edildi. Tedavi
programı sonrası, ECoG kaydı 3 saat boyunca alındı. Daha sonra tüm hayvanların anksiyete
benzeri davranışları davranışsal test olan açık alan testi (AAT) ile test
edildi. Diken dalga deşarjlarının (DDD) toplam sayısı ve toplam süresi
hesaplandı. Geçilen karelerin sayısı (lokomotor aktivite) ve grooming
bölümlerinin süresi AAT'de analiz edildi.
Bulgular: Duloksetin (1 mg/kg) dozları ECoG ve AAT
parametrelerini değiştirmedi. İntraperitoneal 1 mg/kg duloksetin uygulaması,
DDD'lerin sayısı ve süresi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir
değişiklik göstermedi. 5, 10 ve 30 mg / kg duloksetin dozları kontrol grubuyla
karşılaştırıldığı zaman DDD'lerin toplam sayısını ve süresini azalttı, (p
<0.05) ve grooming süresini değiştirmeksizin geçilen karelerin sayısını
arttırdı.
Sonuç: Sunulan çalışmada, duloksetinin, doza
bağımlı olarak absans benzeri nöbetleri ve anksiyete benzeri davranışları azalttığı
görüldü.
Duloksetin Absans Epilepsi Waj/Rij Sıçan ECoG Açık Alan Testi
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
Kabul Tarihi | 11 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 3 |