Idiyopatik fasiyal paralizi hastalarında hastalık evresi, başvuru süresi ve D vitamini düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 3, 392 - 395, 24.05.2021

Alper Uysal Murat Güntel

Öz

Amaç: Idiopatik yüz felci (Bell felci) olan hastalarda; hastalık evresi, hastaneye başvuru süresi ve D vitamini düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek.
Materyal ve Metod: Hastane kayıt sistemi geriye dönük olarak taranarak ve idiyopatik yüz felci tanısı alan 52 hasta çalışmaya dahil edildi. Yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 50 katılımcıdan oluşan kontrol grubu oluşturuldu. Hastalık evresi House-Brackmann Ölçeğine göre belirlendi. Hastaların klinik ve demografik verileri, D vitamini düzeyleri ve hastalık evreleri kaydedildi. Hasta grubu kendi içerisinde; hastalık evresi, başvuru süresi ve D vitamini düzeyleri açısından karşılaştırıldı. Hasta ve kontrol grubu D vitamini düzeyleri açısından karşılaştırıldı.
Bulgular: Her iki grup arasında yaş ve cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Idiyopatik fasiyal paralizi grubunun ortalama D vitamini düzeyi, kontrol grubuna göre daha düşük olarak saptandı. Başvuru süresi ile hastalık evresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı. Evre 2’deki hastaların başvuru süresi, evre 5-6’da olanlara göre daha uzundu. D vitamini seviyeleri açısından incelediğimizde, ortalama D vitamini seviyesinin Evre 2’deki hastaların Evre 4 ve Evre 5-6’daki hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu, ayrıca Evre 3’teki hastaların ortalama D Vitamini düzeyinin Evre 5-6’daki hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu saptandı.
Sonuç: D vitamini düzeylerinin idiopatik fasiyal paralizi gelişimi ve hastalığın prognozu ile ilişkili olabileceğini, hastalık şiddetinin artışı ile beraber hastaneye yatış süresini önemli ölçüde kısaldığını belirledik.

Anahtar Kelimeler

Idiyopatik Fasiyal Paralizi, D Vitamini, Başvuru Süresi

Determining the relationship between disease stage, duration of admission time, and vitamin D levels in patients with idiopathic facial paralysis

Öz

Objective: To determine the relationship between disease stage, hospital admission time, and vitamin D levels in patients with Idiopathic Facial Paralysis (Bell's palsy).
Materials and Methods: The hospital registry system was scanned retrospectively and 52 patients diagnosed with idiopathic facial paralysis were included in the study. A control group was formed with 50 participants matched in terms of age and gender. Disease stage was determined according to the House-Brackmann Scale. Clinical and demographic data, vitamin D levels, and disease stages of the patients were recorded. Disease stage, duration of admission, and vitamin D levels were compared among patients. The patients and the control group were compared in terms of vitamin D levels.
Results: There was no statistically significant difference between the groups in terms of age and gender. The mean Vitamin D level of the idiopathic facial paralysis group was found to be lower than the control group. There was a statistically significant difference between the duration of admission and the disease stage. The duration of admission for patients with stage 2 was found to be higher than those with stage 5-6. When analyzed in terms of Vitamin D, it was observed that the average Vitamin D level of Grade 2 was statistically significantly higher than Grade 4 and 5-6, also, it was observed that the mean Vitamin D level of Grade 3 was statistically significantly higher than Grade 5-6.
Conclusion: According to our study results, we determined that vitamin D levels may be associated with development of the disease and disease prognosis. Also, we found that increased disease severity significantly shortened the duration of admission.

Anahtar Kelimeler

Idiopathic Facial Paralysis, Vitamin D, Admission Time

Kaynakça

• 1. Özdemir, D., et al., Fasiyal Paralizili Hastalarda Başvuru Süresi ile Paralizi Derecesi Arasındaki İlişki. Sakarya Tıp Dergisi. 9(3): p. 544-549.
• 2. Batman Ç, Binnetoğlu A. Travmatik Periferik Fasiyal Paralizi. Turkiye Klinikleri Journal of Ear Nose and Throat-Special Topics. 2016;9:51-55.
• 3. Kucur, C., A. Baştürk, and A.O. Gürsel, Bell paralizisi: Tanı, tedavi ve klinik takibi. Bakırköy Tıp Dergisi, 2011. 7: p. 56-9.
• 4. Taverner, D., F. Kemble, and S.B. Cohen, Prognosis and treatment of idiopathic facial (Bell's) palsy. Br Med J, 1967. 4(5579): p. 581-2.
• 5. SUSAMAN, N. and Y.S.S. YILDIRIM, KLİNİĞİMİZDE BELL PARALİZİSİ TANISI ALAN HASTALARIN RETROSPEKTİF ANALİZİ.
• 6. Ho, A.L., et al., Measuring quality of life and patient satisfaction in facial paralysis patients: a systematic review of patient-reported outcome measures. Plast Reconstr Surg, 2012. 130(1): p. 91-99.
• 7. Hadlock, T.A., et al., Multimodality approach to management of the paralyzed face. Laryngoscope, 2006. 116(8): p. 1385-9.
• 8. Ocak, E., et al., Role of Vitamin D Deficiency on The Onset and Prognosis of Bell's Palsy. ENT Updates, 2020. 10(3).
• 9. Makariou, S., et al., Novel roles of vitamin D in disease: what is new in 2011? Eur J Intern Med, 2011. 22(4): p. 355-62.
• 10. Celikbilek, A., et al., Decreased serum vitamin D levels are associated with diabetic peripheral neuropathy in a rural area of Turkey. Acta Neurol Belg, 2015. 115(1): p. 47-52.
• 11. Kang, T.S., et al., Facial nerve grading systems (1985-2002): beyond the House-Brackmann scale. Otol Neurotol, 2002. 23(5): p. 767-71.
• 12. ACARKAN, T. and H.s. NAZLIKUL, Nervus Fasiyalis Paralizisi. Bilimsel Tamamlayıcı Tıp Regülasyon ve Nöral Terapi Dergisi, 2014. 9(1): p. 16-21.
• 13. Kang, N.-R., et al., A Clinical analysis on 250 cases of Inpatients with Facial Paralysis. The Journal of Korean Medicine Ophthalmology and Otolaryngology and Dermatology, 2010. 23(3): p. 109-121.
• 14. Garanhani, M.R., et al., Physical therapy in peripheral facial paralysis: retrospective study. Brazilian journal of otorhinolaryngology, 2007. 73(1): p. 106-109.
• 15. Rowlands, S., et al., The epidemiology and treatment of Bell’s palsy in the UK. European journal of neurology, 2002. 9(1): p. 63-67.
• 16. de Abreu, D.F., D. Eyles, and F. Feron, Vitamin D, a neuro-immunomodulator: implications for neurodegenerative and autoimmune diseases. Psychoneuroendocrinology, 2009. 34: p. S265-S277.
• 17. Chabas, J.-F., et al., Vitamin D2 potentiates axon regeneration. Journal of neurotrauma, 2008. 25(10): p. 1247-1256.
• 18. Chabas, J.-F., et al., Cholecalciferol (vitamin D 3) improves myelination and recovery after nerve injury. PLOS ONE, 2013. 8(5): p. e65034.
• 19. Marchesi, C., et al., Four novel cases of periaxin-related neuropathy and review of the literature. Neurology, 2010. 75(20): p. 1830-1838.
• 20. Montava, M., et al., Vitamin D3 potentiates myelination and recovery after facial nerve injury. European Archives of Oto-Rhino-Laryngology, 2015. 272(10): p. 2815-2823.
• 21. Savettieri, G., et al., Incidence and lifetime prevalence of Bell's palsy in two Sicilian municipalities. Acta neurologica scandinavica, 1996. 94(1): p. 71-75.
• 22. Lee, S.M., et al., Admission care for Bell's palsy patients: a qualitative report on patient experiences. Journal of Acupuncture Research, 2013. 30(5): p. 11-23.
• 23. Hong, J.-M., et al., Clinical comparison study on bell's palsy patients by the period of disease. Journal of Acupuncture Research, 2009. 26(2): p. 71-77.
• 24. Chen, W.-X. and V. Wong, Prognosis of Bell's palsy in children—analysis of 29 cases. Brain and development, 2005. 27(7): p. 504-508.