How much does the Level of Physical Activity Change in Patients with Physical Disabilities Hospitalized for Rehabilitation?

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 5, 699 - 704, 17.09.2021

Damla Cankurtaran Şükran Güzel Ece Unlu Akyuz Ebru Umay

https://doi.org/10.16899/jcm.938648

Öz

Objective: This study aimed to examine the short term effect of inpatient rehabilitation program on self –reported physical activity in participants with physical disabilities.
Material and Methods: The patients were divided into groups as group 1: individuals with physical disability due to musculoskeletal diseases, and group 2: individuals with physical disability due to neurological diseases. The results of Physical Activity Scales for Individuals with Physical Disabilities (PASIPD) at one month after discharge (PA2) compared with the results of PASIPD at hospitalization (PA1). The first assessment was done face-to face, but the assessment after discharge were made using phone.
Results: There was a significant difference between PA2 and PA1 in group 1, group 2, and among all participants (p=0.001). The change in physical activity level from hospitalization to one month after discharge was similar in the two groups (p=0.564).
Conclusion: While people learn to live with a disability, quickly integrating physical activity with rehabilitation program into their new daily routine can be seen as a good strategy.

Anahtar Kelimeler

disability, physical activity, rehabilitation, televisit

Rehabilitasyon İçin Hospitalize Edilen Fiziksel Engelli Bireylerde Fiziksel Aktivite Düzeyi Nekadar Değişiyor?

Öz

Amaç: Mevcut çalışmada fiziksel engelli bireylere hospitalize edilerek uygulanan rehabilitasyon uygulamalarının kısa dönem etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Hastalar Grup 1: kas-iskelet sistemi hastalıkları nedeniyle fiziksel engelli bireyler ve grup 2: nörolojik hastalıklar nedeniyle fiziksel engelli bireyler olarak gruplara ayrıldı. Hospitalizasyonlarının başlanğıcındaki Fiziksel Engelli Bireyler için Fiziksel Aktivite Ölçek (FEBFAÖ) sonuçları (FA1) taburculuktan bir ay sonraki ile (FA2) karşılaştırılmıştır. İlk değerlendirme yüz yüze yapıldı, ancak taburcu olduktan sonraki değerlendirme pandemi nedeniyle telefon aracılığıyla yapıldı.
Bulgular: Grup 1’deki, grup 2’deki ve tüm katılımcıların FA2 ve FA1 arasında anlamlı fark vardı (p = 0,001). Fiziksel aktivite düzeyinin hastaneye yatıştan taburcu olduktan sonraki bir aya değişimi iki grupta benzerdi (p = 0,564).
Sonuç: İnsanlar bir engelle yaşamayı öğrenirken, fiziksel aktiviteyi rehabilitasyon programıyla hızlı bir şekilde yeni günlük rutinlerine entegre etmek iyi bir strateji olarak görülebilir.

Anahtar Kelimeler

disabilite, fiziksel aktivite, rehabilitasyon, televisit

Kaynakça

• van der Ploeg HP, Streppel KR, van der Beek AJ, et al. Underlying mechanisms of improving physical activity behavior after rehabilitation. International journal of behavioral medicine 2008:15:101-08.