Since its early manifestations in ancient civilizations, craftsmanship has always been a fundamental aspect of human ingenuity. Today, the integration of digital tools and computational methods has been introducing new possibilities for the craft process. From this perspective, this study aims to explore and understand the multifaceted nature of craftsmanship in contemporary computational design practices. To do so, the study first provides an overview of craftsmanship, scrutinizing its historical roots, transformations during industrialization, and its enduring relevance in the digital era. Then, a cognitive framework is proposed to understand the process of craft, emphasizing the rhythm of knowledge production, the interplay of problem-solving and problem-finding, and the concept of slow time in skill development. Through the lens of this framework, the main characteristics of craftsmanship in computational design practices are interpreted as openness, nonlinearity, and complexity. The study also highlights the role of tool-making and interdisciplinary thinking in enhancing craftsmanship in computational design practices. Nevertheless, the study critiques computational design practices that prioritize efficiency and functionality over exploratory and reflective processes, which may undermine the potential essence of craftsmanship.
Craftsmanship Cognition Computational Design Generative Systems Digital tools
I would like to express my heartfelt gratitude to my dear friend, Meryem N. Yabanigul, for always being a source of inspiration with her profound insights during our hours-long discussions.
Antik uygarlıklardaki erken tezahürlerinden bu yana, zanaatkarlık her zaman insan yaratıcılığının temel bir unsuru olmuştur. Günümüzde dijital araçlar ve hesaplamalı yöntemlerinin entegrasyonu, zanaat süreci için yeni olanaklar sunmaktadır. Bu bakış açısıyla, bu çalışma, çağdaş hesaplamalı tasarım pratiklerinde zanaatkarlığın çok yönlü doğasını keşfetmeyi ve anlamayı amaçlamaktadır. Bunun yapmak için, çalışma ilk olarak zanaatkarlığın tarihsel kökenlerini, sanayileşme sürecindeki dönüşümlerini ve dijital çağdaki kalıcı önemini inceleyerek bir genel bakış sunar. Ardından, çalışmada, zanaat sürecini anlamak için, bilgi üretiminin ritmini, problem çözme ve problem bulma arasındaki etkileşimi ve beceri gelişiminde yavaş zaman kavramını vurgulayan bilişsel bir çerçeve önerilmektedir. Bu çerçeveden yola çıkarak, hesaplamalı tasarım pratiklerindeki zanaatkarlığın ana özellikleri açıklık, doğrusallık olmama ve karmaşıklık olarak yorumlanmaktadır. Çalışma ayrıca, hesaplamalı tasarım pratiklerinde zanaatkarlığı geliştirmede araç yapımının ve disiplinlerarası düşünmenin rolünü vurgulamaktadır. Bununla birlikte, çalışmada verimlilik ve işlevselliği keşfedici ve yansıtıcı süreçlerin önüne koyan hesaplamalı tasarım uygulamaları eleştirilmekte ve bu durumun zanaatkarlığın potansiyel özünü zayıflatabileceği belirtilmektedir.
Zanaatkarlık Biliş Hesaplamalı Tasarım Üretken Sistemler Dijital araçlar
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Mimari Bilim ve Teknoloji, Mimarlık ve Tasarımda Bilgi Teknolojileri |
Bölüm | Teorik |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Mart 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 26 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Mart 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 6 Sayı: 1 |
JCoDe makaleleri "Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License" altında yayınlanmaktadır.