Political Loyalty and Party Reputation: An Investigation in the Case of Yozgat Province

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 1, 82 - 105, 27.03.2025

Fatih Şıvgın , Mehmet Akif Günay

https://doi.org/10.59534/jcss.1594186

Öz

Image and reputation play an important role in shaping the attitudes and behaviors of the target audience towards the party and in the formation of loyal voters. Realizing this, political parties are making great efforts to raise their image and reputation to high levels. While focusing on enhancing their image and reputation, political parties also cultivate a loyal voter base that not only ensures the parties' continuity but also consistently supports them. Political parties with loyal voters can sustain their existence for many years by receiving the support of voters in different unfavorable situations.
Reputation and loyalty are among the important factors that play a role in political parties' preferences. This study investigates the correlation between political party reputation and loyalty. Since building a reputation takes a long time, Adalet ve Kalkınma Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, and Milliyetçi Hareket Partisi, which are among the well-established political parties in our country, were chosen as samples. We collected and analyzed data from this survey, which involved 600 voters over the age of 18 living within the borders of Yozgat province. The analyses concluded a significant and positive relationship between the party reputation sub-dimensions. Additionally, the study determined a significant and positive relationship between all sub-dimensions of party reputation and party loyalty. The study's findings and conclusion sections present all results in detail.

Anahtar Kelimeler

Reputation , Loyalty , Political Party Reputation , Political Party Loyalty.

Siyasal Sadakat ve Parti İtibarı: Yozgat İli Örneğinde Bir İnceleme

Öz

İmaj ve itibar hedef kitlenin partiye yönelik tutum ve davranışlarının şekillenmesinde ve sadık seçmenlerin oluşmasında önemli rol oynamaktadır. Bunun farkında olan siyasi partileri imaj ve itibarını yüksek seviyeyelere ulaştırmak için büyük çaba harcamaktadır. Partiler imaj ve itibar çalışması yaparken aynı zamanda partilerin sürekliğini sağlayan ve onları her dönem destekleme meyline sahip olan sadık seçmenlerini de oluşturmuş olur. Sadık seçmene sahip olan siyasi partiler farklı olumsuz durumlarda seçmenlerin desteğini alarak uzun yıllar varlığını süredürebilmektedir.
İtibar ve sadakat siyasi partilerin tercih edilmesinde rol oynayan önemli faktörler içeresin de yer almaktadır. Bu bağlamda bu çalışma siyasi parti itibarı ile siyasi parti sadakati arasındaki ilişkiyi incelemektedir. İtibar oluşturulması uzun bir süreyi kapsadığından dolayı ülkemizdeki köklü siyasi partilerden olan Adalet ve Kalkınma Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi örneklem olarak tercih edilmiştir. Yozgat il sınırları içerisinde yaşayan 18 yaş üzeri 600 seçmenle gerçekleştirilen bu anket çalışmasında veriler toplanarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler doğrultusunda parti itibarı alt boyutlarının kendi aralarında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca parti itibarının tüm alt boyutları ile parti sadakati arasında da anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Elde edilen tüm bulgular, çalışmanın bulgular ve sonuç bölümlerinde detaylı olarak sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

İtibar , Sadakat , Siyasi Parti itibarı , Siyasi Parti Sadakati.

Kaynakça

• Acar, E. (2012). Görmeyeni Muteber Kılmak, İtibar Yönetimi. İstanbul: Karasus Yayınları.
• Alnıaçık, E., Alnıaçık, Ü., & Genç, N. (2010). Kurumsal İtibar Bileşenlerinin Algılanan Önemi Demografik Özelliklerden Etkilenmekte Midir? Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(23), 105-106.
• Argüden, Y. (2003). İtibar Yönetimi (1. Basım). İstanbul: ARGE Danışmanlık Yayınları.
• Coughlan, R. (2005). Employee Loyalty as Adherence to Shared Moral Values. Journal of Managerial, 17(1), 43-57.
• Çınaroğlu, S., & Şahin, B. (2012). Kurumsal İtibar ve İmajın Hastanelerin Performansı İle İlişkisi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 27-30.
• E. Koç. (2002). İnsan ve Sadakat. Felsefe Dünyası Dergisi, 1(35), 49-50.
• Erdoğan, M. (2018). Oy verme yaklaşımlarının siyasal liderin itibar değeri üzerindeki etkisi: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü). Gümüşhane.
• Fombrun, C. J., & Riel, C. V. (2003). Fame and fortune: How successful companies build winning reputations. Financial Times Prentice Hall.
• Fombrun, J. C. (1998). Indices of Corporate Reputation: An Analysis of Media Rankings and Social Monitors' Ratings. Corporate Reputation Review, 1(4), 327–330.
• Geçikli, F., Erciş, M. S., & Okumuş, M. (2016). Kurumsal İtibarın Bileşenleri ve Parametreleri Üzerine Deneysel Bir Çalışma: Türkiye’nin Öncü Kurumlarından Biri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(4), 1549-1562.
• Güven, S. (2016). Türkiye'de Siyasal Hayatta Dönüşüm Ve Lider Odaklı Siyaset. Selçuk Üniversitesi İletişim Dergisi, 9(3), 90-118.
• Koç, H., & Uygur, A. (2010). Örgütsel Sadakat Ve Örgütsel Bağlılık: Siyasi Partiler Açısından Bir Analiz. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4), 79-94.
• O’Cass, A., & Pecotich, A. (2005). The dynamics of voter behavior and influence processes in electoral markets: a consumer behavior per-spective. Journal of Business Research, 58(4), 406-413.
• Okay, A., & Okay, A. (2001). Halkla İlişkiler Kavram, Strateji ve Uygulamalar. İstanbul: Der Yayınları.
• Serin, K. S. (2021). Örgütsel Sadakate İlişkin Nitel Bir Çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi. Burdur.
• Taşcıoğlu, R. (2011). Türkiye’de Organize Suç Örgütlerinin İtibar Kazanma Girişimlerinin Yazılı Basında Yansıması. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
• TDK. (tarih yok). İtibar. https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
• Ural, E. G. (2006). Stratejik Halkla İlişkiler Uygulamaları. İstanbul: Birsen Yayınevi.
• Ü. Bükümer, T. (2013). Parti Sadakatinin Oluşumunda Seçmenlerin Kişisel Özelliklerinin Düzenleyicilik Etkileri. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 15-52.
• Yoo, B., & Donthu, N. (2002). Testing cross-cultural invariance of the brand equity creation process. Journal of Product ve Brand Management, 11(6), 380-398.