21. YÜZYIL YETERLİKLERİ VE OKUL DIŞI ÖĞRENME ORTAMLARI
Yıl 2023,
Cilt: 6 Sayı: 1, 3 - 17, 19.04.2024
Remzi Burçin Çetin
,
İbrahim Akman
Öz
Çağın koşulları gereği yeniden şekillenmek durumunda kalan eğitim anlayışının sağlıklı gelişimini sağlamak hemen hepimizin öncelikli sorumluluğu haline geldi. Buna göre özellikle eğitime doğrudan paydaş olan kişi, kurum ve kuruluşların gerek doğrudan gerekse dolaylı olarak eğitim politikalarında belirleyici oldukları görülmektedir. Özellikle OECD, AB, UNICEF, Dünya Bankası gibi çok uluslu kurum ve kuruluşların kaleme aldığı raporlar küresel anlamda ses getirmektedir. Bu çabaların da etkisiyle ortaya çıkan ve “21. Yüzyıl Yeterlikleri” diye tanımlanan yeterlikler çerçevesi eğitim politikalarında nelere dikkat edilmesi gerektiğine dair ipuçları vermektedir. Öte yandan eğitime ve okul sistemlerine ilişkin tek çaba sarf eden küresel aktörler de değildir; özellikle eğitimciler tarafından var olan sistemin iyileştirilmesi adına da farklı arayışlar sürdürülmektedir. Örneğin alternatif eğitim arayışları çerçevesinde ortaya çıkan “okul dışı öğrenme modeli” öğrenmeyi dört duvar arasına sıkışmaktan kurtarmak için bir yol haritasını ortaya koymaktadır. Bu çalışmanın genel amacı 21. Yüzyıl Yeterlikleri ve okul dışı öğrenme modelini birlikte ele alarak alan yazında var olan bilgiler ışığında bu ikisinin nasıl sentezlenebileceğini ortaya koymaktır. Bu amaçla nitel bir araştırma tasarlanmış ve doküman analizi tekniği ile toplanan veriler kapsamında yorumlanmıştır. Elde edilen bulgular ışığında 21. Yüzyıl Yeterliklerinin ortaya koyduğu başat beceri alanlarında okul dışı öğrenme modeline uygun etkinlikler yapılabileceğini göstermektedir.
Kaynakça
- Ainsworth H. L.& Eaton S. E., (2010). Formal, Non-formal and Informal Learning in the Sciences, 1st ed., Calgary: Eaton International Consulting Inc., Canada.
- Ay, Y., Anagün, Ş. S., ve Demir, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri. Electronic Turkish Studies, 10(15).
- Aydemir, İ., ve Toker-Gökçe, A. (2016). Okul yöneticilerinin okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşleri. In IIIrd International Eurasian Educational Research Congress Bildiri Kitabı (No. s 630638).
- Barron, B. (2006). Interest and self-sustained learning as catalysts of development: A learning ecology perspective. Human Development, 49(4), 193-224.
- Bawden, D., & Robinson, L. (2009). The dark side of information: Overload, anxiety and other paradoxes and pathologies. Journal of Information Science, 35(2), 180-191.
- Binkley, M., Erstad, O., Herman, J., Raizen, S., Ripley, M., Miller-Ricci, M., & Rumble, M. (2012). Defining twenty-first century skills. Assessment and teaching of 21st century skills, 17-66.
- Burriss, K., & Burriss, L. (2011). Outdoor play and learning: Policy and practice. International Journal of Education Policy and Leadership, 6(8), 1-12.
- Csikszentmihalyi, M. (1996). Creativity: Flow and the psychology of discovery and invention. HarperCollins.
- Çetinkaya, E. (2021). Farklı coğrafi bölgelerde görev yapan fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (43), 298-331.
- Dalgarno, B., & Lee, M. J. W. (2010). What are the learning affordances of 3-D virtual environments? British Journal of Educational Technology, 41(1), 10–32. https://doi.org/10.1111/j.1467-8535.2009.01038.x
- Dillenbourg, P. (1999). What do you mean by collaborative learning? In P. Dillenbourg (Ed.), Collaborative-learning: Cognitive and computational approaches (pp. 1-19). Elsevier.
- Dweck, C. S. (2006). Mindset: The new psychology of success. Random House.
- Durnacı, Ü., ve Ültay, N. (2020). Sınıf öğretmeni adaylarının eleştirel ve yaratıcı düşünme eğilimleri. Turkish Journal of Primary Education, 5(2), 75-97.
- Eccles, J. S., & Wigfield, A. (2002). Motivational beliefs, values, and goals. Annual Review of Psychology, 53, 109-132.
- Fraillon, J., Ainley, J., Schulz, W., Friedman, T., & Gebhardt, E. (2014). Preparing for Life in a Digital Age: The IEA International Computer and Information Literacy Study International Report. Springer.
- Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple intelligences for the 21st century. Basic Books.
- Garrison, D. R., & Kanuka, H. (2004). Blended learning: Uncovering its transformative potential in higher education. The Internet and Higher Education, 7(2), 95–105.
https://doi.org/10.1016/j.iheduc.2004.02.001
- González-Pérez, L. I., & Ramírez-Montoya, M. S. (2022). Components of Education 4.0 in 21st century skills frameworks: systematic review. Sustainability, 14(3), 1493
- González-Salamanca, J. C., Agudelo, O. L., & Salinas, J. (2020). Key competences, education for sustainable development and strategies for the development of 21st century skills. A systematic literature review. Sustainability, 12(24), 10366.
- Gürültü, E., Aslan, M., & Alcı, B. (2020). Ortaöğretim öğretmenlerinin 21. yüzyıl becerileri kullanım yeterlikleri. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi-Hacettepe University Journal Of Education, 34(1).
- Hargreaves, A., & Fullan, M. (2012). Professional capital: Transforming teaching in every school. Teachers College Press.
- Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn? Educational Psychology Review, 16(3), 235-266.
- İnce, S., ve Akcanca, N. (2021). Okul öncesi eğitimde okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik ebeveyn görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (58), 172-197.
- Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Making cooperative learning work. Theory into Practice, 38(2), 67-73.
- Kennedy, T. J., & Sundberg, C. W. (2020). 21st century skills. Science education in theory and practice: An introductory guide to learning theory, 479-496.
- Kim, S., Raza, M., & Seidman, E. (2019). Improving 21st-century teaching skills: The key to effective 21st-century learners. Research in Comparative and International Education, 14(1), 99-117.
Karamustafaoğlu, S., Ayvalı, L. ve Ocak, Y. (2018). Okul öncesi eğitimde informal ortamlara yönelik öğretmenlerin görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(2), 38- 65.
- Khahro, S. H., & Javed, Y. (2022). Key challenges in 21st century learning: a way forward towards sustainable higher educational institutions. Sustainability, 14(23), 16080.
- Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170-189.
- Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135.
- Middaugh, E., & Kahne, J. (2014). Online and offline civic learning: Introducing the iCivics and Tufts University CIRCLE Civic Education Curriculum Evaluation 2013-2014. CIRCLE Working Paper 76.
- Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, (2023). http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2023_05/11153521_21.yy_becerileri_ve_degerlere_yonelik_arastirma_raporu.pdf adresinden erişilmiştir.
Mutohhari, F., Sutiman, S., Nurtanto, M., Kholifah, N., & Samsudin, A. (2021). Difficulties in Implementing 21st Century Skills Competence in Vocational Education Learning. International Journal of Evaluation and Research in Education, 10(4), 1229-1236.
- Neuman, W. L. (2012). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar III. Cilt (5. Basım). İstanbul: Yayın Odası.
- Ocak, İ., ve Korkmaz, Ç. (2018). Fen bilimleri ve okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Field Education, 4(1), 18-38.
- Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5), 1–6. https://doi.org/10.1108/10748120110424816
- Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
- Sarıoğlan, A. B., ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
- Sawyer, R. K. (2006). The Cambridge handbook of the learning sciences. Cambridge University Press.
- Sharples, M., Taylor, J., & Vavoula, G. (2007). A theory of learning for the mobile age. In R. Andrews & C. Haythornthwaite (Eds.), The Sage Handbook of E-learning Research (pp. 221–247). Sage Publications Ltd. https://doi.org/10.4135/9781848607859.n13
- Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 2(1), 3–10.
- Sontay, G., Tutar, M., ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
- Szabo, Z. K., Körtesi, P., Guncaga, J., Szabo, D., & Neag, R. (2020). Examples of problem-solving strategies in mathematics education supporting the sustainability of 21st-century skills. Sustainability, 12(23), 10113.
- Wagner, T. (2008). The global achievement gap: Why even our best schools don’t teach the new survival skills our children need—and what we can do about it. Basic Books.
- Valtonen, T., Hoang, N., Sointu, E., Näykki, P., Virtanen, A., Pöysä-Tarhonen, J., ... & Kukkonen, J. (2021). How pre-service teachers perceive their 21st-century skills and dispositions: A longitudinal perspective. Computers in Human Behavior, 116, 106643.
- Van Laar, E., Van Deursen, A. J., Van Dijk, J. A., & de Haan, J. (2020). Determinants of 21st-century skills and 21st-century digital skills for workers: A systematic literature review. Sage Open, 10(1), 2158244019900176.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayıncılık.
- 21st Century Student Outcomes and Support Systems, http://www.p21.org/storage/documents/docs/P21_framework_0816.pdf, Erişim Tarihi: 05-10-2017
- Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory into Practice, 41(2), 64-70.