The aim of the present study is to investigate the mediating role of person-organization-fit in the relationships between employee’s job crafting and intention to leave. In this direction, the effect of employee's job crafting behaviors and person-organization-fit on their intention to leave will be tested, as well as, the effect of employee's job crafting behaviors on the person-organiztion fit will be examined.
Public and private sector employees working in Şırnak, were included in the research population. 429 data were obtained with the questionnaire method on a voluntary basis. According to the results, while the job crafting positively affects person-organization-fit, it negatively affects the intention to leave. Similarly, person-organization-fit negatively affects intention to leave. In addition, it has been determined that person-organization-fit has a partial mediating effect on the relationship between job crafting and turnover intention. Within the scope of this research, some suggestions can be given to managers to encourage their employees to exhibit job crafting behaviors, which play an important role in increasing person-organization-fit, improving negative results for organizations such as intention to leave, reinforcing positive organizational and personal outcomes and most importantly, which is considered as an important factor in gaining competitive advantage. Another important suggestion given to the managers is to adopt a supportive organizational culture in their organizations. In future studies, it may be suggested to examine the individual and organizational consequences of job crafting, taking into account individual, situational, organizational and motivational factors in order to examine the possible consequences of the concept of job crafting in more depth
Job crafting person-organization-fit intention to leave mediator effect
Mevcut araştırmanın amacı, çalışanların iş becerikliliği ile işten ayrılma niyetleri arasında kişi-örgüt uyumunun aracı rolünü incelemektir. Bu doğrultuda, çalışanların iş becerikliliğinin ve kişi-örgüt uyumunun; işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisinin test edilmesinin yanı sıra, çalışanların iş becerikliliğinin, kişi-örgüt uyumu üzerindeki etkisi de incelenecektir. Araştırma evrenine Şırnak ilinde görev yapan kamu ve özel sektör çalışanları dahil edilmiştir. Anket yöntemiyle 429 adet veri elde edilmiştir. Sonuçlara göre, çalışanların iş becerikliliği kişi-örgüt uyumunu pozitif yönde etkilerken, işten ayrılma niyetini negatif yönde etkilemektedir. Benzer şekilde, kişi-örgüt uyumun da işten ayrılma niyetini negatif yönde etkilemektedir. Bunlara ek olarak, iş becerikliliği ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide kişi-örgüt uyumunun kısmi aracı etkisi olduğu tespit edilmiştir. Bu araştırma kapsamında işletme yöneticilerine, kişi-örgüt uyumunu arttırmada ve işten ayrılma niyeti gibi örgütler açısından olumsuz sonuçların iyileştirilmesinde, olumlu örgütsel ve bireysel iş sonuçlarının pekiştirilmesinde önemli rol üstlenen ve en önemlisi rekabet avantajı kazanılmasında önemli bir faktör olarak değerlendirilen iş becerikliliği davranışlarını çalışanlarının sergilemeleri yönünde teşvik etmeleri önerilebilir. Yöneticilere sunulan diğer bir önemli önerisi ise örgütlerinde destekleyici örgüt kültürünü benimsemeleridir. İleride yapılacak çalışmalarda, iş becerikliliği kavramının olası sonuçlarının daha derinlemesine incelenebilmesi için iş becerikliliği kavramının bireysel ve örgütsel sonuçlarının bireysel, durumsal, örgütsel ve motivasyonel faktörleri dikkate alacak şekilde incelenmesi önerilebilir.
İş becerikliliği kişi-örgüt-uyumu işten ayrılma niyeti aracı değişken etkisi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 27 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |