Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Diplomasi Tarihi Açısından Türkiye- Cezayir İlişkileri

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 2, 91 - 98, 31.12.2023
https://doi.org/10.47138/jeaa.1379623

Öz

Yumuşak gücün ve bunun devletlerin dış politikası üzerindeki etkisinin incelenmesi, yönetim ve etki araçlarını ve gücün geleneksel olmayan tezahürlerine ilgi duyma ihtiyacının ortaya çıktığı, baskı ve zorlamanın alternatif algılarının ortaya çıktığı dış politikaların yönünü anlamada özel bir yere sahiptir. Esas olarak devletin bu seçenek aracılığıyla bölgesel ve uluslararası çevresini etkileyebilmesi için ikna ve korkutma üzerine kuruludur. Bu çalışma ile Türkiye-Cezayir ilişkileri yolundaki bu önermeyi ve Türk-Cezayir siyasi eyleminin yumuşak gücün gerçek çıkarımlarıyla ne ölçüde uyumlu olduğunu ve jeopolitik özelliklerin Türk dış politikasının uygulanmasında ve yumuşak gücün aracı olarak kullanılması üzerindeki etkisini araştırmayı hedefliyoruz. Ki Cezayir ile ilişkilerini güçlendirmek için sert güç yerine yumuşak güç kullanma stratejisini izledi.

Kaynakça

  • Al -Mousa, A. F.R. (2005). The origins of diplomatic and consular relations. Scientific Center for Political Studies, Oman.
  • Boddorbun, M. (2021). Soft power in Turkish -Algerian relations: Relations of preservation or openness? Constantine University 3(8)..
  • Bouhosh, A. (1997). The political history of Algeria: From the beginning to 1962. Dar Al -Arab Islamic first edition. Beirut, 212.
  • Budak, A. (2019). Osmanlı modernleşmesi gazetecilik ve edebiyat. İstanbul: Bilge Kültür Sanat
  • Callahan, M. G. (2008). Basic concepts in international relations. Gulf Research Center, first edition.The United Arab Emirates, , 44.
  • Delanty, G. (2013). Avrupa’nın icadı. (Çev H. İnaç). Ankara: Adres Yayınları.
  • Haviland, WA (2002) Kültürel antropoloji (Çev. Hüsamettin İnaç, Seda Çiftçi) İstanbul: Kaknüs Yayınları
  • İnaç, H. & S. Erdoğan, (2006). “Postmodern dönemde kamu yönetimi algısı ve kamusal alan tartışmaları,” Akademik Bakış: Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi Celalabad, 9(1), 1-16.
  • İnaç H. & F. Ünal (2013). The construction of national identity in modern times: Theoretical perspective. International Journal of Humanities and Social Science, 3(11), 223-232.
  • İnaç H. ve Yaman, M. (2015). Ulus inşa stratejileri bağlamında Avrupa milli marşlarının sosyo-politik mukayesesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(3), 17-34.
  • İnaç, H. ve Rafiq Sada, M. (2021a). Taliban’ın Afganistan’ı devlet, toplum, siyaset. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • İnaç, H. ve Rafiq Sada, M. (2021b). Ulus inşası ve uluslaşma. Uluslararası Eşitlik Dergisi,1(1), 95-111.
  • İnaç, H. (2003). Makro toplumsal kuramlar açısından postmodernizm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 341-351
  • İnaç, H. (2004). Identity problems of Turkey during the European Union integration process. Journal of Economic and Social Research, 6(2), 33-62.
  • İnaç, H. (2005) Türkiye’nin kimlik problemleri: Avrupa Birliği’ne Entegrasyon sürecinde. Ankara: Adres Yayınları
  • İnaç, H. (2007). Rethinking democracy and governance in the EU. Journal of Academic Studies, 9(32), 1-31.
  • İnaç, H., (2014) “Çağımızın toplumsal algısını temsil eden parametrelerden kimlik, kültür ve uygarlık kavramlarının sosyo-politik analizi”. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, 1(1), 35-57.
  • İnaç, H. (2018). The possibility of multicultural practice during the age of collective identities in line with Arab Spring. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 65, 306-315.
  • İnaç, H. (2020). Pandemi sonrası yeni dünya düzeni ve Türk dış politikası. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 1-20.
  • İnaç, H. (2021). Uluslararası güvenlik, yeni dünya düzeni ve Türkiye. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • İnaç, H. (2022). “New world order in post-pandemic process and Turkey”. In: Turkey and the post-pandemic world order (Ed. A. Salih İkiz), Lexington Books, ss.199-225
  • Lachmoth, A. (s.d.). Turkish -Algerian relations from the historical dimension to the geopolitical dimension. Consulté le 05 02, 2023, sur https://ultraalgeria.ULTrasawt.com
  • Osmanlı Belgelerinde Cezayir. (Ankara 2010). Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, .
  • Özkan, A. (2019). Burjuvazi ve muhafazakâr kimliğin son dönem Türkiye’sine yansımaları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10 (17), 1735-1751.
  • Özkan, A. (2022a). Dış politika ve güvenlik ekseninde Erdoğan Türkiye’si ve Putin Rusya’sı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
  • Özkan, A. (2022b). Siyasi parti kapatmalarına ulusal güvenlik ve demokrasi açısından tarihsel bir bakış. Türkiye İçin Yeni Anayasa Vizyonu ve Yol Haritası Savaş Yayınevi, 231-251.
  • Özkan A., & B. Özer (2023). Politik psikoloji bağlamında siyasal bir aktör olarak Alparslan Türkeş’in Milliyetçilik anlayışı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 24, Sayı: 1, ss. 179-193
  • Sönmez, Ş. (2007). Cezayir bağımsızlık hareketi ve Türk kamuoyu 1954–1962. Ankara: Basılmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi.
  • Tutar, A. E., İnaç, H. & Güner, Ü. (2006). Dış kaynak kullanımının (outsourcing) makroekonomik etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 8(2), 279-296.
  • Yaghi, I. A. (1997). The Ottoman Empire in modern Islamic history. Al -Obeikan Library 1 edition.Riyadh , 100.
  • Yiğit, M., İnaç, H., & Güner, Ü. (2007). Genişleme, mali yardım ve ekonomik büyüme perspektiflerinden AB’nin ilk dört genişlemesinin analizi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 8(2), 81-96.

Turkey - Algeria Relations in Respect of Diplomatic History

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 2, 91 - 98, 31.12.2023
https://doi.org/10.47138/jeaa.1379623

Öz

The study of soft power and its impact on the foreign policy of states has a special place in understanding the tools of management and influence, and the directions of foreign policies, where the need for interest in the unconventional manifestations of power emerged, where alternative perceptions of coercion and forcedness have emerged; It is mainly based on persuasion and intimidation, in order for the state to be able, through this option, to influence its regional and international environment. Through this study, we aim to drop this proposition on the path of Turkish-Algerian relations, and the extent to which the Turkish-Algerian political action is compatible with the real implications of soft power. And the search for the impact of geopolitical characteristics on Turkish foreign policy and its use as tools for its soft power in implementing its foreign policy, through which it followed a new strategy called soft power instead of hard power to strengthen its relationship with Algeria.

Kaynakça

  • Al -Mousa, A. F.R. (2005). The origins of diplomatic and consular relations. Scientific Center for Political Studies, Oman.
  • Boddorbun, M. (2021). Soft power in Turkish -Algerian relations: Relations of preservation or openness? Constantine University 3(8)..
  • Bouhosh, A. (1997). The political history of Algeria: From the beginning to 1962. Dar Al -Arab Islamic first edition. Beirut, 212.
  • Budak, A. (2019). Osmanlı modernleşmesi gazetecilik ve edebiyat. İstanbul: Bilge Kültür Sanat
  • Callahan, M. G. (2008). Basic concepts in international relations. Gulf Research Center, first edition.The United Arab Emirates, , 44.
  • Delanty, G. (2013). Avrupa’nın icadı. (Çev H. İnaç). Ankara: Adres Yayınları.
  • Haviland, WA (2002) Kültürel antropoloji (Çev. Hüsamettin İnaç, Seda Çiftçi) İstanbul: Kaknüs Yayınları
  • İnaç, H. & S. Erdoğan, (2006). “Postmodern dönemde kamu yönetimi algısı ve kamusal alan tartışmaları,” Akademik Bakış: Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi Celalabad, 9(1), 1-16.
  • İnaç H. & F. Ünal (2013). The construction of national identity in modern times: Theoretical perspective. International Journal of Humanities and Social Science, 3(11), 223-232.
  • İnaç H. ve Yaman, M. (2015). Ulus inşa stratejileri bağlamında Avrupa milli marşlarının sosyo-politik mukayesesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(3), 17-34.
  • İnaç, H. ve Rafiq Sada, M. (2021a). Taliban’ın Afganistan’ı devlet, toplum, siyaset. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • İnaç, H. ve Rafiq Sada, M. (2021b). Ulus inşası ve uluslaşma. Uluslararası Eşitlik Dergisi,1(1), 95-111.
  • İnaç, H. (2003). Makro toplumsal kuramlar açısından postmodernizm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 341-351
  • İnaç, H. (2004). Identity problems of Turkey during the European Union integration process. Journal of Economic and Social Research, 6(2), 33-62.
  • İnaç, H. (2005) Türkiye’nin kimlik problemleri: Avrupa Birliği’ne Entegrasyon sürecinde. Ankara: Adres Yayınları
  • İnaç, H. (2007). Rethinking democracy and governance in the EU. Journal of Academic Studies, 9(32), 1-31.
  • İnaç, H., (2014) “Çağımızın toplumsal algısını temsil eden parametrelerden kimlik, kültür ve uygarlık kavramlarının sosyo-politik analizi”. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, 1(1), 35-57.
  • İnaç, H. (2018). The possibility of multicultural practice during the age of collective identities in line with Arab Spring. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 65, 306-315.
  • İnaç, H. (2020). Pandemi sonrası yeni dünya düzeni ve Türk dış politikası. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 1-20.
  • İnaç, H. (2021). Uluslararası güvenlik, yeni dünya düzeni ve Türkiye. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • İnaç, H. (2022). “New world order in post-pandemic process and Turkey”. In: Turkey and the post-pandemic world order (Ed. A. Salih İkiz), Lexington Books, ss.199-225
  • Lachmoth, A. (s.d.). Turkish -Algerian relations from the historical dimension to the geopolitical dimension. Consulté le 05 02, 2023, sur https://ultraalgeria.ULTrasawt.com
  • Osmanlı Belgelerinde Cezayir. (Ankara 2010). Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, .
  • Özkan, A. (2019). Burjuvazi ve muhafazakâr kimliğin son dönem Türkiye’sine yansımaları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10 (17), 1735-1751.
  • Özkan, A. (2022a). Dış politika ve güvenlik ekseninde Erdoğan Türkiye’si ve Putin Rusya’sı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
  • Özkan, A. (2022b). Siyasi parti kapatmalarına ulusal güvenlik ve demokrasi açısından tarihsel bir bakış. Türkiye İçin Yeni Anayasa Vizyonu ve Yol Haritası Savaş Yayınevi, 231-251.
  • Özkan A., & B. Özer (2023). Politik psikoloji bağlamında siyasal bir aktör olarak Alparslan Türkeş’in Milliyetçilik anlayışı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 24, Sayı: 1, ss. 179-193
  • Sönmez, Ş. (2007). Cezayir bağımsızlık hareketi ve Türk kamuoyu 1954–1962. Ankara: Basılmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi.
  • Tutar, A. E., İnaç, H. & Güner, Ü. (2006). Dış kaynak kullanımının (outsourcing) makroekonomik etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 8(2), 279-296.
  • Yaghi, I. A. (1997). The Ottoman Empire in modern Islamic history. Al -Obeikan Library 1 edition.Riyadh , 100.
  • Yiğit, M., İnaç, H., & Güner, Ü. (2007). Genişleme, mali yardım ve ekonomik büyüme perspektiflerinden AB’nin ilk dört genişlemesinin analizi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 8(2), 81-96.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Uluslararası Siyaset
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Aymene Hadji 0000-0003-3564-7077

Hüsamettin İnaç 0000-0002-6922-2010

Erken Görünüm Tarihi 29 Aralık 2023
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 22 Ekim 2023
Kabul Tarihi 24 Kasım 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Hadji, A., & İnaç, H. (2023). Diplomasi Tarihi Açısından Türkiye- Cezayir İlişkileri. İktisadi Ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 5(2), 91-98. https://doi.org/10.47138/jeaa.1379623