İş ve aile ilişkisini inceleyen çalışmalarda bu iki alanın birbirine müdahalesini kabul eden çalışmalar ağırlık taşımasına rağmen, iş ve ailenin birbirine olumlu etkilerinin incelendiği çalışmalar da literatürde yer edinmeyi başarmıştır. Bu çalışma, çalışan ebeveynlerin, çocukların bakımı ve çocuklarla ilgili konular ile ev içi faaliyetlerde sorumluluk alma durumlarının aile-iş kolaylaştırması üzerindeki etkisinin cinsiyet ve toplumsal cinsiyet bağlamında incelenmesi amacını taşımaktadır. Ankara’da iki büyük devlet üniversitesinde çalışan, evli ve çocuk sahibi olan personel (n=447) ile yürütülen çalışmada tüm değişkenler açısından kadınların aile-iş kolaylaştırmasını erkeklerden daha fazla yaşadıklarını göstermiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre kadınların aile-iş kolaylaştırması ile zaman esaslı ve psikolojik esaslı aile-iş kolaylaştırması, erkeklerden daha yüksektir. Bireylerin çocuk bakımı ve çocuklarla ilgili konularda ve ev içi faaliyetlerde sorumluluk alma durumu ile aile-iş kolaylaştırması arasındaki ilişki cinsiyete göre farklılaşmaktadır. Çocuk bakımı ve çocuklarla ilgili konularda büyük ölçüde eşinin sorumlu olduğunu belirten kadınların zaman esaslı aile-iş kolaylaştırması ile eşiyle hemen hemen eşit olarak sorumlu olduğunu belirten kadınların psikolojik esaslı aile-iş kolaylaştırması, erkeklerden daha yüksektir. Ev içi faaliyetlerden büyük ölçüde yardımcının sorumlu olduğunu belirten kadınların aile-iş kolaylaştırması ile psikolojik esaslı aile-iş kolaylaştırması, erkeklere göre daha yüksek bulunmuştur. Elde edilen bulgular cinsiyet, toplumsal cinsiyet ve sınırlı literatür çerçevesinde tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.
Challenging the assumption that work and family are incompatible, a growing number of studies have focused on the positive relationships between these two roles. The exploratory study described in this paper aimed to examine whether family characteristics (i.e., taking responsibility for childcare, child-related issues, and household chores) are associated with family-to-work facilitation (FWF). Using data from two major state universities in Ankara (n = 447), we examined the family-to-work-facilitation of full-time employees (both male and female) with children. The findings of the study indicate that women experience FWF more than men, considering all the independent variables. Moreover, FWF (including time and psychology-based FWF) was higher for women than that of men. The relationship between FWF and taking responsibility for childcare, children, and household chores was found to be statistically significant by sex. The time and psychology-based FWF of women who stated that “their husbands were largely responsible” for childcare and child-related matters were higher than those of men. Furthermore, the psychology-based FWF of women who stated that “they and their husbands were equally responsible” for childcare and child-related matters were higher than that of males who gave the same answer. The women who hired help for household tasks had more FWF and psychological-based FWF than men. The findings are discussed within the framework of sex, gender, and the limited related literature, and directions for future research are suggested.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 12 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 63 |