1960-1970 Period Yozgat High School Graduates: Our Teachers

Yıl 2015, Sayı: 8, 103 - 116, 24.07.2015

Mehmet Sağlam

Öz

This study aims at constructing the remembrances of the 1960-1970 period Yozgat High School graduates about their teachers who were one of the leading elements of education. Yozgat High School has a historical importance in terms of its education and architecture and witnessed the transition from the Ottoman Empire to the Young Turkish Republic. The graduates of the period recall their teachers due to the fact that their teachers were qualified, idealistic, disiplined, had nicknames shaped with their educational practices, discriminating their students coming from the center or periphery. The narratives of them become prominent not only for the educational practices of the teachers that have vital significance for their remembrances but also for the history of educational institutions. Oral history methodology whose contributions are remarkable in explaining the significance of teachers’ educational practices taking place in the memories of their students was used and people were reached among the Yozgat High School graduates of 1960-1970 period via snow ball method. Totally 22 interviews were actualized, two of them were for testing. Unlike the real names of the interviewed people, the narratives of the graduates of the period were presented in their original form. These narratives delineate how the educational practices become traction in taking place in the minds of todays’ 60s year old elders.

Keywords: education, educational practices, teachers, oral history, Yozgat High School

Anahtar Kelimeler

education, educational practices, teachers, oral history, Yozgat High School

1960-1970 Period Yozgat High School Graduates: Our Teachers

Öz

Bu çalışma, 1960-1970 Dönemi Yozgat Lisesi mezunlarının, eğitimin temel ögelerinden biri olan öğretmenleri hakkında hatırladıklarını kurgulamayı amaçlamaktadır. Yozgat Lisesi eğitimi ve mimarisi bakımından tarihsel bir öneme sahip ve Osmanlı’dan Genç Türkiye Cumhuriyeti’ne geçişe şahitlik etmiş bir okuldur. Dönemin mezunları, öğretmenlerini nitelikli, idealist, disiplinli, eğitim uygulamaları ile şekillenen lakapları, merkez veya çevreden gelmelerinden kaynaklı ayrımcılıklarından dolayı hatırlamaktadırlar. Onların anlatıları sadece öğrencilerin anımsamalarında hayati önemi olan öğretmenlerinin eğitim uygulamaları için önemli değil aynı zamanda eğitim kurumlarının tarihi için de önemlidir. Öğrencilerin hafızalarında yer edinen öğretmenlerin eğitim pratiklerinin açıklanmasında kayda değer katkıları olan sözlü tarih yöntemi kullanıldı ve 1960-1970 dönemi Yozgat Lisesi mezunlarından olan kişilere kartopu yöntemi ile ulaşıldı. İkisi deneme olmak kaydıyla toplam 22 kişi ile görüşmeler gerçekleştirildi. Görüşme yapılan kişilerin gerçekle isimlerinin aksine, dönemin mezunlarının anlatıları özgün halleriyle sunuldu. Bu anlatılar, eğitim pratiklerinin nasıl bugün 60lı yaşlarında olan kişilerin hafızalarında yer edindiğini betimlemektedir

Anahtar Kelimeler

eğitim, eğitim uygulamaları, öğretmenler, sözlü tarih, Yozgat Lisesi

Kaynakça

• Acun, H. (1995). Yozgat Lisesi’nin tarihçesi hakkında. Yozgat Lisesi 100. Yıl Bülteni, 1, 12.
• Akyol, T. (1995). Öğretmenim canım benim. Yozgat Lisesi 100. Yıl Bülteni, 1, 21.
• Arat F. K. Z.. (2003). Where to look for the truth: memory and interpretation in assessing the impact of Turkish women’s education. Women’s Studies International Forum, 26 (1) 57-68.
• Büyüköztürk Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz Ş. & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Carsten, J. (1995). The politics of forgetting: Migration, kinship and memory on the periphery of the south-east Asian State. Journal of the Royal Antropological Institute, 1 (2), 317-335.
• Ekiz, D. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Haynes, K. (2006). Other lives in accounting: Critical reflections on oral history methodology in action, University of York, [Available online at: http://eprints.whiterose.ac.uk//2582/1/ymswp21haynes.pdf], Retrieved on June 18, 2013.
• Hoşgör, A. G. (2000). Methodological and ethical concerns regarding application of oral history techniques in sociology. IOHA Confrence, I, İstanbul: 330-335.
• McAdoo, H. (1980). Oral history as a primary reseource in educational research. J. Negro Educ. 49 (4) 414-22.
• Öztürkmen, A. (2001). Celebrating national holidays in Turkey: History and memory. New perspectives on Turkey, 25, 47-75.
• Prins, G. (1991). Oral history. In Peter Burke (Eds.), New perspective on historical writing (114-139). University Park, PA: The Pennsylvania State University Press.
• Redfern, A. (2000). Oral history in schools: why brother? IOHA Confrence, Vol: I, İstanbul: 341-345.
• Ross, A. (1998). Children Becoming Historians: an oral history project in a primary school. In R. Perks & A. Thomson (Eds.), The oral history reader (433-447) London & New York: Routledge.
• Sağlam, M.(2015). Primary school students of 1980’s Turkey: remembering their teachers. Educational Research and Reviews, 10 (6) 761-768.
• Sağlam, M. (2014). Sözlü tarih yöntemiyle 1970ler ilkokul öğrencileri. Ankara: Gece Kitaplığı.
• Tan, M, Şahin, Ö, Sever, M. & Bora, A. (2007). Cumhurite’te çocuktular. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Tan, M. G. (2000). An oral history project with the children of the Republic, IOHA Confrence, I, İstanbul: 346-355.
• Thompson, P. (1988). The voice of the past: Oral history. Oxford: Oxford University Press.
• Vansina, J. (1985). Oral tradition as history. Wisconsin: The University of Wisconsin Press.
• Wall, J. (2012). Can democracy represent children? Towards a politics of difference,
• childhood, http://chd.sagepub.com/ 86-100. (Retrieved on, 15. 01. 2014).
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin.
• Yow, V. R. (2005). Recording oral history. N. York, Toronto & Oxford: Altamira Press.