Innovation-Driven Development: An Examination on the European Union Countries and Turkey

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 1, 31 - 68, 01.06.2012

Nihat Işık Efe Can Kılınç

Öz

Innovation which has significant importance on development of countries is one of the foremost subjects that countries’ concern about. Innovation contributes to economic development via improving productivity level of physical and human capital, labor force and improvement of intellectual property rights. It is proved in most study that there is a positive correlation between economic development and innovation. In the literature countries that are at the top stage of development are called innovation-driven, countries that are at the lowermost stage of development are called factor-driven and the rest of the countries are called investment/productivity driven countries. In the study countries such as Sweden, Denmark, Finland and Germany are specified as innovation-driven economies; Turkey, Romania and Croatia are specified investment/ productivity-driven countries. Relation between innovation and economic development is analyzed within the frame of explainer approaches and indicators for the European Union countries and Turkey.

Anahtar Kelimeler

Innovation, Development, Turkey, European Union.

İnovasyon-Güdümlü Kalkınma: Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye Üzerine Bir İnceleme

Öz

Ülkelerin kalkınma süreçlerinde oldukça önem arz eden faktörlerden biri olarak karşımıza çıkan inovasyon, günümüzde birçok ülkenin ilgi gösterdiği konuların başında gelmektedir. İnovasyon; fiziksel ve beşeri sermaye ile işgücü verimliliğinin artırılması ve fikri mülkiyet haklarının geliştirilmesi yoluyla iktisadi kalkınmaya katkı sağlamaktadır. Yapılan birçok çalışmada, iktisadi kalkınma ile inovasyon arasında pozitif bir korelasyon olduğu ortaya konmuştur. Literatürde; kalkınmanın en üst aşamasında yer alan ülkeler inovasyon-güdümlü, en alt aşamasında bulunan ülkeler faktör-güdümlü, geriye kalan ülkeler ise yatırım/verimlilik-güdümlü ekonomiler olarak adlandırılmaktadırlar. İsveç, Danimarka, Finlandiya ve Almanya gibi gelişmiş ülkelerin inovasyon-güdümlü, buna karşın; Türkiye, Romanya ve Hırvatistan gibi gelişmekte olan ülkelerin ise yatırım/verimlilik-güdümlü ekonomiler olarak belirlendiği bu çalışmada, inovasyon ve iktisadi kalkınma arasındaki ilişki, bu ilişkiyi açıklayan yaklaşımlar ve göstergeler çerçevesinde Avrupa Birliği ülkeleri ve Türkiye özelinde incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnovasyon, Kalkınma, Türkiye, Avrupa Birliği.

Kaynakça

• Altınok, S., Mercan, B., Baltacı, N., (2004). Öğrenen Bölgeler: Bölgesel Kalkınmada Ortak Bilgi Kullanımı, Osman Gazi Üniversitesi, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 25-26 Kasım 2004.
• Annoni, P. ve Kozovska, K. (2010). EU Regional Competitiveness Index, European Commission. http://easu.jrc.ec.europa.eu/eas/downloads/pdf/JRC58169.pdf. (Erişim: 04.04.2011).
• Aydoğuş, O., Türkcan, B., Çalışkan, E. T., Kopurlu, B. S., (2009). Kriz Teorileri: Kondratieff, Schumpeter Vewallerstein, Ege University Working Papers in Economics. http://iibf.ege.edu.tr/economics/papers/wp09-01.pdf, (Erişim:01.05.2011).
• Conceiçao, P. ve Heitor M. V. (2003). Techno-economic Paradigms and Latecomer Industrialization. http://in3.dem.ist.utl.pt/labpolicy/docs/part_b3_6.pdf (Erişim:03.02.2011).
• Çakmak, K. H. ve Erden, L. (2004). Yeni Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları ve Kamu Destekleme Politikaları: Türkiye’den Bölgesel Panel Veri Setiyle Ampirik Bir Analiz, Gazi Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 6(3). 77-96.
• Çetin, M. ve Ecevit, E. (2008). Yenilikler, Öğrenme ve Ekonomik Kalkınma: Gelişmiş Bölgesel Ekonomilerde Örnek Uygulamalar. Erciyes Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24 (1),203-22.
• Çetin, M. (2005). Endojen Bölgesel Kalkınmaya Farklı Bir Bakış, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 24, 1-14. http://www.guvencetin.com/ inovasyon/index.htm, (Erişim:04.09.2010).
• DPT (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu, http://ekutup.dpt.gov.tr/bolgesel/oik523.pdf. (Erişim:02.09.2011).
• Elçi, Ş. Karataylı, İ. ve Karaata, S. (2008). Bölgesel İnovasyon Merkezleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi, TÜSİAD, http://www.tusiad.org/filearchive/bimrapor.pdf. (Erişim: 20.05.2010).
• Erçakar, M. E. 2010. Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye Uygulaması. Mevzuat Dergisi. 12 (153). http://www.mevzuatdergisi.com/2010/09a/01.htm, (Erişim:04.09.2010).
• Evangelista, R., Sandven, T., Sirilli, G. ve Smith, K. (2002), Measuring Innovation in European Industry, International Journal of the Economics of Business, 5(3), 311-333.
• European Commission, PRO INNO EUROPE, INNO METRICS, Innovation Union Scoreboard, 2010. http://ec.europa.eu/research/innovation-union/pdf/iuscoreboard-2010_en.pdf , (Erişim: 02.03. 2011).
• Fagerberg, J. ve Srholec, M. (2008). National Innovation Systems, Capabilities and Economic Development. Research Policy. 37, 1417-1435.
• Fagerberg, J. Srholec, M. ve Verspagen, B. (2009). Innovation and Economic Development, Uni-Merit, Working Paper Series, Maastricht, The Netherlands. Freeman, C. (1990). Yeni Teknoloji ve Yetişme Sorunu (Çev. Aykut Göker) Mühendis ve Makine Dergisi. 31 (368). 1-13.
• Gössling, T. ve Roel, R. (2006). Innovation in Regions. http://www.informaworld. com/smpp/title~content=t713417253, (Erişim: 16.09.2010).
• Hiç, M. (1994). Büyüme ve Gelişme Ekonomisi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Hinloopen, J. (2003). Innovation Performance Across Europe. Econ. Innov. New Techn., 12(2), 145–161.
• Jang, J.-H. (2006). Regional (Sub-national) Innovation System and the Policy Practice –The Korean Case, National Workshop on “Sub-national Innovation System and Technology Capacity Building Policies to Enhance Competitiveness of SMEs, Katmandu, Nepal.
• Karaçor, Z. (2007). Öğrenen Ekonomi Türkiye: Küreselleşme Sürecinde, Kriz Aralıklarında. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Kaynak, M. (2003). Kalkınma İktisadının Kilometre Taşları ve Teknoloji, Yeni Dünya Düzeni ve Kalkınma Kongresi, 8-9 Mayıs, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kitanovic, J. (2005). National Innovation Systems in Transition Countries: the Impact of Institutional Organization and Change. DRUID Tenth Anniversary Summer Conference. Copenhagen, Denmark, June 27-29.
• Lopez-Claros, A. ve Mata, Y. N. (2010). The Innovation for Development Report. 2010-2011 Report. http://www.augustolopez-claros.net/docs/IDR2010_ICI_LopezClaros_Mata.pdf, (Erişim: 15.05.2010).
• Movery, D. C. ve Sampat, B. N. (2005). Universities in National Innovation Systems. Fagerberg, J., Mowery, D. J. ve Nelson, R. R., (Ed.), The Oxford Handbook of Innovation içinde (ss. 115-147)., New York: Oxford University Press.
• Oğuztürk, B.S. (2003). Yenilik Kavramı ve Teorik Temelleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. 8 (2). 253-273.
• Özgür, E. M. (2010). Bölgesel Kalkınma. Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi. Coğrafya Bölümü. Bölgesel Kalkınma Ders Notları. http://www.geography.humanity.ankara.edu.tr/ders_notu/COG323.pdf. (Erişim:03.16.2011).
• Pike, A., Rodriguez, A. ve Tomaney, J. (2006). Local and Regional Development. New York: Routledge.
• Soyak, A. (2007). Ulusal Yenilik Sistemi ve Kurumsal Arayışlar: “Teknoekonomi Enstitüleri” Bilim ve Ütopya Dergisi. 154. Nisan. http://www.inovasyon.org/getfile. asp?file=AlkanSoyak.teknoekonomi.enstitusu.pdf (Erişim:03.15.2011).
• Sungur, O. ve Keskin, H. (2009). Coğrafi Yakınlık “Hala” Önemli mi? Yerel İnovasyon Modellerinden Çok-Yerelli Bilgi Dinamiklerine Dönüşüm. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi. 1(2). 107-131.
• Uzkurt, C. (2008). Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta.
• Taymaz, E. (1993). Kriz ve Teknoloji. Toplum ve Bilim Dergisi. Bahar Sayısı. ss.5-41.
• Turanlı, R. ve Sarıdoğan, E. (2010). Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi ve Toplum, İstanbul: İTO, Akademik Yayınlar.
• Türker, M. T. (2000). İktisadi Büyümede Beşeri Sermaye ve Türkiye’nin Kalkınma Sürecinde Beşeri Sermayenin Gelişimi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir.
• TTVG (2010). Üniversite-Sanayi İşbirliğinde Önemli Bir Araç: Teknoloji Transfer Arayüzleri Kavramsal Altyapı Dünyada Durum ve Örnekler Türkiye’de Durum ve Öneriler. 1. Baskı, Mayıs 2010, http://www.ttgv.org.tr/content/docs/tta_kitap.pdf. (Erişim: 09.01.2010).
• TÜSİAD. (2003). Ulusal İnovasyon Sistemi, Kavramsal Çerçeve, Türkiye İncelemesi ve Ülke Örnekleri. Ankara.
• Ülkü, H. (2007). R&D, Innovation and Output: Evidence from OECD and nonOECD Countries. Applied Economics. 39, 291–307.
• Ünlükaplan, İ. (2009). Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerde İktisadi Kalkınma, Rekabetçilik ve İnovasyon İlişkilerinin Kanonik Korelasyon Analizi ile Belirlenmesi. Maliye Dergisi. 157, 235-250.
• WEF (2010). The Global Competitiveness Report 2010-2011. http://www3.weforum.org/docs/WEF_GlobalCompetitivenessReport_2010-11.pdf. (Erişim: 12.04. 2011).
• World Bank (2009). Innovation For Development and The Role of Government A Perspective From The East Asia And Pacific Region, Washington, DC.
• http://siteresources.worldbank.org/ICLP/Resources/Innovation_for_Development_Introduction_and_Summary.pdf. (Erişim: 03.04.2011).
• World Bank, “World Development Indicators, Science and Technology Data” http://data.worldbank.org/indicator/GB.XPD.RSDV.GD.ZS/countries. (Erişim: 15.05.2010).
• http://www.guvencetin.com/inovasyon/index.htm, (Erişim:04.12.2010).
• www.yeniekonomi.com/word_belgeler/Uzun.dalgalar.2003.doc, (Erişim: 02.03.2011).