This article examines Turkey’s performance in gender equality based on the “World Bank’s Women, Business and the Law 2023” report. The report evaluates countries across eight indicators, with Turkey ranking 20th out of 190 countries with a score of 82.5. Turkey achieves full marks in areas such as freedom of movement, workplace equality, and inheritance rights, while scoring variably in other areas. However, the article questions the effectiveness of legal regulations in practice. It highlights that legal rights, particularly in freedom of movement and workplace equality, are not fully implemented. The article emphasizes that social norms, traditions, and religious interpretations can restrict women’s exercise of their rights. While acknowledging Turkey’s progress in the legal framework, the article argues that achieving full gender equality requires changes in implementation and social norms. It concludes that the high score given by the World Bank report does not fully reflect the actual situation in Turkey. The article stresses that more comprehensive efforts are needed to ensure gender equality, beyond mere legal provisions. It points out the discrepancy between Turkey’s legal framework and the practical realities faced by women, suggesting that cultural and social factors continue to hinder the full realization of women’s rights despite progressive legislation. In essence, the article calls for a more nuanced understanding of gender equality in Turkey, one that considers both legal advancements and practical challenges in implementation.
Bu makale, “Dünya Bankası’nın Kadınlar, İş Dünyası ve Hukuk 2023” raporunda Türkiye’nin kadın erkek eşitliği konusundaki performansını incelemektedir. Rapor, sekiz gösterge üzerinden ülkeleri değerlendirmekte ve Türkiye 82.5 puanla 190 ülke arasında 20. sırada yer almaktadır. Türkiye, bireylerin hareket serbestisi, iş yaşamında eşit olanaklar ve miras paylaşımı konularında en yüksek değerlendirmeyi alırken, diğer kategorilerde farklı seviyelerde notlar almıştır. Ancak makale, yasal düzenlemelerin uygulamadaki etkinliğini sorgulamaktadır. Özellikle seyahat özgürlüğü ve çalışma hayatında fırsat eşitliği konularında, yasal hakların pratikte tam olarak uygulanmadığına dikkat çekilmektedir. Toplumsal normlar, gelenekler ve dini yorumların kadınların haklarını kullanmalarını kısıtlayabildiği vurgulanmaktadır. Makale, Türkiye’nin yasal çerçevede ilerleme kaydettiğini, ancak toplumsal cinsiyet eşitliğinin tam anlamıyla sağlanması için uygulamada ve toplumsal normlarda değişime ihtiyaç duyulduğunu belirtmektedir. Netice itibarıyla, Dünya Bankası’nın değerlendirmesinde Türkiye’ye atfedilen üstün notun, ülkedeki fiili durumu bütünüyle yansıtmadığı belirtilmektedir. Cinsiyetler arası eşitliğin tam anlamıyla tesis edilebilmesi için daha geniş çaplı ve derinlemesine çalışmaların gerekli olduğu öne sürülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kentleşme Politikaları, Politika ve Yönetim (Diğer) |
Bölüm | Tüm Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 7 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 27 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 3 (In Honour of Nesrin Algan) |
JENAS | Journal of Environmental and Natural Studies