INVESTIGATION OF SOLID WASTE COMPONENTS IN DULKADIROGLU REGION, KAHRAMANMARAS PROVINCE

Yıl 2019, , 345 - 351, 26.06.2019

Cengiz Ayhan Zıba , Halil Gökpur Mustafa Dolaz

https://doi.org/10.21923/jesd.478540

Cited By: 1

Öz

The development of the country's economy increases
urbanization and population. Depending on the increase in population,
environmental wastes are increasing. New technologies need to be developed to
recover these wastes instead of being buried or burned. It will be ensured that
the raw material that can be used in the industry from the wastes recovered
will contribute to the economy by reducing both the raw material needs of the
industry and the dependence on foreign sources. In
this study, domestic solid wastes generated in residential areas within the
boundaries of Dulkadiroğlu district of Kahramanmaraş province in April-May 2017
were discussed and divided into four regions as City Center, Low Income Level,
Middle Income Level and High Income Level. In the solid waste components
collected from these regions, the highest rate was found to be 55,90%, which
was followed by kitchen waste, 12,50% by plastic wastes, 9,80% by other
flammable wastes and 8% by paper wastes.

Anahtar Kelimeler

Solid waste, Recycling, Dulkadiroglu Municipality, Kahramanmaraş Province

KAHRAMANMARAŞ İLİ DULKADİROĞLU BÖLGESİ KATI ATIK BİLEŞENLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Öz

Ülke ekonomisinin
gelişmesiyle birlikte kentleşme ve nüfus artışı da hızlanmakta ve buna bağlı
olarak çevresel atıklarda da büyük oranda artış görülmektedir. Oluşan bu
atıkların gömülerek veya yakılarak bertaraf edilmesi yerine geri kazanılması
için yeni teknolojilerin geliştirilmesi gerekmektedir. Geri kazanılabilecek
atıklardan endüstride kullanılabilecek hammadde elde edilmesi, hem endüstrinin
hammadde ihtiyacını hem de dışa bağımlılığı azaltarak ekonomiye katkı sağlanmış
olacaktır. Bu çalışmada 2017 yılı Nisan-Mayıs aylarında Kahramanmaraş ili Dulkadiroğlu
ilçesi sınırları içerisindeki konutlarda oluşan evsel katı atıklar, “Kent
Merkezi”, “Düşük Gelir Seviyesi”, “Orta Gelir Seviyesi” ve “Yüksek Gelir
Seviyesi”  olmak üzere, dört bölgeye
ayrılarak ele alınmış ve irdelenmiştir. Bu bölgelerden toplanan katı atık
bileşenlerinde en yüksek oranı % 55,90 ile mutfak
atıklarının, sonra sırasıyla % 12,50 ile plastik atıkların, % 9,80 ile diğer
yanabilen atıkların ve % 8 ile kâğıt atıklarının oluşturduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Dulkadiroğlu Belediyesi, Kahramanmaraş, Katı atık, Geri dönüşüm

Kaynakça

• Bozdoğan N.D. 2016. Kahramanmaraş Ambalaj Atıklarının Toplanması, Ayrıştırılması ve Geri Dönüşümlerinin Araştırılması, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü Çevre Mühendisliği Bölümü, Yüksek Lisans Tezi, 57s, K.Maraş
• Bozdoğan N.D., Zıba C.A., Dolaz M. 2016. Kahramanmaraş Merkez İlçesi ve Bazı Mahallelerindeki Cam, Plastik ve Kağıt Atık Potansiyelinin Belirlenmesi, KSU Mühendislik Bilimleri Dergisi, s 19(3).
• Demirarslan K.O., Demirarslan D. 2016. Kentlerde Yeni Yerleşim Alanlarının Gelişimi ve Katı Atık Sorunu: İzmit-Yahya kaptan Mahallesi Örneği, Artvin Çoruh Üniversitesi Doğal Afetler Uygulama ve Araştırma Merkezi Doğal Afetler ve Çevre Dergisi, Cilt:2, Sayı:2, s 108-120.
• Gündüzalp A. A., Güven S, 2016. Atık, Çeşitleri, Atık Yönetimi, Geri Dönüşüm ve Tüketici: Çankaya Belediyesi ve Semt Tüketicileri Örneği, Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araşmalar Dergisi, ISSN 1304-2823, s 1-19.
• Köse N., Sun D., Tulum M., Türegün A. Y., Yamaner C., Kırca Ö., Süral H. 2015. Geri Dönüştürülebilir Ambalaj Atıkları Yönetim Sistemi Tasarımı, Endüstri Mühendisliği Dergisi, Cilt: 26, Sayı: 2, s 35-51.
• Lüy E., Varınca K.B., Kemirtlek A. 2007. Katı Atık Geri Kazanım Çalışmaları; İstanbul Örneği, TÜRKAY 2007, AB Sürecinde Türkiye’de Katı Atık Yönetimi ve Çevre Sorunları Sempozyumu
• Öztürk İ. K. 2011. Ambalaj Atığı Yönetimde Bazı Ülke Uygulamaları, Ambalaj Geri Kazanım Çevre Dergisi, Mart-Nisan-Mayıs Sayısı, s 44.
• Öztürk, İ., Arıkan, O., Altınbaş, M., Alp, K., Güven, H. 2015. Katı Atık Geri Dönüşüm ve Arıtma Teknolojileri, ISBN: 978-605-9186-00-1.
• Solak S. G., Pekküçükşen Ş. 2018. Türkiye'de Kentsel Katı Atık Yönetimi: Karşılaştırmalı Bir Analiz, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 3, s 653-683.
• T.C. Resmi Gazete 2015. Ambalaj Atığı Kontrolü Yönetmeliği, 2 Nisan, Sayı: 29314.
• URL 1: Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi 2014. 2015-2019 Stratejik Planı, Eylül, 20-24, www.kahramanmaras.bel.tr (Erişim tarihi: 10 Kasım 2017)
• URL 2: Türkiye İstatistik Kurumu 2013. www.tüik.gov.tr (Erişim tarihi: 10 Kasım 2017)
• URL 3: Dulkadiroğlu Belediyesi 2016. www.dulkadiroglu.bel.tr (Erişim tarihi: 10 Kasım 2017)
• Yenice M.K., Doğruparmak Ş.Ç., Durmuşoğlu E. 2009. Kocaeli İli Katı Atık Karakterizasyonu, TÜRKAY 2009 Türkiye’de Katı Atık Yönetimi Sempozyumu, Yıldız Teknik Üniversitesi, 15-17 Haziran, İstanbul.
• Yılmaz A., Bozkurt Y. 2010. Türkiye’de Kentsel Katı Atık Yönetimi Uygulamaları ve Kütahya Katı Atık Birliği (Kükab) Örnegi, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 15, Sayı:1, s 11-28.