The Isparta Angle and adjacent Antalya Bay areas constitute an important segment of the eastern Mediterranean region, located at the intersection of the southwardconvex Aegean and Cyprus arcs. Some recent tectonic maps show the Isparta Angle as a NW–SE compressional lineament extending eastwards into the Kyrenia Range of northern Cyprus. However, fault data from the onshore Isparta Angle, together with offshore shallow seismic reflection data, show that the present morphotectonic setting is dominated by extension. The last phase of compression to affect the area studied in the Late Miocene, was accompanied by regional nappe emplacement (Lycian Nappes). Onshore, fault planes, measured from fault zones bounding both the limbs and the core of the Isparta Angle are oriented predominantly NE–SW, NW–SE and N–S. Superimposed slickenfibres show that reverse faults were succeeded, in turn, by right-lateral faults, then by normal faults. The fault phases are dated by stratigraphical and geomorphological evidence. Reverse faults date from the Late Miocene, or earlier compressional deformation, whereas the right-lateral faults mainly developed during latest Miocene–Early Pliocene. Normal faulting dominated from the Late Pliocene–Recent. An interpretation of shallow seismic reflection data shows that Antalya Bay is characterised by a NW–SE-trending asymmetrical graben system that has continued to be active. During the Late Miocene–Early Pliocene right-lateral strike-slip resulted from shear along the eastern termination of a zone of extension and rotation that characterises the western Aegean. This shear was focused in a N–S direction by inherited zones of structural weakness in the basement (Antalya Complex). The switch to NE–SW extension in the Late Pliocene–Quaternary relates to a regional change in stress direction throughout the Aegean region and was accompanied by strong uplift of the Bey Daˇgları region of the Taurus Mountains, bordering the Isparta Angle in the west. The Isparta Angle is the link between: (a) the extensional province of western Turkey bounded to the south by the actively subducting Hellenic arc; and (b) the uplifted Anatolian plateau bounded to the south by the Cyprus subduction zone. Understanding the Miocene to Recent tectonic development helps elucidate the kinematics of the region. The new structural data presented lend no support for recent suggestions that the Isparta Angle and Antalya Bay represent parts of a regional compressional zone related to plate collision. © 1998 Elsevier Science B.V. All rights reserved. Translation permission of this article has been taken from Elsevier (CCC) on April 01 2015 date and 3600420598320 Licence number
Isparta Angle SW Turkey E Mediterranean Strike-slip Crustal extension
Isparta Açısı ve komşu Antalya körfezi güneye doğru konveks Ege ve Kıbrıs yaylarının kesişiminde yer alan Doğu Akdeniz bölgesinin önemli bir parçasını oluşturur. Bazı güncel tektonik haritalar Isparta Açısını bir KB-GD yönlü doğuya doğru Kuzey Kıbrıs'ın Kyrenia Dağ silsilesine uzanan sıkışma çizgiselliği gibi gösterirler. Bununla birlikte Isparta Açısı sahillerinden fay verisi açık deniz sığ sismik yansıma verisi ile birlikte mevcut morfo-tektonik oluşumda genişlemenin etkin olduğunu göstermektedir. Geç miyosende çalışılan bölgeye etki eden sıkışmanın son fazına bölgesel nap yerleşimi (Lisyen Napları) eşlik etti. Sahilde her iki kanadı sınırlayan fay zonlarından ve Isparta açısı çekirdeğinden ölçülen fay düzlemleri ağırlıklı olarak KD-GB, KB-GD ve K-G yönelimlidir. Üst üste gelmiş slikinfibreler gösterirki ters faylanmayı sırasıyla sağ- yanal faylanma daha sonra normal faylanma izledi. Fay fazları stratigrafik ve jeomorfolojik delillerle yaşlandırıldı. Sağ yanal faylar esasen Engeç Miyosen- Erken Pliyosen süresinde gerçekleşmişken, ters faylar Geç Miyosen veya daha önceki sıkışma deformasyonu ile başlar. Normal faylanma Geç Pliyosen-Güncel zaman aralığında hakim oldu. Sığ sismik yansıma verisinin bir yorumu gösterir ki, Antalya körfezi hala aktif olan KB-GD yönelimli karakteristik asimetrik bir graben sistemidir. Geç Miyosen-Erken Pliyosen süresince Batı Egeyi şekillendiren rotasyon ve genişleme zonunun doğu sınırı boyunca kesme kuvvetlerinin etkisiyle sağ yanal doğrultu atımlı faylanma gerçekleşti. Bu kesme kuvveti temelde var olan yapısal zayıflık zonlarının etkisiyle K-G yönünde odaklandı. Geç Pliyosen-Kuvaterner'de Ege Bölgesinde gerilme yönünde bölgesel bir değişim ile ilişkili olan KD-GB genişlemesine geçişe, batıda Isparta Açısını sınırlayan Toros dağlarının Bey Dağları bölgesinin güçlü bir şekilde yükselmesi eşlik etti. Isparta Açısı: a. Aktif olarak dalan Helenik yay ile güneyde sınırlanan Batı Türkiye'nin genişleme bölgesi; b. Kıbrıs Dalma Zonu ile güneyde sınırlanan yükselmiş Anadolu platosu arasında bir bağlantıdır. Miyosenden günümüze tektonik gelişimi anlamak, bölgenin kinematiğini açıklamaya yardımcı olur. Bu çalışma ile sunulan yeni yapısal veriler güncel çalışmalardaki Isparta Açısı ve Antalya Körfezi'nin plaka çarpışmasıyla ilişkili olarak bölgesel sıkışma zonunun bir parçaları olduğu yaklaşımına hiçbir katkı sağlamamaktadır.
Isparta Açısı GB Türkiye D Akdeniz Doğrultu atımlı faylanma Kabuk genişlemesi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Derleme veya Çeviri Makale \ Review or Translated Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Nisan 2015 |
Gönderilme Tarihi | 2 Şubat 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 1 |