BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ ÇAĞIŞ YERLEŞKESİNİN BEDENSEL ENGELLİ ÖĞRENCİLERİN SOSYAL ALANLARA ULAŞABİLİRLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 3, 639 - 646, 25.12.2015

Tülay Çivici , Demet Gönen

Öz

Bu çalışmada, Balıkesir Üniversitesi Çağış Yerleşkesi içerisinde ulaşılabilirlik bedensel engelliler açısından değerlendirilmiş ve ulaşılabilirliğin ne ölçüde sağlandığı, varsa eksikliklerin belirlenerek bu eksiklikleri giderecek önlemlerin alınması amaçlanmıştır. Çalışmada referans noktaları kaldırımlar ve rampalar, yaya yolları, bina girişleri, toplu taşıma durakları, otoparklar, işaret ve işaretlemeler ve yaya geçitleri TS 12576 sayılı Şehir İçi Yollar - Özürlü ve Yaşlılar için Sokak, Cadde, Meydan ve Yollarda Yapısal Önlemler ve İşaretlemelerin Tasarım Kuralları’na göre incelenmiş ve uygunluk düzeyleri saptanmıştır. Ulaşılamayan faaliyetlerin engelli veya engelsiz bireylere fayda sağlamayacağından yola çıkılarak, bu faaliyetleri ulaşılabilir yapmak amaçlanmıştır. Böylece engelli bireylerin yerleşke yaşamına katılımı, kamusal hizmetlerden yararlanabilmeleri ve diğer bireylerle aynı ortamlarda benzer aktiviteleri paylaşabilmeleri sağlanacaktır.

Anahtar Kelimeler

Bedensel engelli, ulaşılabilirlik

Kaynakça

• Atala, E., 1996. Çevre Tasarımı ve Normların Bedensel Engelliler Açısından Değerlendirilmesi Üzerine Teorik Bir Yaklaşım. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanatta Yeterlilik Tezi, Ankara.
• Bekçi, B., 2011. Fiziksel Engelli Kullanıcılar İçin En Uygun Ulaşım Aksaklıklarının Erişebilirlik Açıdan İrdelenmesi: Bartın Kenti Örneği, Bartın Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 14(Özel Sayı), 26-36.
• Bekiroglu, M., S., 2002. Peyzaj Düzenlemelerinde Özürlülerin Kullanımları ile ilgili Sorunların Saptanması. Doktora tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Burcu, E. (2002). Üniversite’de Okuyan Özürlü Öğrencilerin Kampüsü Öğrencileri Örneği, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19(1), 83-103. Hacettepe-Beytepe
• Dünya Engelliler Vakfı, 2010. Engelsiz Şehir Planlaması Bilgilendirme Raporu.
• Enginöz, E., B., 2015. Herkes için Tasarım, Mimarlık, 381.
• Koca, C., 2010. Engelsiz Şehir Planlaması Bilgilendirme http://engellileriz.blogspot.com.tr/2013/01/en gelsiz-sehir-planlamasi-bilgilendirme.html İstanbul, Erişim 10.09.2015 Raporu,
• Kolat, S., 2010. Avrupa Birliği Sosyal politikası Çerçevesinde Özürlülere Yönelik Ayrımcılıkla Mücadele ve Türkiye’deki Yansımalar. T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Ankara, 49.
• Mutluer, S. Y., 1997. Tekerlekli Sandalye Kullanan Bedensel Özürlüler İçin Uygun Konut Tasarımı ve Çevre Düzenlemesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Sarı, H., 2005. Selçuk Üniversitesinde Öğrenim Gören Bedensel Engelli ve Görme Engelli Öğrencilerin Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözümüne Yönelik Çağdaş Öneriler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 335-355.
• Sirel, B., Boyacıgil, O., Duymuş, H., Konaklı, N., Altunkasa, F., Uslu, C., 2012. Çukurova Üniversitesi Yerleşkesi Açık Alanlarının Fiziksel Engelliler Değerlendirilmesi. Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi. Üniversitesi
• Tonak , H. A., 2014. Farklı Endüstri Ortamında Çalışan Bedensel Engellilerin Toplumsal Katılım Düzeylerinin Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli. Yayınlanmamış
• TS No:12460, Kabul Tarihi: 20.04.1998. Türk Standartları Enstitüsü (TSE). Şehir İçi Yollar - Raylı Taşıma Sistemleri.
• TS No:12576, Kabul Tarihi: 08.04.1999, 1999. Türk Standartları Enstitüsü (TSE), Şehir İçi Yollar – Özürlü ve Yaşlılar İçin Sokak, Cadde, Meydan ve Yollarda Yapısal Önlemler ve İşaretlemelerin Tasarım Kuralları.
• Yavaş, H., Özürlülerin Kentsel Mekânda Hareketliliği. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2002.
• Yılmaz, M., G., 2012. Herkes için Tasarım ve Kamusal Alan. Güney Mimarlık, 10.