EXPLORING SPECIFIC TYPES MICROORGANISMS LIVING IN WATER OF KARASU CHANNEL

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 182 - 189, 09.04.2018

Hakan Çelebi

https://doi.org/10.21923/jesd.398688

Cited By: 2

Öz

In this study, in terms of
impurity, microbiologic quality levels (total and fecal coliform etc.) of
Karasu drainage and irrigation channel where is near to Aksaray University
Campus in Aksaray Province were examined via samples taken from the drainage channel
in February, April, July, and September seasonally in 2017. samples of water
surface were collected five different points of the channel. In identification
of level of bacteriological species, membrane filter method was applied and
enumeration of total coliform, fecal coliform, fecal streptococcus and
salmonella was done. It was found that the number of total coliform bacteria
was 92-302 CFU (Colony Forming Unit)/100 mL, the number of fecal coliform
bacteria was 16-225 CFU/100 mL and the number of fecal streptococcus bacteria
was 2-26 CFU/100 mL.  When the results of
microbiological analysis were evaluated regarding Inland Water Resources
Quality Criteria of Water Pollution Control Regulation; it was determined that
water of Karasu irrigation and drainage channel was second-class quality and
slightly contaminated.  

Anahtar Kelimeler

Karasu, Water quality, Coliform, Membrane filtration

KARASU KANAL SULARINDA BELİRLİ MİKROORGANİZMA TÜRLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Öz

Bu
çalışmada, Aksaray ilinde bulunan Aksaray Üniversitesi yerleşkesi
yakınlarındaki Karasu sulama ve drenaj kanalının kirlilik açısından mikrobiyolojik
kalite seviyeleri (total ve fekal koliform vb.) mevsimsel olarak 2017 yılı
Temmuz, Nisan, Eylül ve Şubat aylarında drenaj kanalından yapılan
örneklemelerle incelenmiştir. Yüzey suyu örnekleri, kanalın 5 farklı
noktasından toplanmıştır. Bakteriyolojik tür düzeyinin belirlenmesinde membran
filtre metodu uygulanmış ve toplam koliform, fekal koliform, fekal streptokok
ve salmonella sayımları yapılmıştır. Yüzey suyunda toplam koliform bakteri
sayısı 92-302 KOB (koloni birimi)/100 mL, fekal koliform bakteri sayısı 16-225
KOB/100 mL, fekal streptokok bakteri 2-26 KOB/100 mL olarak bulunmuştur. Elde
edilen mikrobiyolojik analiz sonuçları Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği Kıta
içi Su Kaynakları Kalite Kriterleri 'ne göre değerlendirildiğinde; Karasu
sulama ve drenaj kanalı’nın II. sınıf su kalitesinde, az kirlenmiş su olduğu
tespit edilmiştir.     

Anahtar Kelimeler

Karasu, Su kalitesi, Koliform, Membran filtrasyon

Kaynakça

• Agrafioti, E., Diamadopoulos, E., 2012. A Strategic Plan for Reuse of Treated Municipal Wastewater for Crop Irrigation on the Island of Crete. Agricultural Water Management, 105, 57-64.
• Alexakis, D., Gotsis, D., Giakoumakis, S., 2012. Assessment of Drainage Water Quality in Preand Post-Irrigation Seasons for Supplemental Irrigation Use. Environmental Monitoring and Assessment, 184, 5051-5063.
• APHA-AWWA-WEF, 2005. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 21st edition. American Public Health Association, American Water Works Association, Water Environment Federation, Washington DC, USA.
• Arslan, H., Yıldırım, D., 2011. Bafra Ovasındaki Drenaj Kanallarının Su Kalitelerinin Çok Değişkenli İstatistiksel Analizler ile Değerlendirilmesi. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 28, 61-71.
• Aydın, F., 2017. Van Çaldıran Ovası Yüzey Sularının İçme ve Sulama Suyu Açısından İncelenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7, 171-179.
• Aydın, M.A., Aydın, S., Bedük, F., Tekinay, A., 2015. Atıksuların Sulamada Kullanımı: Toprak ve Üründe Kalıcı Organik Kirleticiler. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 20, 99-110.
• Azaza, F.H., Ketata, M., Bouhlila, R., Gueddari, M., Riberio, L., 2010. Hydrogeochemical Characteristics and Assessment of Drinking Water Quality in Zeuss-Koutine Aquifer, Southeastern Tunisia. Environmental Monitoring and Assessment, 174, 283-298.
• Balachandar, D., Sundararaj, P., Rutharvel Murthy, K., Kumaraswamy, K., 2010. An Investigation of Groundwater Quality and Its Suitability to Irrigated Agriculture in Coimbatore District, Tamil Nadu, India-A GIS Approach. International Journal of Environmental Sciences, 1, 176-190.
• Berberoğlu, U., Güngör, Ç., 2013. Yüzey Suyu ve Sulama Amaçlı Atık Sularda Fekal Kirlilik Düzeyleri ile Helmint Yumurta ve Protozoa Kistlerinin Araştırılması. Türk Hijyen Dergisi, 70, 191-200.
• Berhe, B.A., Çelik, M., Dokuz, U.E., 2015. Kütahya Ovası’ndaki Yüzey ve Yer Altı Sularının Sulama Suyu Kalitesi Açısından İncelenmesi, Türkiye. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 150, 147-163.Bingül, Z., Altıkat, A., 2017. Evsel Nitelikli Atıksu Arıtma Tesisi Çıkış Sularının Tarımsal Sulamada Kullanılabilirliği. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7, 69-75.
• Bozdağ, A., 2017. Çumra (Konya) Ovasındaki Yeraltısularının Hidrojeokimyasal Özellikleri ve Sulama Suyu Kalitesi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 5, 559-571.
• Çiçek, A., Uysal, E., Köse, E., Tokatlı, C., 2017. Eskişehir’de Yer Alan Bazı Sulama Göletlerinin Su Kalitesinin Değerlendirilmesi. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6, 440-446.
• Demirtaş, 2008. Iğdır Ovası Drenaj Sularının Kalite Durumlarının Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 39, 23-33.
• Fayrap, A., 2010. Erzincan Ovasında Drenaj Sularının Sulamada Kullanılabilirliği. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 13, 8-16.
• Hunt, A.Ö., Sarıhan, E., 2004. Seyhan Nehri’nin Kollarından Birini Oluşturan Sarıçam Deresi’nin Fizikokimyasal ve Bakteriyolojik Özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 2, 51-58.
• Hurst, C. J., Knudsen, G.R., McInerney, M.J., Stetzenbach, L.D., Walter, M.V., 1997. Manual of Environmental Microbiology. ASM Press, 661-663.
• Koloren, Z., Taş, B., Kaya, D., 2011. Gaga Gölü (Ordu, Türkiye)'nün Mikrobiyolojik Kirlilik Seviyesinin Belirlenmesi. Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, 2, 74-85.
• Köse, E., Tokatlı, C., Çiçek, A., 2014. Monitoring Stream Water Quality: A Statistical Evaluation. Polish Journal of Environmental Studies, 23, 1637-1647.
• Kudal, M., Müftüoğlu, N.M., 2014. Kentsel Atıksu ile Sulanan Topraklarda Bazı Verimlilik Özelliklerinin Incelenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2, 77-81.
• Kurtkulak, H., 2014. Kentsel Atıksuların Geri Kazanımı ve Yeşil Alanların Sulanmasında Yeniden Kullanımı: Konya Kenti Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 103.
• Nyomora, A.M.S., 2015. Effect of Treated Domestic Wastewater as Source of Irrigation Water and Nutrients on Rice Performance in Morogoro, Tanzania. Journal of Environment and Waste Management, 2, 47-55.
• Ödün, N.A., 2013. Fırtına Vadisi’nde (Çamlıhemşin-Rize) Çay Tarımında Kullanılan ve Doğal Gübrelerin Oluşturduğu Su Kirliliğinin Akuatik Ekosisteme Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Rize,76.
• Özkan, L., Alkaya, E., Demirer, G.N., 2008. Suyun Geri Kazanımı ve Yeniden Kullanımı. Toplum ve Hekim, 23, 69-74.
• Polat, A., 2013. Su Kaynaklarının Sürdürülebilirliği İçin Arıtılan Atıksuların Yeniden Kullanımı. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6, 58-62.
• Shamsad, S.Z.K.M., Islam, M.S., 2005. Hydrochemical Behaviour of the Water Resource of Sathkhira Sadar of Southwestern Bangladesh and Its Impact on Environment. Bangladesh Journal of Water Resource Research, 20, 43-52.
• SKKY, 2004. Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği. Resmi Gazete Tarihi/Sayı: 31.12.2004/25687.
• Stella, E.I., Ifeoma, M.E., OMTB, O., MC, O., UF, O.,Ifeanyi, O.E., 2018. Evaluation of Salmonella Species in Water Sources in Two Local Government Areas of Anambra State. Cohesive Journal of Microbiology & Infectious Disease, 1, 1-9.
• Tokatlı, C., 2014. Drinking Water Quality of a Rice Land in Turkey by A Statistical and GIS Perspective: İpsala District. Polish Journal of Environmental Studies, 23, 2247-2258.
• Tokatlı, C., Köse, E., Çiçek, A., 2014. Assessment of The Effects of Large Borate Deposits On Surface Water Quality by Multi Statistical Approaches: A Case Study of the Seydisuyu Stream (Turkey). Polish Journal of Environmental Studies, 23, 1741-1751.
• TS266, 2005. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete Tarihi/Sayı: 17.02.2005/25730.
• Uygan, D., Hakgören, F., Büyüktaş, D., 2006. Eskişehir Sulama Şebekesinde Drenaj Sularının Kirlenme Durumu ve Sulamada Kullanma Olanaklarının Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19, 47-58.
• Yalım, F.B., Emre, N., Emre, Y., Gülle, İ., 2014. Karacaören-1 Baraj Gölü’nün Mikrobiyolojik Kirlilik Seviyesinin Belirlenmesi. 5. Doğu Anadolu Su Ürünleri Sempozyumu, Elazığ, 44.