Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BULANIK MANTIK YÖNTEMİYLE KIZILÇAMDA VERİMLİLİĞİN MODELLENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 3, 426 - 434, 28.09.2018
https://doi.org/10.21923/jesd.413679

Öz

Bu çalışma
hem bulanık mantık yönteminin orman ekolojisi çalışmalarında ki
kullanılabilirliğine örnek olması hem de Dalaman ve benzeri yörelerde yer alan degrade
kızılçam ormanlarında yapılacak ağaçlandırma çalışmalarındaki başarıyı artırmak
amacıyla Ege bölgesi, Dalaman(Muğla) yöresinde gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla
araştırma sahası olan Dalaman yöresinde 40 örnek alan belirlenmiştir. Bağımlı
değişken olan bonitet endeksini belirlemek amacıyla her örnek alanda üst boy ve
yaş ölçümleri yapılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkenleri için de örnek
alanlarda enlem, boylam, yükselti, bakı, eğim, arazi formu, yamaç konumu,
sıcaklık, yağış ve büyük toprak grubu değişkenleri belirlenmiştir. Yapılan
istatistiksel analizler sonucunda bulanık mantık modellemesinin tahmin gücü (R2=0,6845)
regresyon modellemesine (R2=0,4589) oranla çok daha yüksek
çıkmıştır. Çalışma sonucunda bulanık mantık yönteminin orman ekolojisi
çalışmalarında alternatif bir metot olarak kullanılma potansiyelinin olduğu
görülmüştür.

Kaynakça

  • Alemdağ, Ş., 1962. Türkiye'deki Kızılçam Ormanlarının Gelişimi, Hasılatı ve Amenajman esasları. Ormcılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No: 2, 160 s., Ankara.
  • Alpar, R., 1997. Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler Giriş-I. Kültür Ofset, Ankara.
  • Anand, M. S., Tyagi, B., 2012. Design and Implementation of Fuzzy Controller on FPGA”, International Journal of Intelligent Systems and Applications, 4(10), 35-42.
  • Anonim, 2015. Türkiye Orman Varlığı. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 33 s., Ankara.
  • Asmaz, H., 1993. Akdeniz Peyzajında Kızılçamın Önemi. Uluslararası Kızılçam Sempozyumu, 18-23 Ekim 1993, Bildiriler Kitabı, 48-55, Marmaris.
  • Atalay, İ., 1983. Türkiye Vejetasyon Coğrafyasına Giriş (Vol. 19). Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Yayın No:19.
  • Atalay, İ., Sezer, İ., Çukur, H., 1998. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Ormanlarının Ekolojik Özellikleri Ve Tohum Nakli Açısından Bölgelere Ayrılması. Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Yayın No.6, 108 s., Ege Üniversitesi Basım Evi, İzmir.
  • Coşkun, S., 2017. Büyük Menderes Nehri ile Yukarı Dalaman Çayı Arasındaki Sahada Bitki Örtüsünün Coğrafi Dağılışı. Journal of International Social Research, 10(49).
  • Çelik, H., Özkan, K., 2015. Antalya Ovacık Dağı Yöresi'nde Kızılçam (Pinus brutia Ten.)'ın Gelişimi ile Yetişme Ortamı Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 19(2), 190-197.
  • Daşdemir, İ., 1992. Türkiye’deki Doğu Ladini (Picea orientalis L. Carr.) Ormanlarında Yetişme Ortamı Faktörleri–Verimlilik İlişkisi. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, No: 64, Ankara, 66 s.
  • Dönmez, Y., 1990. Umumi Klimatoloji ve İklim Çalışmaları, İstanbul Üniversitesi Yayın No: 3648– 3248, İstanbul.
  • Fırat, F., 1972. Orman Hasılat Bilgisi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No 1541/166, 191s, İstanbul.
  • Genç, M., 2004. Silvikültürün Temel Esasları, SDÜ Orman Fak., Yayın No:44, Isparta.
  • Günal, N., 1997. Türkiye’de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri, Çantay Kitapevi, s. 22, İstanbul.
  • Günal, N., 2003. Yukarı Gediz Havzasının Bitki Coğrafyası, Çantay Kitabevi, Melisa Matbaacılık, İstanbul.
  • Hines, W. W., Montgomery, D. C., 1990. Probability and Statistics in Engineering and Management Science. John Wiley & Sons, Inc.
  • Kalay, H. Z., Yavuz, H., Karagül, R., Altun, L., Tüfekçioğlu, A., 1993. Kızılçam’ın Orta Karadeniz Bölümü Arazisinde Dikey ve Yatay Yayılışının Bitki Kuşakları ve Türleri Bakımından Ekolojik İncelenmesi, Uluslararası Kızılçam Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-23 Ekim 1993, Marmaris, Türkiye, 117-128.
  • Kalıpsız, A. 1981. İstatistik Yöntemler, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 2837/294, 558 s.
  • Kayacık, H., 1965. Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği Gymnospermae (Açık Tohumlular) I. Cilt. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 1105/98, 390s. İstanbul.
  • Kuzugüdenli, E., 2014. Batı Akdeniz Bölgesinde Boylu Ardıçın (Juniperus excelsa Bieb.) Boy Gelişimi ile Bazı Yetişme Ortamı Faktörleri Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Türkiye.
  • MGM, 2018. 1975-2017 Yılları Arasında Muğla (Dalaman) Yöresine Ait Çok Yıllık İklim Verileri, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara
  • Neyişçi, T., 1987. Kızılçamın Ekolojisi. Kızılçam El Kitabı Dizisi-2, Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Dizisi:52, 23-56, Ankara.
  • Öktem, E., 1987. Kızılçam El Kitabı Dizisi: 2. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi, 52, 11-57.
  • Özdamar, K., 1997. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir. I. 493.
  • Özel, H.B., Kırdar, E., Demirci, A., Görmez, Y., 2011. Bazı Yetişme Ortamı Koşulları ile Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Fidanlarının Büyüme Performansı Arasındaki İlişkiler. I. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, 26-28 Ekim 2011, 145-155, Kahramanmaraş.
  • Özkan, K., 2004. Prof. Dr. Bekir Sıtkı EVCİMEN Sedir Koruma Ormanında Toros Sedir’inin (Cedrus libani A. Rich.) Gelişimi ile Yetişme Ortamı Faktörleri Arasındaki İlişkiler. Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5 (2): 327-331.
  • Özkan, K., Kuzugüdenli, E. 2010. Akdeniz Bölgesi Sütçüler Yöresinde Kızılçamın (Pinus brutia ten.) Verimliliği ile Yetişme Ortamı Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Turkish Journal of Forestry, 1(1), 16-29.
  • Özkan, K., 2013. Modeling productivity of Crimean pine by using fuzzy logic applications. Eurasian Journal of Forest Science, 1(1), 51-59.
  • Saatçioğlu, F., Pamay, B., 1962. Adana Bölgesinin Kalkınmasında Kızılçamın (Pinus brutia ten.) Önemi ve Silvikültürü. İstanbul Ünivertsitesi. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt XII, Sayı: 2:88-101.
  • Sağıroğlu, M., Dalgiccedil, S., Toksoy, S., 2013. Medicinal Plants Used in Dalaman (Muğla), Turkey. Journal of Medicinal Plants Research, 7(28), 2053-2066.
  • Şen, Z., 2009. Bulanık Mantık İlkeleri ve Modelleme, Genişletilmiş 3. Baskı, Su Vakfı Yayınları.
  • Tetik, M., Yeşilkaya, Y., 1997. Antalya Yöresi Doğal Kızılçam Ormanlarında Anakaya-Toprak Derinliği-Bonitet Ilişkileri. Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Bülten No: 6, Antalya, 41 s.
  • Zadeh, L. A., 1965. Fuzzy Sets, Information & Control, Vol. 8, S. 185-195.
  • Zech, W., Çepel, N., 1972. Güney Anadolu'daki Bazı Kızılçam Meşcerelerinin Gelişimi ile Toprak ve Reliyef Özellikleri Arasındaki İlişkiler. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayın No:191.

MODELING PRODUCTIVITY OF BRUTIAN PINE BY FUZZY LOGIC METHOD

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 3, 426 - 434, 28.09.2018
https://doi.org/10.21923/jesd.413679

Öz










This study has been carried out in the Dalaman region
(Mugla) in order to increase the success of afforestation brutian pine forests
in the Dalaman and similar regions as well as the availability of the fuzzy
logic method in forest ecology studies. For this purpose, 40 sample plots were
determined in the Dalaman region, which is the research area. In order to
determine the site index, which is the dependent variable, the height and age
of each sample plots were measured. For the independent variables of the study,
variables such as latitude, longitude, elevation, aspect, slope, land form,
slope position, temperature, precipitation and soil group were measured in the
sample plots. As a result of statistical analysis, the estimation power of the
fuzzy logic model (R2 = 0.6845) was much higher than the regression
model (R2 = 0.4589). As a result of the study, it is seen that the
fuzzy logic method has potential to be used as an alternative method in forest
ecology studies.
    

Kaynakça

  • Alemdağ, Ş., 1962. Türkiye'deki Kızılçam Ormanlarının Gelişimi, Hasılatı ve Amenajman esasları. Ormcılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No: 2, 160 s., Ankara.
  • Alpar, R., 1997. Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler Giriş-I. Kültür Ofset, Ankara.
  • Anand, M. S., Tyagi, B., 2012. Design and Implementation of Fuzzy Controller on FPGA”, International Journal of Intelligent Systems and Applications, 4(10), 35-42.
  • Anonim, 2015. Türkiye Orman Varlığı. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 33 s., Ankara.
  • Asmaz, H., 1993. Akdeniz Peyzajında Kızılçamın Önemi. Uluslararası Kızılçam Sempozyumu, 18-23 Ekim 1993, Bildiriler Kitabı, 48-55, Marmaris.
  • Atalay, İ., 1983. Türkiye Vejetasyon Coğrafyasına Giriş (Vol. 19). Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Yayın No:19.
  • Atalay, İ., Sezer, İ., Çukur, H., 1998. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Ormanlarının Ekolojik Özellikleri Ve Tohum Nakli Açısından Bölgelere Ayrılması. Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Yayın No.6, 108 s., Ege Üniversitesi Basım Evi, İzmir.
  • Coşkun, S., 2017. Büyük Menderes Nehri ile Yukarı Dalaman Çayı Arasındaki Sahada Bitki Örtüsünün Coğrafi Dağılışı. Journal of International Social Research, 10(49).
  • Çelik, H., Özkan, K., 2015. Antalya Ovacık Dağı Yöresi'nde Kızılçam (Pinus brutia Ten.)'ın Gelişimi ile Yetişme Ortamı Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 19(2), 190-197.
  • Daşdemir, İ., 1992. Türkiye’deki Doğu Ladini (Picea orientalis L. Carr.) Ormanlarında Yetişme Ortamı Faktörleri–Verimlilik İlişkisi. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, No: 64, Ankara, 66 s.
  • Dönmez, Y., 1990. Umumi Klimatoloji ve İklim Çalışmaları, İstanbul Üniversitesi Yayın No: 3648– 3248, İstanbul.
  • Fırat, F., 1972. Orman Hasılat Bilgisi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No 1541/166, 191s, İstanbul.
  • Genç, M., 2004. Silvikültürün Temel Esasları, SDÜ Orman Fak., Yayın No:44, Isparta.
  • Günal, N., 1997. Türkiye’de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri, Çantay Kitapevi, s. 22, İstanbul.
  • Günal, N., 2003. Yukarı Gediz Havzasının Bitki Coğrafyası, Çantay Kitabevi, Melisa Matbaacılık, İstanbul.
  • Hines, W. W., Montgomery, D. C., 1990. Probability and Statistics in Engineering and Management Science. John Wiley & Sons, Inc.
  • Kalay, H. Z., Yavuz, H., Karagül, R., Altun, L., Tüfekçioğlu, A., 1993. Kızılçam’ın Orta Karadeniz Bölümü Arazisinde Dikey ve Yatay Yayılışının Bitki Kuşakları ve Türleri Bakımından Ekolojik İncelenmesi, Uluslararası Kızılçam Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-23 Ekim 1993, Marmaris, Türkiye, 117-128.
  • Kalıpsız, A. 1981. İstatistik Yöntemler, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 2837/294, 558 s.
  • Kayacık, H., 1965. Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği Gymnospermae (Açık Tohumlular) I. Cilt. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 1105/98, 390s. İstanbul.
  • Kuzugüdenli, E., 2014. Batı Akdeniz Bölgesinde Boylu Ardıçın (Juniperus excelsa Bieb.) Boy Gelişimi ile Bazı Yetişme Ortamı Faktörleri Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Türkiye.
  • MGM, 2018. 1975-2017 Yılları Arasında Muğla (Dalaman) Yöresine Ait Çok Yıllık İklim Verileri, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara
  • Neyişçi, T., 1987. Kızılçamın Ekolojisi. Kızılçam El Kitabı Dizisi-2, Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Dizisi:52, 23-56, Ankara.
  • Öktem, E., 1987. Kızılçam El Kitabı Dizisi: 2. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi, 52, 11-57.
  • Özdamar, K., 1997. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir. I. 493.
  • Özel, H.B., Kırdar, E., Demirci, A., Görmez, Y., 2011. Bazı Yetişme Ortamı Koşulları ile Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Fidanlarının Büyüme Performansı Arasındaki İlişkiler. I. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, 26-28 Ekim 2011, 145-155, Kahramanmaraş.
  • Özkan, K., 2004. Prof. Dr. Bekir Sıtkı EVCİMEN Sedir Koruma Ormanında Toros Sedir’inin (Cedrus libani A. Rich.) Gelişimi ile Yetişme Ortamı Faktörleri Arasındaki İlişkiler. Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5 (2): 327-331.
  • Özkan, K., Kuzugüdenli, E. 2010. Akdeniz Bölgesi Sütçüler Yöresinde Kızılçamın (Pinus brutia ten.) Verimliliği ile Yetişme Ortamı Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Turkish Journal of Forestry, 1(1), 16-29.
  • Özkan, K., 2013. Modeling productivity of Crimean pine by using fuzzy logic applications. Eurasian Journal of Forest Science, 1(1), 51-59.
  • Saatçioğlu, F., Pamay, B., 1962. Adana Bölgesinin Kalkınmasında Kızılçamın (Pinus brutia ten.) Önemi ve Silvikültürü. İstanbul Ünivertsitesi. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt XII, Sayı: 2:88-101.
  • Sağıroğlu, M., Dalgiccedil, S., Toksoy, S., 2013. Medicinal Plants Used in Dalaman (Muğla), Turkey. Journal of Medicinal Plants Research, 7(28), 2053-2066.
  • Şen, Z., 2009. Bulanık Mantık İlkeleri ve Modelleme, Genişletilmiş 3. Baskı, Su Vakfı Yayınları.
  • Tetik, M., Yeşilkaya, Y., 1997. Antalya Yöresi Doğal Kızılçam Ormanlarında Anakaya-Toprak Derinliği-Bonitet Ilişkileri. Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Bülten No: 6, Antalya, 41 s.
  • Zadeh, L. A., 1965. Fuzzy Sets, Information & Control, Vol. 8, S. 185-195.
  • Zech, W., Çepel, N., 1972. Güney Anadolu'daki Bazı Kızılçam Meşcerelerinin Gelişimi ile Toprak ve Reliyef Özellikleri Arasındaki İlişkiler. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayın No:191.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Araştırma Makaleleri \ Research Articles
Yazarlar

Emre Kuzugüdenli 0000-0003-2513-6070

Yayımlanma Tarihi 28 Eylül 2018
Gönderilme Tarihi 9 Nisan 2018
Kabul Tarihi 26 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Kuzugüdenli, E. (2018). BULANIK MANTIK YÖNTEMİYLE KIZILÇAMDA VERİMLİLİĞİN MODELLENMESİ. Mühendislik Bilimleri Ve Tasarım Dergisi, 6(3), 426-434. https://doi.org/10.21923/jesd.413679