İntrakranial patolojili pediatrik hastaların fonksiyonel geri dönüşleri ve ailelerinin psikososyal durumları: bir yıllık takip

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 3, 110 - 118, 01.12.2015

Nezire Köse , Bihter Akınoğlu , Sevil Bilgin

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, nöroşirürji servisinde intrakranial patoloji nedeniyle yatan pediatrik hastaların 1 yıl sonraki fonksiyonel geri dönüşlerini ve ailelerinin kaygı, depresyon ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesi düzeylerini belirlemekti.

Yöntem: İntrakranial patoloji nedeniyle nöroşirurji servisinde yatan ve rehabilitasyon programına alınan 8 intrakranial kitle ve 5 kafa travmalı hasta, taburcu olduktan bir yıl sonra kontrole çağrıldılar. Hastalara, Glaskow Koma Skalası ve Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi değerlendirmesi, Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanterinin fonksiyonel beceriler alt bölümü ve Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulandı. Ailelerin de sağlıkla ilgili yaşam kaliteleri, depresyon seviyeleri ve kaygı düzeyleri belirlendi.

Bulgular: Çalışmamızın sonunda, nöroşirurji servisinde yatan hastaların bir yıl sonra bilinç düzeyleri ve fonksiyonel seviyelerinin arttığı, yaşam kalitelerinin sağlıklı olgulara göre daha düşük olduğu (p<0.05) belirlendi. Bununla birlikte, bu çocukların ailelerinin sağlıklı çocukların ailelerine göre, yaşam kalitelerinde azalma olduğu, depresyon ve kaygı düzeylerinin ise daha yüksek olduğu saptandı (p<0.05). Ayrıca çocukların fonksiyonellik seviyesi ve yaşam kalitesinin, ailelerin yaşam kaliteleri ve kaygı durumlarını da etkilediği belirlendi.

Sonuç: Nöroşirurji servisinde yatan çocuk hastaların bir yıl sonra bilinç düzeyleri ve fonksiyonel seviyeleri artmasına rağmen çocuğun yaşam kalitesi, ailenin yaşam kalitesi, kaygı ve depresyon düzeyleri olumsuz etkilenmektedir. Çocuğun fiziksel ve psikolojik sorunları kadar hem çocuğun yaşam kalitesi hem de ailenin sorunları göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Yaşam kalitesi, Anksiyete

Kaynakça

• 1. Benli K. Temel Nöroşirurji. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları: 2004.
• 2. Reimers TS, Mortensen EL, Nysom K, et al. Health-related quality of life in long-term survivors of childhood brain tumors. Arch Dis Child. Pediatr Blood Cancer. 2009;53:1086-1091.
• 3. Köse Dursun N. Pediatrik nöroşirurjide fizyoterapi uygulamaları. Türkiye Klinikleri Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, 2010;3:107-114.
• 4. Teasell R. Background principles of stroke rehabilitation. In: Evidence based review of stroke rehabilitation Teasel R, Doherty T, Speechley M, et al. editors. Ontario: Heart and Stroke Foundation; 2003: 1-21.
• 5. Ozden ŞÜ, Kıymet İK. Ebeveyn değerlendirmesine dayalı, serebral palsili cocuklarda yaşam kalitesi: bir ön calışma. Nöropsikiyatri Arşivi. 2010;47:127-132.
• 6. Erdoğanoğlu Y, Kerem Günel M. Serebral paralizili çocukların ailelerinin sağlıkla ilgili yaşam kalitelerinin araştırılması. Toplum Hekimliği Bülteni. 2007;26:35-39.
• 7. Erdoğanoğlu Y, Kerem Günel M. Serebral paralizili çocukların motor ve fonksiyonel seviyeleri ile sağlıkla ilgili yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Toplum Hekimliği Bülteni. 2007;26:13-18.
• 8. Bahar A, Bahar G, Savaş HA et al. Engelli çocukların annelerinin depresyon ve anksiyete düzeyleri ile stresle basa çıkma tarzlarının belirlenmesi. Fırat Saglık Hizmetleri Dergisi. 2009;4:97-112.
• 9. Winthrop AL. Health-related quality of life after pediatric trauma. Curr Opin Pediatr. 2010;22:346-351.
• 10. Akkök F, Aşkar P, Karancı NA. Özürlü bir çocuğa sahip anne-babalardaki stresin yordanması. Özel Eğitim Dergisi. 1992;1:8-12.
• 11. Dereli F, Okur S. Engelli çocuğa sahip olan ailelerin depresyon durumunun belirlenmesi. Yeni Tıp Dergisi. 2008;25:164-168.
• 12. Blacher J, Nihira K, Meyers CE, Characteristics of home environment of families with mentally retarded children: comparison across levels of retardation. Am J Men Defic. 1987;14:313-320.
• 13. Keenan HT, Runyan DK, Nocera M. Longitudinal follow-up of families and young children with traumatic brain injury. Pediatrics. 2006;117:1291-1297.
• 14. Schreier H, Ladakakos C, Morabito D, et al. Posttraumatic stress symptoms in children after mild to moderate pediatric trauma: a longitudinal examination of symptom prevalence, correlates, and parent-child symptom reporting. J Trauma. 2005;58:353-363.
• 15. AJ de Kloet, SAM Lambregts, MAM Berger, at al. Family Impact of Acquired Brain Injury in Children and Youth. J Dev Beh Pediatr. 2015;36(5): 342-351.
• 16. Eker L, Tüzün EH. An evaluation of quality of life of mothers of children with cerebral palsy. Disabil Rehabil. 2004;26:1354-1359.
• 17. Mostow EN, Byrne J, Connelly RR, et al. Quality of life in long-term survivors of CNS tumors of childhood and adolescence. J Clin Oncol. 1991;9:592-599.
• 18. Palisano R, Rosenbaum P, Walter S, et al. Development and reliability of a system to classify gross motor function in children with cerebral palsy. Dev Med Child Neurol. 1997;39:214-223.
• 19. Üneri ÖS, Ağaoğlu B, Coşkun A, et al Validity and reliability of Pediatric Quality of Life Inventory for 2- to 4-year-old and 5- to 7-yearold Turkish children. Qual Life Res, 2008;17:307-315.
• 20. Çakın Memik N, Ağaoğlu B, Coşkun A, et al. Çocuklar için yaşam kalitesi Ölçeğinin 8-12 yaş cocuk formunun geçerlilik güvenilirliği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2008;15:87-98.
• 21. Çakın Memik N, Ağaoğlu B, Coşkun A, et al. The validity and reliability of the Turkish Pediatric Quality of Life Inventory for children 13-18 years old. Türk Psikiyatri Derg.2007;18:353-363.
• 22. Üneri ÖŞ, Şenbil N, Turgut S. Migrenli ergenlerde yaşam kalitesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2009;10:137-141.
• 23. Erkin G, Elhan AH, Aybay C, et al. Validity and reliability of the Turkish translation of the Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI). Disabil Rehabil. 2007;29:1271-1279.
• 24. Küçükdeveci AA, McKenna SP, Kutlay S, et al. The development and psychometric assessment of the Turkish version of the Nottingham Health Profile. Int J Rehabil Res. 2000;23:31-38.
• 25. Akmeşe PP, Mutlu A, Kerem Günel M. Serebral paralizili çocukların annelerinin kaygı düzeyinin araştırılması. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2007;50:236-240.
• 26. Hisli N, "Beck Depresyon Envanteri"'nin geçerliliği üzerine bir çalışma. "Psikoloji" Dergisi. 1988; 6:118-122.
• 27. Irdesel J, Aydiner SB, Akgoz S. Rehabilitation outcome after traumatic brain injury. Neurocirugia (Astur). 2007;18:5-15.
• 28. Roscigno CI, Swanson KM, Vavilala MS, et al. Children's longing for everydayness: life following traumatic brain injury in the USA. Brain Inj. 2011;25:882-894.
• 29. Slomine BS, McCarthy ML, Ding R, et al. CHAT Study Group. Health care utilization and needs after pediatric traumatic brain injury. Pediatrics. 2006;117:663-674.
• 30. Anderson, V, Brown S, Newitt H, et al. Educational, vocational, psychosocial, and quality-of-life outcomes for adult survivors of childhood traumatic brain injury. J Head Trauma Rehabil. 2009;24:303-312.
• 31. McManus V, Michelsen SI, Parkinson K, et al. Discussion groups with parents of children with cerebral palsy in Europe designed to assist development of a relevant measure of environment. Child Care Health Dev. 2006;32:185-192.
• 32. Law M, Gillian K. Parent compliance with therapeutic interventions for children with cerebral palsy. Dev Med Child Neurol. 1993;35:983-990.