Purpose: The present study aimed to investigate the effectiveness of motor imagery training on pain, disability, motor imagery, and quality of life in young adults with chronic non-specific neck pain.
Methods: Forty young adults with non-specific neck pain were randomly allocated into exercise groups (N=20) and motor imagery training+ exercise groups (N=20). Patient assessment form, Visual Analog Scale (pain), Neck Disability Index (disability level), Motor Imagery Questionnaire-3 (motor imagery ability), and Short Form-36 Health Survey (SF-36) (quality of life) were used for evaluation before and after the treatment. The exercise program included dynamic isometric neck exercises and deep neck muscle training exercises. The exercise program was executed for 5 days a week for 4 weeks for both groups. For motor imagery training+exercise groups, motor imagery training was applied in addition to exercise.
Results: Pain and disability values significantly decreased for both groups after the treatment (p<0.05). For motor imagery ability, kinesthetic and internal visual imagery increased for both groups after the treatment (p<0.05). Physical function, social function, and mental health sub-parameters of Short Form-36 Health Survey were increased for motor imagery training+exercise groups after the treatment (p<0.05). However, all assessment values showed no statistically significant difference between the groups (p>0.05).
Conclusion: The effects of the exercise program were taken into account; motor imagery training did not seem to add any additional contribution to the treatment of non-specific chronic neck pain in young adults.
Amaç: Amacımız, non-spesifik kronik boyun ağrılı genç yetişkinlerde motor imgeleme eğitiminin ağrı, özürlülük, motor imgeleme ve yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemekti.
Yöntem: Non-spesifik boyun ağrısı olan 40 genç yetişkin, randomize olarak egzersiz grubu (N=20) ve motor imgeleme eğitimi+egzersiz grubu (N=20) olarak ikiye ayrıldı. Değerlendirme için; hasta bilgi formu, Vizüel Analog Skalası (ağrı), Boyun Özür Göstergesi (özür düzeyi), Hareket İmgeleme Anketi-3 (motor imgeleme yeteneği) ve Kısa Form-36 (KF-36) yaşam kalitesi formu (yaşam kalitesi) tedaviden önce ve sonra kullanıldı. Egzersiz programı, boyun dinamik izometrik egzersizleri ve derin servikal kas eğitimi egzersizlerini içermekteydi. Egzersiz programı iki gruba da haftada 5 gün 4 hafta uygulandı.Motor imgeleme eğitimi+egzersiz grubunda,egzersizlere ek olarak motor imgeleme eğitimi uygulandı.
Bulgular: Tedaviden sonra her iki grupta ağrı ve özür düzeyleri azaldı (p<0,05).Hareket imgeleme yeteneği açısından, kinestetik ve iç görsel imgeleme düzeyi her iki grupta tedaviden sonra arttı (p<0,05). Tedaviden sonra motor imgeleme eğitimi+egzersiz grubunda, yaşam kalitesi alt parametrelerinden fiziksel fonksiyon, sosyal fonksiyon ve mental sağlık arttı (p<0,05). Gruplar arasında yapılan tüm istatistiksel değerlendirmelerde fark bulunmadı (p>0,05).
Tartışma: Egzersiz eğitiminin etkileri göz önüne alındığında, motor imgeleme eğitiminin non-spesifik kronik boyun ağrılı genç yetişkin bireylerde tedaviye ek herhangi bir katkısının olmadığı görülmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Nisan 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1 |