A Practice Example in Evaluating Clinical Decision-Making Skill: CORE

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 3, 421 - 431, 25.12.2023

Hilal Gamze Hakbilen , Serpil İnce , Emine Kol

Öz

Purpose: In this article, it is aimed to introduce the CORE (Clinically Oriented Reasoning Exam) method, which has been actively applied in our faculty for about five years as a logic exam for the clinic, and helps nursing students to improve their judgment and clinical decision-making skills for the solution of possible health care problems they may encounter in the clinical environment.
Method: The article was prepared by the traditional review method.
Results: Nursing students will face many situations that require them to make decisions in their professional careers. Therefore, clinical decision making skill is one of the important skills that nursing students should gain in the education process. In addition to the application of effective learning methods in the nursing education curriculum, the selection of appropriate assessment and evaluation methods to be used in the evaluation of this skill is also very important in gaining this skill. CORE has emerged as a method used in recent years in our country, especially in Medical Faculties, to evaluate the critical thinking ability, theoretical knowledge and clinical decision-making competence of the student.
Conclusion and Suggestions: In nursing education, it is necessary to use multiple and up-to-date assessment methods that are effective and suitable for learning goals, where a single method is not sufficient in evaluating cognitive, psychomotor and affective areas. CORE can be used as an objective assessment method to help students improve their reasoning and problem solving skills.

Anahtar Kelimeler

Clinical Decision-Making, Nursing Education, Educational Assessment

Klinik Karar Verme Becerisini Değerlendirmede Bir Uygulama Örneği: CORE

Öz

Amaç: Bu makalede kliniğe yönelik mantık yürütme sınavı olarak Fakültemizde yaklaşık olarak yedi yıldır aktif olarak uygulanan, hemşirelik öğrencilerinin klinik ortamda karşılaşabilecekleri olası sağlık bakım sorunlarının çözümüne yönelik muhakeme etme ve klinik karar verme becerilerinin gelişimini sağlamaya yardımcı olan Kliniğe Yönelik Mantık Yürütme Sınav yönteminin tanıtılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Makale geleneksel derleme yöntemi ile hazırlanmıştır.
Bulgular: Hemşirelik öğrencileri profesyonel meslek yaşantılarında karar vermelerini gerektiren birçok durumla karşı karşıya kalacaktır. Bu nedenle klinik karar verme becerisi hemşirelik öğrencilerinin eğitim sürecinde kazandırılması gereken önemli becerilerden biridir. Bu becerinin kazandırılmasında hemşirelik eğitim müfredatı içinde etkin öğrenme yöntemlerinin uygulanmasının yanı sıra, bu becerinin değerlendirmesinde kullanılacak uygun ölçme değerlendirme yöntemlerinin seçimi de oldukça önemlidir. Kliniğe Yönelik Mantık Yürütme Sınavı öğrencinin eleştirel düşünme yeteneğinin, teorik bilgisinin ve klinik karar verme yetkinliğinin değerlendirilmesinde ülkemizde son yıllarda özellikle Tıp Fakültelerinde kullanılan bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır.
Sonuç ve Öneriler: Hemşirelik eğitiminde öğrencilerin bilişsel, psikomotor ve duyuşsal alanlarda çok yönlü değerlendirmesinde tek bir yöntemin kullanılması yeterli değildir. Tüm bu alanların değerlendirilmesinde etkin, öğrenim hedeflerine uygun, çoklu ve güncel değerlendirme yöntemlerinin birlikte kullanılması gerekmektedir. Kliniğe Yönelik Mantık Yürütme Sınavı, öğrencilerin muhakeme etme ve problem çözme becerilerini geliştirmesine yardımcı ve objektif bir değerlendirme yöntemi olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler

Klinik Karar Verme, Hemşirelik Eğitimi, Eğitsel Değerlendirme.

Kaynakça

• 1. Azer, S. A. (2003). Assessment in a problem-based learning course: Twelve tips for constructing multiple choice questions that test students' cognitive skills. Biochemistry and Molecular Biology Education, 31(6), 428-34.
• 2. Demirören, M., Palaoğlu, Ö. (2011). Klinik akıl yürütme modelleri, öğretimi ve değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası, 29(29), 1-10.
• 3. Taşçı, A.İ., Akdeniz, E. (2020). Case-based clinical reasoning and decision making. Tıp Eğitimi Dünyası, 19(59), 97-107. doi: 10.25282/ted.751588
• 4. Thompson, C., Stapley, S. (2011). Do educational interventions improve nurses’ clinical decision making and judgement? A systematic review. Int J Nurs Stud, 48, 881- 93. doi: 10.1016/j.ijnurstu.2010.12.005
• 5. Fonteyn, M., Ritter, B. (2008). Clinical reasoning in nursing. In Higgs, H., Jones, M., Loftus, S., Christensen, N. Clinical Reasoning in the Health Professions, Oxford, Butterworth-Heinemann.
• 6. Levett-Jones, T., Hoffman, K., Dempsey, J., Jeong, S.Y., Noble, D., Norton, C.A., et al. (2010). The five rights of clinical reasoning: An educational model to enhance nursing students ability to identify and manage clinically at risk patients. Nurse Educ Today, 30(6), 515-20. doi: 10.1016/j.nedt.2009.10.020.
• 7. Kiesewetter, J., Ebersbach, R., Gorlitz, A., Holzer, M., Fischer, M.R., Schmidmaier, R. (2013). Cognitive problem solving patterns of medical students correlate with success in diagnostic case solutions. PLoS One, 8(8), e71486. doi: 10.1371/journal.pone.0071486.
• 8. Norcini, J.J., Holmboe, E.S., Hawkins, R.E. (2008). Evaluation challenges in the eraof outcomes-based education. In Holmboe, E.S., Hawkins, R.E. Practical guide to the evaluation of clinical competence. Philadelphia, PA: Mosby/Elsevier.
• 9. Holmboe, E.S., Sherbino, J., Long, D.M., Swing, S.R., Frank, J.R. & International CBME Collaborators. (2010). The role of assessment in competency-based medical education. Med Teach, 32(8), 676-82. doi: 10.3109/0142159X.2010.500704.
• 10. Simpson, E., Courtney, M. (2002). Critical thinking in nursing education: Literature review. Int J Nurs Pract, 8(2), 89-98. doi: 10.1046/j.1440-172x.2002.00340.x 11. Kılıç Akça, N., Taşçı, S. (2009). Hemşirelik eğitimi ve eleştirel düşünme. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 187-196.
• 12. Uçan, Ö., Taşçı, S., Ovayolu, N. (2008). Eleştirel düşünme ve hemşirelik. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7), 17-27.
• 13. Forsberg, E., Ziegert, K., Hult, H., Fors, U. (2014). Clinical reasoning in nursing, a think-aloud study using virtual patients-A base for an innovative assessment. Nurse Educ Today, 34, 538-42. doi: 10.1016/j.nedt.2013.07.010
• 14. Akın Korhan, E., Tokem, Y., Uzelli Yılmaz, D., Dilemek, H. (2016). Hemşirelikte psikomotor beceri eğitiminde video destekli öğretim ve OSCE uygulaması: Bir deneyim paylaşımı. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 35-7.
• 15. Boztepe, H., Terzioğlu, F. (2013). Hemşirelik eğitiminde beceri değerlendirme. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16(1), 57-64.
• 16. Denat, Y., Tuğrul, E. (2012). Klinik beceri performanslarını değerlendirmede bir yöntem: Objektif yapılandırılmış klinik sınavlar. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(3), 53-9.
• 17. Kittrakulrat, J., Jongjatuporn, W., Jurjai, R., Jarupanich, N., Pongpirul K. (2014). The ASEAN economic community and medical qualification. Glob Health Action, 7(1), 24535. doi: 10.3402/gha.v7.24535
• 18. McGuire, C.H., Babbott, D. (1967). Simulation technique in the measurement of problem solving skills. Journal of Educational Measurement, 4, 1-10.
• 19. Newble, D.I., Hoare, J., Baxter, A. (1982). Patient management problems ıssues of validity. Med Educ, 16(3),137- 42. Doi : DOI: 10.1111/j.1365-2923.1982.tb01073.x
• 20. Mahmoodi, M.R. (2019). Do consecutive Patient Management Problem (PMP) and Modified Essay Question (MEQ) examinations ımprove clinical reasoning in students? Strides in Development of Medical Education, 16(1), e8656. doi: 10.5812/SDME.86566
• 21. Şenol, Y., Çubukçu, S., Alimoğlu, K., Gürpınar, E. (2004). Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesinde bir değerlendirme uygulaması: Hasta yönetim problemleri. Tıp Eğitimi Dünyası, 15, 22-27.
• 22. Amin, Z., Eng, K.H. (2012). Tıp eğitiminin temelleri. Yıldırım, M., Topal, K., editors. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
• 23. Vaughan, V.C. (1979). The patient management problem as an evaluative ınstrument. Pediatrics in Review, 1(3), 67-76.