Hemşirelerin Erken Uyarı Sistemlerine İlişkin Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2025, Cilt: 7 Sayı: 1, 80 - 92, 25.04.2025

Tuba Yalıç , Zeliha Tülek

Öz

Bu çalışmanın amacı hemşirelerin Erken Uyarı Sistemleri (EUS) hakkındaki bilgi ve tutumlarını incelemektir. Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın örneklemini Temmuz-Ağustos 2022 tarihleri arasında İstanbul'da bulunan bir özel hastane grubuna ait 8 hastanede çalışan 686 hemşire oluşturmuştur. Katılımcıların yaş ortalaması 26.46±5.99 olup, %73.9’u kadınlardan oluşmaktaydı. Çalışanların meslekte çalışma süresi 5.84 yıl, klinikteki çalışma süresi 2.82 yıl idi. Katılımcıların %43.7’si karma servislerde çalışmaktaydı. Çalışanların %76.3’ünün daha önce EUS ile ilgili eğitim aldığı, %75’inin bu eğitimi çalıştığı hastaneden aldığı bulundu. Hemşirelerin %66.9’u EUS'u aktif olarak kullandığını ancak engellerle karşılaştığını (%62.7) belirtti. Çalışanların %80’inden fazlası sağlık bakım kalitesi sorularına katıldığını ve katılanların çoğu hasta sonuçları açısından sistem kullanımının yararlarına katıldığını ifade etti. Kullanım kolaylığı ve multidisipliner iletişim alt gruplarının puanı sağlık bakım kalitesi ve hasta sonuçları alt grup puanından daha düşük bulundu. Katılanların EUS puanları eğitim durumuna göre değerlendirildiğinde eğitim düzeyleri arasında anlamlı fark bulundu (p=0.015). Katılımcıların EUS ile ilgili bilgi ve farkındalıkları vardır ancak uygulamada daha etkin kullanımı gerekmektedir. Ayrıca EUS’un multidisipliner olarak benimsenmesi için kurumsal önlemler alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Tutum , Erken Uyarı Skorlama Sistemleri , Bilgi , Hemşirelik.

Assessment of Nurses Knowledge and Attitudes About Early Warning Systems

Öz

The aim of this study is to examine nurses' knowledge and attitudes about early warning systems (EWS). The sample of this descriptive study consisted of 686 nurses working in 8 hospitals belonging to a private hospital group in Istanbul between July and August 2022. The average age of the participants was 26.46±5.99 and 73.9% were women. The length of time the employees worked in the profession was 5.84 years, and the length of time they worked in the clinic was 2.82 years. 43.7% of the participants worked in mixed services. It was found that 76.3% of the employees had previously received education on EWS, and 75% received this education from the hospital where they worked. 66.9% of nurses stated that they actively used EWS but encountered obstacles (62.7%). More than 80% of employees said they agreed with the health care quality questions, and most respondents agreed with the benefits of using the system in terms of patient outcomes. The scores of the ease of use and multidisciplinary communication subgroups were lower than the health care quality and patient outcomes subgroup scores. When the EWS scores of the participants were evaluated according to their education level, a significant difference was found (p=0.015). Participants have knowledge and awareness about EWS, but it needs to be used more effectively in practice. Additionally, institutional measures should be taken to ensure the multidisciplinary adoption of EWS.

Anahtar Kelimeler

Attitude , Early Warning Scores , Knowledge , Nursing.

Kaynakça

• Aktaş, N., Çalışkan, N., Çelik, P., & Çakmak, N. C. S. (2022). Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin ahlaki sıkıntı ve profesyonel değerleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Türkiye Biyoetik Dergisi, 9(2), 66-75. https://jag.journalagent.com/tjob/pdfs/TJOB_9_2_66_75.pdf
• Armitage, M., Eddleston, J., Stokes, T., & Guideline Development Group at the NICE. (2007). Recognising and responding to acute illness in adults in hospital: summary of NICE guidance. British Medical Journal (Clinical research ed.), 335(7613), 258–259. https://doi.org/10.1136/bmj.39272.679688.47
• Bigham, B. L., Chan, T., Skitch, S., & Fox-Robichaud, A. (2019). Attitudes of emergency department physicians and nurses toward implementation of an early warning score to identify critically ill patients: qualitative explanations for failed implementation. Canadian Journal of Emergency Medicine, 21(2), 269–273. https://doi.org/10.1017/cem.2018.392
• Callaghan, A., Kinsman, L., Cooper, S., & Radomski, N. (2017). The factors that influence junior doctors' capacity to recognise, respond and manage patient deterioration in an acute ward setting: an integrative review. Australian Critical Care: Official Journal of The Confederation of Australian Critical Care Nurses, 30(4), 197–209. https://doi.org/10.1016/j.aucc.2016.09.004
• Foley, C., & Dowling, M. (2019). How do nurses use the early warning score in their practice? A case study from an acute medical unit. Journal of Clinical Nursing, 28(7-8), 1183–1192. https://doi.org/10.1111/jocn.14713
• Goldhill, D. R., & McNarry, A. F. (2004). Physiological abnormalities in early warning scores are related to mortality in adult inpatients. British Journal of Anaesthesia, 92(6), 882–884. https://doi.org/10.1093/bja/aeh113
• Işık, M. (2018). Magnet statüde olan ve magnet statüde olmayan hastanede çalışan hemşirelerin iş doyumları arasındaki farkın değerlendirilmesi: Bir meta-analiz çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Joint Commission International. (2017). International Patient Safety Goals (IPSGs) Accessed: 11.01.2021 https://l24.im/oy2AEU
• Kaplan Afacan, Z., Akgün, A., & Eti Aslan, F. (2022). Acil servis hemşirelerinin cerrahi hastalarında erken uyarı skorlama sistemlerini kullanım durumu: nitel bir araştırma. Hastane Öncesi Dergisi, 7(2), 175-190. https://doi.org/10.54409/hod.1121040.
• McGaughey, J., O'Halloran, P., Porter, S., & Blackwood, B. (2017). Early warning systems and rapid response to the deteriorating patient in hospital: A systematic realist evaluation. Journal of Advanced Nursing, 73(12), 2877-2891. https://doi.org/10.1111/jan.13398
• Miles, I., Anderson, M., Ren, D., Coker, T., & Fennimore, L. (2023). Use of the Modified Early Warning Score by Medical-Surgical Nurses to Initiate the Rapid Response Team: Impact on Patient Outcomes. Journal of Nursing Care Quality, 38(2), 171–176. https://doi.org/10.1097/NCQ.0000000000000680.
• Moroseos, T., Bidwell, K., Rui, L., Fuhrman, L., Gibran, N. S., Honari, S., & Pham, T. N. (2014). Rapid response team implementation on a burn surgery/acute care ward. Journal of Burn Care &Research, 35(1), 21–27. https://doi.org/10.1097/BCR.0b013e31822acae
• Özcan, İ., Aba, G., & Ateş, M., (2016). Hemşirelerin Örgütsel Bağlılık Düzeyinin Ve İş Doyumunun Beklenen Personel Devir Hızı Üzerine Etkisi. Internation Conference on Eurasıan Economies (pp.465-470). Kaposvár, Hungary. https://www.avekon.org/papers/1592.pdf
• Petersen, J. A. (2018). Early warning score challenges and opportunities in the care of deteriorating patients. Danish Medical Journal, 65(2), B5439. https://content.ugeskriftet.dk/sites/default/files/scientific_article_files/2018-08/b5439.pdf
• Sürer, P. (2009). Hastanede çalışan hemşirelerde işgücü devir hızı ve ayrılma nedenlerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. http://hdl.handle.net/20.500.12397/10092
• Şahin, D. (2020). JCI Akreditasyonu ile türkiye’de sağlık hizmetlerinin kalite ve akreditasyonuyla ilgili kuruluşların çalışmalarına ilişkin araştırma. (Research on the Work of Organizations Related to Quality and Accreditation of Health Services in Turkey with JCI Accreditation). Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 3(1), 16-26. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1175572
• Winters, B. D., & DeVita, M. A. (2017). Rapid response systems: history and terminology. Textbook of Rapid Response Systems, 17-24.https://doi.org/10.1007/978-3-319-39391-9_2
• Wood, C., Chaboyer, W., & Carr, P. (2019). How do nurses use early warning scoring systems to detect and act on patient deterioration to ensure patient safety? A Scoping Review. International Journal of Nursing Studies, 94, 166–178. https://doi.org/10.1016/j.ijnurstu.2019.03.012.
• Yurdabakan, İ., & Çüm, S. (2017). Scale development in behavioral sciences (based on exploratory factor analysis). Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care, 11(2), 108-126. https://doi.org/10.21763/tjfmpc.317880.