Aim: Anesthesia-related complications, especially secondary to difficult or failed tracheal intubation can result in severe outcomes, including the death of the mother and the baby. Endotracheal intubation mostly required in emergency cesarean sections during which a detailed preoperative assessment is impossible due to the nature of emergency.Material And Methods: Case files of maternal deaths between years 2012-2014 were reviewed by the Preliminary Investigation Committee for Maternal Deaths retrospectively. The deaths related to anesthetic complications were evaluated. The age, parity, gestational age, body mass index BMI , risk factors, delivery route, delivery outcome, history of anesthesia, anesthesia provider, urgency of case, preoperative airway assessment and cause of death were recorded and any existing delay and preventability of maternal death were assessed.Results: There were 4 anesthesia-related maternal deaths between years 2012-2014. All of the deaths were associated with difficult or failed tracheal intubation. The mean age of the cases was 29.5±8.3 years. Only 1 woman was nulliparous, the other 3 were multiparous and had cesarean section in their previous deliveries. The gestational age was greater than 37 weeks in all of the cases and all of them resulted as live births. The risk factors were scoliosis in 2 women, chronic pulmonary obstructive disease and congenital hip dislocation in 1 woman. The last case had no risk factor. Three of the cesarean sections were emergency procedures. One woman with scoliosis had Mallampati score of 4 which shows difficult intubation. While there was no delay in 3 women, phase 3 delay was found in one case. According to the results of delays, only 1 maternal death was identified as preventable.Conclusion: Difficulty in airway management occurs more in obstetric patients due to the anatomical and physiological changes of pregnancy. In order to reduce the anesthesia-related mortality secondary to difficult airway, preoperative airway assessment and prediction of difficult airway is important as this will highlight the need for specific equipment and experienced anesthetist. Regional anesthesia techniques should be the first choice of anesthesia in cesarean sections.
Amaç: Gebelerde özellikle zor veya başarısız endotrakeal entübasyona ikincil olarak gelişen anestezi ilişkili komplikasyonlar, anne ve bebeğin ölümü ile sonuçlanabilecek ciddi sonuçlar doğurur. Endotrakeal entübasyon en sık acil sezaryen operasyonlarında gerekir ve durumun aciliyeti nedeniyle genellikle bu hastalarda preoperatif hasta ve havayolu değerlendirilmesi yapılamaz.Gereç ve Yöntemler: 2012-2014 yılları arasında gerçekleşen anne ölümlerine ait dosyalar “Anne Ölümleri Ön İnceleme Komisyonu” tarafından retrospektif olarak değerlendirildi. Anestetik komplikasyonlara ait ölümler incelendi. Yaş, parite, gestasyonel yaş, beden kitle indeksi, risk faktörleri, doğum şekli, doğum sonucu, önceye ait anestezi hikayesi, anestezi uygulayıcısı, aciliyet durumu, preoperatif havayolu değerlendirilmesinin yapılıp yapılmadığı, ölüm nedeni kaydedildi ve gecikme olup olmadığı ve önlenebilirlik komisyon tarafından değerlendirildi.Bulgular: 2012-2014 yılları arasında anestezi ilişkili 4 anne ölümü tespit edildi. Tüm ölümler zor veya başarısız trakeal entübasyona bağlı gerçekleşmişti. Vakaların yaş ortalaması 29.5±8.3 yıldı. Bir hasta nullipar, diğer 3 hasta multipardı ve önceki doğumları sezaryen ile gerçekleşmişti. Tüm hastaların gebelik yaşı 37 haftadan büyük ve hepsi canlı doğum ile sonuçlanmıştı. Risk faktörü olarak 2 hastada skolyoz, 1 hastada kronik obstrüktif akciğer hastalığı ve doğuştan kalça çıkığı olduğu belirlendi. Son hastada herhangi bir risk faktörü saptanmadı. Sezaryen operasyonlarının 3’ü acil olarak gerçekleştirilmişti. Skolyozu olan bir hastada zor entübasyonu gösteren Mallampati skoru 4 olarak saptanmıştı. 3 hastada gecikme modeli olmadığı, 1 hastada ise 3. gecikme modeli olduğuna karar verildi. Gecikme modellerine göre 4 anestezi ilişkili anne ölümünden birinin önlenebilir olduğu belirlendi.Sonuç: Gebeliğe bağlı anatomik ve fizyolojik değişiklikler nedeniyle obstetrik hasta grubunda zor havayolu ile daha sık karşılaşılmaktadır. Zor havayoluna sekonder gelişen anestezi ilişkili mortalitenin azaltılması için, hastalarda zor havayolu preoperatif havayolu değerlendirilmesi yapılarak belirlenmeli ve özel ekipman ve tecrübeli anestezist ihtiyacı saptanarak buna yönelik hazırlıklar yapılmalıdır. Ayrıca sezaryen operasyonları için rejyonal anestezi teknikleri ilk seçenek olarak tercih edilmelidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 15 Sayı: 3 |